ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 151

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินคำเอ่ยของฟางจุ่นแล้ว ดวงตาของเขาก็ทอประกายเล็กน้อย “ลูกกลอนเซียนกว่างเฉิงใหม่ออกจากเตากลั่นแล้วหรือขอรับ”

การกระทำ ณ ภูผาพิภพของเยี่ยนจ้าวเกอสร้างผลงานชัดเจนแจ่มแจ้ง เขากว่างเฉิงไม่อ่อนบำเหน็จที่จะให้แก่ชายหนุ่มอย่างแน่นอน

หนึ่งในนั้นคือการค้นพบอิงหลงถู บุคคลมากความสามารถผู้นี้ถือเป็นความดีความชอบไม่น้อยเลยทีเดียว

สำหรับจอมยุทธ์ของสำนักที่แนะนำอัจฉริยะมากความสามารถเข้าสำนักได้ เขากว่างเฉิงล้วนมีรางวัลบำเหน็จให้ ซึ่งหากพิจารณาสติปัญญาแต่กำเนิดของอิงหลงถูเพียงอย่างเดียว เด็กชายคืออัจฉริยะท่ามกลางอัจฉริยะอย่างไม่ต้องสงสัย

เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกถึงความพิเศษเฉพาะตัวของเขา จึงไม่ปล่อยของดีให้หลุดมือ ไม่ได้ปล่อยให้มุกกระจ่างเปรอะฝุ่น แน่นอนว่าจะได้รับชมเชยและบำเหน็จจากเขากว่างเฉิง

บำเหน็จชุดนี้ก็คือลูกกลอนเซียนกว่างเฉิง โอสถเม็ดอันยอดเยี่ยมที่สุดที่เขากว่างเฉิงยึดกุมอยู่ในปัจจุบัน

โอสถเม็ดนี้ล้ำค่าหายากยิ่ง กาลก่อนไม่มีโอสถสำเร็จรูปเก็บเอาไว้ ดังนั้นตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอหยุดอยู่ที่เขานิมิตเมฆ จึงไม่สามารถได้รับมาโดยตลอด

ปัจจุบันโอสถใหม่ออกจากเตากลั่น การเตรียมการอื่นแน่นอนว่ามี ทว่าหยวนเจิ้งเฟิง เจ้าสำนักก็ยังรับประกันสิทธิพิเศษจัดหาโอสถให้ของเยี่ยนจ้าวเกอเป็นอันดับแรก

ครั้งนี้รุดหน้ามายังบึงพิภพเพื่อเข้าร่วมการประชุมฝ่านภา ฟางจุ่นก็นำมาให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอด้วย

ชายหนุ่มรับขวดลายครามบรรจุโอสถมาจากมือของฟางจุ่น ครั้นดึงจุดขวดออกสูดดมกลิ่นเบาๆ ทันใดนั้นกลิ่นหอมสดชื่นรัญจวนใจกลุ่มหนึ่งก็โชยออกมา

“ขอบพระคุณท่านอาจารย์ลุงรอง” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มพลางคำนับไปทางฟางจุ่น

ฟางจุ่นส่ายศีรษะ “นี่ล้วนเป็นสิ่งของที่เจ้าควรจะได้รับ เจ้าเด็กอิงหลงถูผู้นั้นเป็นผู้มีความสามารถด้านวิชาวรยุทธ์อย่างแท้จริง แม้ว่าสติปัญญาจะยังไม่สุกงอม แต่ก็คาดเดาได้ว่าอนาคตของเขาในภาคหน้าจะไม่มีขีดจำกัด เขากว่างเฉิงก็ได้มีอัจฉริยเหนือบุคคลเพิ่มขึ้นอีกคน เพียงแต่เทียบกับการได้รับอิงหลงถูเข้าสำนักแล้ว ความดีความชอบที่เจ้าก่อ ควรค่าแก่การยกย่องมากยิ่งกว่า”

ผู้ที่เข้าร่วมการประชุมฝ่านภาด้วยกันกับเยี่ยนจ้าวเกอในครั้งนี้ยังมีซือคงจิงด้วย นางร่วมเดินทางออกจากเขาโดยมีฟางจุ่นเป็นผู้นำ และได้พบกับเยี่ยนจ้าวเกอ ณ ที่แห่งนี้

เฟิงอวิ๋นเซิงฟื้นฟูจันทรากายได้สำเร็จ ตามฟู่เอินซูกลับเขากว่างเฉิง เริ่มต้นเข้าฌานกักตนบ่มเพาะเป็นครั้งแรก

ซือคงจิงมองเยี่ยนจ้าวเกอ ขณะนี้ในแววตาของนางมีความเคารพเลื่อมใสอยู่หลายส่วน

นางมุ่งสู่ทางวรยุทธ์จนหมดใจ เรื่องอื่นๆ ล้วนไม่อยู่ในสายตา ถึงขั้นแม้แต่ภารกิจฝึกฝนประสบการณ์ก็น้อยนักที่นางจะกระทำ ถึงแม้จะกระทำ ก็ต้องเน้นการฝึกฝนวรยุทธ์ตนเป็นสำคัญ

ดังนั้นเปรียบเทียบกันแล้ว หลายปีมานี้ความสำเร็จที่เยี่ยนจ้าวเกอได้รับในด้านวรยุทธ์ จึงยิ่งทำให้นางจดจำตราตรึงอยู่ในความทรงจำ

เพียงแต่ว่าการกระทำของเยี่ยนจ้าวเกอ ณ เขานิมิตเมฆครานี้ ทำให้ซือคงจิงที่เดิมทีจิตใจกล้าแข็งรู้สึกหวั่นไหวอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นการใช้ประโยชน์จากบ่อน้ำพุวิเศษเมฆหยินหยางช่วยเหลือเฟิงอวิ๋นเซิงฟื้นฟูจันทรากาย หรือจะเป็นการไขปัญหาสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำของเขานิมิตเมฆ ต่างก็ไม่ใช่ความดีความชอบทั่วไป แต่เป็นความดีความชอบที่สามารถกำหนดแนวโน้มสถานการณ์ทั่วหล้าได้

คุณูปการเช่นนี้ ตามหลักการปกติแล้วไม่ใช่จอมยุทธ์คนหนึ่งจะสามารถทำให้สำเร็จได้ ต่อให้เป็นภูมิหลังของเยี่ยนจ้าวเกอก็เช่นเดียวกัน

ถึงกระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอกลับทำได้จริงๆ เขาช่วยเหลือเฟิงอวิ๋นเซิงฟื้นฟูจันทรากาย ทำให้เขากว่างเฉิงมีสตรีแห่งจันทราเป็นของตนเอง จนสามารถไปแข่งขันแย่งชิงมงกุฎจันทรา อาวุธศักดิ์สิทธิ์อานุภาพร้ายแรงได้

ไม่เพียงไขปัญหาสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำของเขานิมิตเมฆได้ ยังทำให้เขานิมิตเมฆแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ภูผาพิภพติดหนี้น้ำใจมหาศาลต่อเขากว่างเฉิง

ยิ่งเข้าจู่โจมยามอ่อนแอ ทำให้เขาไร้พรมแดนเดินตกหลุมพรางด้วยตนเอง ฉีกหน้าสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์กับตำหนักอัสนีสวรรค์โดยสิ้นเชิง ถอดเกราะออกรบ เกิดการพิพาทอย่างแท้จริงกับตำหนักอัสนีสวรรค์

จากนี้เป็นต้นไป เขาไร้พรมแดนจะเหยียบเรือสองแคมได้ยากสักเพียงใด ภายนอกกลับยังไม่สามารถกล่าวออกมาว่าเขากว่างเฉิงไม่ใช่

เฉกเช่นคำกล่าวของฟางจุ่นอย่างแท้จริง เทียบกับการได้รับอิงหลงถูเข้าสำนัก ที่ในตอนนี้ยังเป็นเพียงแค่เด็กชายผู้มีศักยภาพน่าตื่นตะลึงเท่านั้น ความดีความชอบสองชิ้นนี้ของเยี่ยนจ้าวเกอ มีความหมายสำคัญยิ่งกว่า

คิดถึงบำเหน็จที่ให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอด้วยเหตุนี้ ต่อให้เป็นซือคงจิงก็รู้สึกได้ถึงน้ำหนักภายในนั้นเช่นกัน

ช่วยเหลือเฟิงอวิ๋นเซิงฟื้นฟูจันทรากาย เยี่ยนจ้าวเกอได้รับบำเหน็จ นอกจากโอกาสในการเข้าไปในหอคัมภีร์ยุทธศาสตร์ชั้นสี่ครั้งหนึ่งแล้ว ยังได้สิทธิอำนาจในการเข้าออกหอคัมภีร์ยุทธศาสตร์ชั้นสามได้ตามใจ