เยี่ยนจ้าวเกอพอฟังว่ามีการเคลื่อนไหว จิตใจก็กระตือรือร้นขึ้น
เข้ามาถึงห้องสงบใจห้องหนึ่งพร้อมกับเกาชิงเสวียน เห็นในห้อง ร่างแยกของเกาชิงเสวียนกับหลงซิงเฉวียนนั่งหันหน้าเข้าหากัน ระหว่างคนทั้งสองมีกระบี่โบราณเล่มหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ
บนด้ามกระบี่ของกระบี่โบราณติดยันต์กระดาษใบหนึ่ง เป็นของที่มาจากเยี่ยนจ้าวเกอนั่นเอง
ขณะนี้บนกระบี่โบราณถึงกับมีประตูสี่บานลอยอยู่ แยกกันอยู่ทั้งสี่ทิศ คล้ายลวงคล้ายจริง ปราณอันดุร้ายส่งออกมาจากด้านใน ถึงกับเหมือนค่ายกลลงทัณฑ์เซียนย่อมๆ ค่ายหนึ่ง
เพียงแต่ภาพตรงหน้าแตกต่างจากค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่แท้จริง
เยี่ยนจ้าวเกอรู้จักมันดี นี่เป็นวิชาลับที่เขาศึกษาออกมาได้ โดยการทดลองใช้พลังของกระบี่ผนึกเซียน ค้นหากระบี่วิเศษอีกสามเล่ม
ครั้งนี้เห็นบนประตูสี่บานมีเพียงบานหนึ่งเหมือนกับแขวนไว้ด้วยกระบี่วิเศษ บนคมกระบี่มีปราณสีดำลอยวนเวียน สองคล้องกับกระบี่ผนึกเซียน
เยี่ยนจ้าวเกอตั้งใจพิจารณาประตูสามบานที่เหลือ ใบหน้าฉายความกระตือรือร้น “มีความหวัง”
“เช่นนี้ก็ประเสริฐ” เกาชิงเสวียนถาม “เพียงแต่ต่อจากนี้ต้องทำอย่างไร พวกเราไม่มีเบาะแสมากกว่านี้ในมือ”
หลงซิงเฉวียนถอนใจคำหนึ่ง “ครั้งกระโน้นศิษย์พี่ออกไปพร้อมกับสหายร่วมเส้นทางตี๋ หมายลองค้นหาที่อยู่ของกระบี่ลวงเซียน น่าเสียดายที่ไม่ได้อะไรกลับมา สุดท้ายไปแล้วไปลับ สิ้นชีวิตด้านนอก”
ตอนนี้เกาชิงเสวียนใบหน้าปรากฏความเศร้าสร้อยเช่นกัน
ในบรรดาสหายร่วมสำนักทั้งหมดที่เป็นลูกศิษย์ของหลี่อิงกษัตริย์เถา คนที่สนิทสนมกับนางมากที่สุดก็คือตี๋ชิงเหลียนผู้เป็นศิษย์น้อง
ตอนนั้นตี๋ชิงเหลียนกับเยี่ยนซิงถางแต่งงานกัน หลังจากแต่งก็ยังคงไปมาหาสู่กับหลงซิงเฉวียนสองสามีภรรยาบ่อยๆ
เยี่ยนซิงถางกับหลงซิงเฉวียนศิษย์พี่ศิษย์น้องเป็นผู้สืบทอดกระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์ หากสืบสาวถึงต้นตอ บูรพาจารย์ในสายสืบทอดของพวกเขาก็คืออวี้ติ่งจินหยิน มือกระบี่อันดับหนึ่งท่ามกลางเหล่าลูกศิษย์ของบรมครูเทวกษัตริย์บรรพกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์
สิ่งที่ควรค่าแก่การเอ่ยถึงก็คือ ในสงครามสถาปนาเทพเมื่อยุคโบราณตอนต้น สายเหนือพิสุทธิ์ตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนถูกทำลาย สี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียนที่เอาไว้กางค่ายกลแยกกันตกไปอยู่ในมือของเหล่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งสายหยกพิสุทธิ์
เช่นชื่อจิงจื่อได้กระบี่ผนึกเซียนไป ส่วนกระบี่ลวงเซียนตกเป็นของอวี้ติ่งจินหยิน
ภายหลังในยุคโบราณตอนกลาง ชื่อจิงจื่อตกตายด้วยมือของเทวกษัตริย์วิเศษคณานับ กระบี่ผนึกเซียนถูกเทวกษัตริย์วิเศษคณานับชิงกลับ
ทว่าไม่รอให้เขาตามหากระบี่อีกสามเล่มกลับมา ก็เสียชีวิตเพราะมารสวรรค์ไร้พันธนา
ด้วยเหตุนี้กระบี่ลวงเซียนจึงอยู่ในมือของอวี้ติ่งจินหยินตลอดมา เพียงแต่ว่าหลังยุคโบราณตอนต้น อวี้ติ่งจินหยินมักเร้นกาย น้อยครั้งจะมีข่าวแพร่หลาย
หลังการเปลี่ยนผ่านยุคสมัยและวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ปัจจุบันข่าวคราวก็หายไปโดยสิ้นเชิง
เยี่ยนซิงถางเป็นผู้สืบทอดกระแสตรงของอวี้ติ่งจินหยิน ออกเดินทางพร้อมกับตี๋ชิงเหลียนผู้สืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์ ทดลองยืนยันความเป็นความตายของอวี้ติ่งจินหยิน และตามหาที่อยู่ของกระบี่ลวงเซียน ตามมรดกของคนรุ่นก่อนที่มีจำกัดยิ่ง
การไปในครั้งนี้กินเวลาหลายปี น่าเสียดายไม่ได้อะไรกลับมา
เกาชิงเสวียน หลงซิงเฉวียน หลี่อิง เฉินเสวียนจง เยว่เจิ้นเป่ยต่างทดลองตามหาพวกเขา ทว่าสิ่งที่มาถึงในตอนสุดท้ายกลับเป็นข่าวร้าย
กระบี่ชีวิตที่คนทั้งสองตั้งใจทิ้งเอาไว้ก่อนออกเดินทาง หักพร้อมกัน บ่งบอกถึงข่าวการตายของคนทั้งสอง
อัจฉริยะมรรคากระบี่ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองที่โดดเด่นที่สุดในสำนักเต๋าหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ตกตายพร้อมกัน ทิ้งความเสียดายไร้สิ้นสุดให้แก่ชนชาวโลก ทิ้งความเจ็บปวดไร้สิ้นสุดให้แก่พวกเกาชิงเสวียนและหลงซิงเฉวียน
มรดกสุดท้ายของพวกเขาถูกจัดวางอยู่ในเมฆแปลงกำเนิด ไม่ทราบว่าล่องลอยไปยังที่ใด แต่ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะกำเนิดเป็นเยียนตี๋แห่งจักรวาลสำนักเต๋า
เรื่องราวที่เกี่ยวข้อง เยี่ยนจ้าวเกอเคยฟังมานานแล้ว หลายปีมานี้ออกเดินทางอยู่ด้านนอก ได้ไปตามหาสถานที่ฝังศพของเยี่ยนซิงถางสามีภรรยาพร้อมกันเยี่ยนตี๋บ่อยๆ เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี