ตอนแรกเยี่ยนจ้าวเกอนึกว่า เจี่ยนซุ่นหวาราชันพระราหูผู้นั้นตายตอนอยู่ในระดับพลังฝึกปรือระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่ง แค่หมายตาจอมมารระดับจ้าวสวรรค์ ก็เสี่ยงมากพออยู่แล้ว
แต่ดูจากตอนนี้ นางยังกล้าหาญและบ้าคลั่งกว่าที่คิดไว้
มารสวรรค์ปัจฉิมธรรม ในสิบสองเทพมารสวรรค์ เป็นตัวตนที่พิเศษถึงขีดสุด
เหมือนกับที่มารสวรรค์ปฐมกำเนิดเคยสู้กับเทวกษัตริย์บรรกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์ มารสวรรค์ปัจฉิมธรรมกับเทวกษัตริย์รัตนวิเศษก็เป็นสัญลักษณ์ของสภาพแห่งจุดจบที่เปลี่ยนจาก ‘มี’ เป็น ‘ไม่มี’ เหมือนกันด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะเทวกษัตริย์รัตนวิเศษหลุดพ้นไปแล้ว เช่นนั้นในตอนที่จุดจบมาถึง มารสวรรค์ปัจฉิมธรรมจุติจริงๆ สองฝ่ายย่อมต้องสู้กัน
แต่ว่าในทางกลับกัน เป็นเพราะเทวกษัตริย์รัตนวิเศษได้หลุดพ้นไปแล้ว การจุติของมารสวรรค์ปัจฉิมธรรมจึงราบรื่นสุดขีด แค่รอให้เวลาสุดท้ายมาถึง
แต่ว่าก่อนหน้านั้น ตามปกติแล้ว มารสวรรค์ปัจฉิมธรรมไม่สมควรโผล่มา
เป็นเพราะสาเหตุนี้ จึงแตกต่างจากมารทองแกที่รอคืนชีพหลังจากดับสูญ คิดจะชิงอำนาจของมารสวรรค์ปัจฉิมธรรม เป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้
ทว่าพอเห็นคมดาบที่เกิดจากควันมารเพลิงทมิฬ สัมผัสได้ถึงจิตพลังที่หลักเกณฑ์ทั้งหลายไม่คงอยู่ วันสิ้นโลกมาถึงด้านใน เยี่ยนจ้าวเกอก็ทราบว่า เจี่ยนซุ่นหวาราชันพระราหูเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะทำสำเร็จ
กลับไม่ได้ได้บอกว่ามีโอกาสแทนที่มารสวรรค์ปัจฉิมธรรม
สองฝ่ายมีความแตกต่างด้านพื้นฐานมหาศาลเกินไป
แต่ว่านางก็ชิงอานุภาพส่วนหนึ่งของบรรพมารลำดับที่หกมาปูเส้นทางให้แก่ตัวเองได้จริงๆ
แต่ว่าภัยร้ายที่อยู่ด้านใน ทำให้คนที่คิดถึงต้องสยิวกายขึ้นมา
อย่างเช่น มีโอกาสชักนำบรรพมารลำดับที่หกซึ่งเป็นสัญลักษณ์การสิ้นญยของทุกอย่างมาจุติหรือไม่?
เยี่ยนจ้าวเกอซึ่งที่แล้วมาไม่ถือสากับการใช้ความคิดในแง่ร้ายที่สุดไปประเมิณคนอื่น ถึงขั้นกังวลว่า นี่ความจริงเป็นการโต้กลับของเหล่ายอดฝีมือระดับสูงสุดในนพยมโลกต่อการกระทำที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋กับจักรพรรดิโกวเฉินชี้แนะให้เจี่ยนซุ่นหวาไปแทรกซึมนพยมโลก
เป็นไปได้เช่นกันว่า พวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋หรือว่าใครบางคน เดิมทีมีแผนการนี้ เพื่อถ่วงเวลาการจุติของมารสวรรค์ปัจฉิมธรรม?
แต่ไม่ว่าจะเป็นความเป็นไปได้ไหน หลังจากเจี่ยนซุ่นหวาได้ทำเรื่องใหญ่ระดับนี้ไปแล้ว ผลลัพธ์ตอนนี้กลับกลายเป็นเฟิงอวิ๋นเซิงต้องมาแบกรับปัญหาแทนนาง
ร่างของสตรีนางหนึ่งค่อยๆ ลอยขึ้นมาจากในทะเลเพลิงสีดำแกมน้ำงินที่มีควันดำลอยอยู่
นางมัดผมดำเป็นหางม้า อาภรณ์ขาวราวหิมะระพื้น ดาบยาวสีดำอยู่ในมือ
นางชี้คมดาบ เป้าหมายคือหลิงชิง
เป็นฟิงอวิ๋นเซิงที่หายไปหลายปี!
ในม่านตาสองข้างของนางไม่ได้ทอแสงจากพลังย้อนอาทิตย์ย้อนจันทร์ในตอนที่ลงมือกับคนเหมือนเมื่อครั้งกระโน้นอีกแล้ว แต่กระจ่างใส ทั้งยังหนักแน่น เหมือนกับธารน้ำแข็งที่จับตัว
เหมือนกับตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอได้เจอนางเป็นครั้งแรกในโลกแปดพิภพ
“…ท่านไม่ใช่เจี่ยนซุ่นหวา” หลิงชิงสบตากับอีกฝ่าย “เจี่ยนซุ่นหวาล้มเหลวแล้ว สถานการณ์ในตอนนี้เป็นท่านสร้างขึ้น?”
เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าวอย่างราบเรียบ “ราชันพระราหูเป็นบุคคลระดับใด ผู้เยาว์ได้กลับเป็นตัวของตัวเอง กลับสำนักได้อีกครั้ง เป็นโชคดีมหาศาล ไหนเลยมีกำลังเหลือไปสนใจวัตถุอื่น? การคิดแผนการ เดิมทีไม่ใช่เรื่องที่ข้าถนัด”
หลังจากหลิงชิงสบตากับนางเนิ่นนาน ก็พยักหน้าเล็กน้อย “เป็นเจี่ยนซุ่นหวาพันไหมใส่ตัวเอง? แต่เจ้าเอาชนะเจี่ยนซุ่นหวาได้ ถือว่าไม่ธรรมดาจริงๆ หากเปลี่ยนกัน ให้ข้าไปอยู่ในตำแหน่งของเจ้า ไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะนางได้”
“ราชันพระจันทร์ชมเกินไปแล้ว ผู้เยาว์เพียงโชคดีเท่านั้น” เฟิงอวิ๋นเซิงสีหน้าไม่มีความภาคภูมิ เยือกเย็นเหมือนปกติ
ก่อนหน้านี้นางได้เจอร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ จึงเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้คร่าวๆ แล้ว
ฝ่ามือปานหยกขาวจับดาบยาวสีดำสนิทอย่างมั่นคง ชี้ที่หลิงชิง เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าวน้ำเสียงราบเรียบ “วันนี้ได้พานพบ ไม่อาจไม่สู้กับผู้อาวุโส ที่นี่มีสำนักของข้า มีสามีของข้า ข้าจะต้องสู้เพื่อพวกเขา!”
หลิงชิงกล่าว “เจ้ามีความมุ่งมั่นของจ้า ข้าเองก็มี มาสู้กันให้รู้ผลเถอะ ถึงอย่างไรเจ้าเองก็ยังไม่ใช่บรรพมารลำดับสุดท้าย”
หลิงชิงย่อมไม่คิดจะนั่งประจัญหน้ากับเฟิงอวิ๋นเซิง
อีกด้านของเส้นสาย ไม่มีการขัดขวางของนาง เยี่ยนจ้าวเกอควบคุมงโลกซ้อนโลกอีกรอบ!
บนตำหนักหยกขาวที่เหมือนกับวังเซียน มีแสงหลายสายยื่นออกมา เชื่อมต่อกับโลกซ้อนโลก
ขณะเดียวกัน ทะเลเมฆสีม่วงเริ่มกดต่ำ ครอบคลุมค่ายกลเปลวเพลิงที่เกาหานได้สร้างขึ้น
หลังจากถูกควันสีดำปกคลุม แสงเพลิงกลางค่ายกลก็เริ่มดับลงติดต่อกัน
ค่ายกลที่ลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงร้อนแรงเริ่มไร้กำลัง การสั่นสะเทือนของเขาคุนหลุนที่เกิดเพราะมัน เริ่มค่อยๆ สงบลง!
การปิดเบี้ยวของโลกซ้อนโลกที่เกิดจากการทำงานร่วมกันของสองพิธีกรรม หยุดลงพร้อมกัน
กระนั้นพิธีกรรมของเยี่ยนจ้าวเกอยังคงแสดงผลอย่างต่อเนื่อง
มิติเวลาของทั้งเก้าเขตในโลกซ้อนโลก ในที่สุดก็ข้ามเขตแดนหนึ่ง เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง!
การขวางกั้นของร่องน้ำใหญ่ไร้รูปร่างระหว่างเก้าเขต ตอนนี้เหมือนกับกลายเป็นตัวตนที่มีรูปร่างจับต้องได้
ทางเชื่อมระหว่างเขารอบวงในเขตเหยียนเทียนทิศใต้และทะเลหวงเจียเขตหยางเทียนตะวันออกเฉียงใต้ ถูกปิดผนึกชั่วคราว
จากนั้นมิติเวลาเริ่มบิดเบี้ยวเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ดูจากจักรวาลสำนักเต๋าเบื้องนอก ในอาณาเขตของโลกซ้อนโลกนอกจากจะเรืองแสงแล้ว คล้ายกับไม่มีจุดพิเศษ
ทว่าขณะนี้โลกส่วนหนึ่งบนโลกซ้อนโลก ถึงกับเริ่มหายไป เหมือนกับถูกคนดึงออกไปจากฟ้าดินแห่งนี้!
………………..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี