ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1815

“ท่านเล่า ข้าฟัง” เฟิงอวิ๋นเซิงยิ้ม “ไม่เล่า ก็ไม่เป็นไร”

เยี่ยนจ้าวเกอถาม “ใจเจ้าควรจะมีความสงสัยมากมายกระมัง?”

“ได้แต่บอกว่าเป็นความอยากรู้อยากเห็น แต่ว่าที่แล้วมาข้าไม่ค่อย มีความอยากรู้อยากเห็นมากนัก” เฟิงอวิ๋นเซิงยิ้ม “ท่านก็รู้ข้าไม่ได้มี ความสงสัยและความทะเยอทะยานมากมาย มีความคิดมุมานะ ส่วน ใหญ่ก็มิใช่เพื่อตัวเอง”

“ท่านฉลาดกว่าข้ามากนัก ตอนอยู่คนเดียวข้ายังต้องเปลือง ความคิด พออยู่กับท่านข้าก็คร้านจะคิดแล้ว ท่านคิดเสร็จค่อยบอกข้า ให้ทําอะไร แบบนี้ประเสริฐยิ่ง”

เฟิงอวิ๋นเซิงจับมือเยี่ยนจ้าวเกอขึ้น คนทั้งสองประกบมือกัน “จํา ได้ว่าเคยพูดกับท่านว่า ข้อคิดเห็นที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตข้า ก็คือสิ่งที่คน อื่นๆ พูดข้าไม่ฟัง สิ่งที่ท่านพูดข้าฟัง”

เยี่ยนจ้าวเกอบนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเช่นกัน

เขาหันกลับไปมองนิวาสสถานที่เยี่ยนตี๋เข้าฌาน จากนั้นจูงมือ เฟิงอวิ๋นเซิงจากไป ทางหนึ่งเดินทางหนึ่งพูด “เรื่องราวอาจยาวไปบ้าง”

…

นพยมโลกล่มสลาย โถงเซียนพังพินาศ

ภัยพิบัติอีกครั้งหนึ่้งที่เทียบได้กับวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ในอดีต

นํามาซึ่งการเปลี่ยนแปลงอันรุนแรงแก่ธรรมชาติแห่งนี้

ผู้สืบทอดสํานักเต๋าสายหลักกลายเป็นตัวละครหลักที่บนเวที ประวัติศาสตร์อีกครั้ง อย่างน้อยก็เป็นหนึ่งในตัวละครหลัก

สํานักเต๋าพัฒนาเหมือนอาทิตย์จันทราดวงใหม่ ก้าวหน้าขึ้นอย่าง คึกคัก ปรากฏสภาพโลกอันรุ่งเรืองในยุคโบราณตอนต้น และยุคโบราณ ตอนกลาง

กาลเวลาเนิ่นนานผันผ่าน ผ่านไปอีกพันปี อามิตาภพุทธเจ้า มารสวรรค์บรรพกําเนิด เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ กษัตริย์บูรพาไท่อี้ วานร พระศรีอาริย์ ผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาาทั้งหลายส่วนใหญ่เงียบสงัด นอกจากานรยังไล่ล่าเทวกษัตริย์ไร้ประมาณไม่ลดละ

กษัตริย์บูรพาไท่อี้เร้นกายในเขาดาราทะเลดวงดาว หลังจากมหา ภัยนพยมโลก หลายพันปีมานี้ไม่มีข่าวคราวอีก

อามิตาภพุทธเจ้ามาตรว่าคิดกําจัดพระศรีอาริย์ กลับยังทําอะไร ไม่ได้

ท่านพอเคลื่อนไหว กษัตริย์บูรพาไท่อี้ที่ดูเหมือนเงียบเชียบไร้สุ้ม เสียงจะต้องเคลื่อนไหวเหมือนกัน

ถึงตอนนั้นอีกฝ่ายมีค่ายกลลงทัณฑ์เซียนคอยช่วยเหลือ แดน สุขาวดีตะวันตกไม่มีทางได้ประโยชน์อย่างเด็ดขาด

กระนั้น อามิตาภพุทธเจ้าขอแค่ไม่เล็งเป้าไปที่พระศรีอาริย์ กษัตริย์บูรพาไท่อี้ก็ไม่เข้าร่วมการต่อสู้ของเต๋าและพุทธะ

ดังนั้นสํานักเต๋าสายหลักเผชิญกับศาสนาพุทธสายหลัก ถึงแม้จะ ได้เปรียบเพราะว่ายอดฝีมือระดับเซียนแข็งแกร่งและมีจํานวนมากกว่า แต่ว่าแดนสุขาวดีตะวันตกยังรักษาความสงบมั่นคงไว้ได้

โถงเซียนพินาศ วันเวลาของพระศรีอริยเมตไตรยกับแดนสุขาวดี บัวขาวผ่อนคลายสุดเปรียบปาน

แต่คิดขยับขยายดินแดน เทศนาประชากรมากกว่าเดิม ต้องเจอกับ การกดอัดและการแก่งแย่งสองชั้นจากสํานักเต๋าและเผ่าปีศาจ

นี่ทําให้แดนสุขาวดีบัวขาวยากจะยืดตัวตรงเผชิญกับแดนสุขาวดี ตะวันตก

แดนสุขาวดีตะวันตกสงบเสงี่ยมกว่าเดิม เหมือนกลับไปสู่ยุคผนึก เขาเข้าสู่ทางโลก

แดนสุขาวดีตะวันตกไม่เหยียบย�าธรรมชาติขมุกขมัวที่วานรสร้าง ขึ้นโดยสิ้นเชิง ปล่อยให้สํานักเต๋า เผ่าปีศาจ กับแดนสุขาวดีบัวขาวยื้อ ยันกันตรงกลาง

ที่นี่ย่อมเป็นสํานักเต๋าสายหลักที่ยอดฝีมือรวมตัวคับคั่งได้เปรียบ ที่สุด

กลับเป็นโถงเซียนเส้นทางนอกรีต หลังจากพินาศไปในวันนั้น หลายพันปีมานี้ ก็คิดฟื้ นจากความตายมาโดยตลอด

แต่ว่าเทวกษัตริย์ไร้ประมาณถูกวานรพัวพันตลอดเวลา ยากจะ ตั้งใจดูแลจัดการ

เพิ่งมีคนถูกชําระล้างหันมานับถือ ก็ประสบการกลุ้มรุมจากผู้สืบ ทอดสามพิสุทธิ์ทันที

หมื่นกว่าปีก่อน หลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ยุคสมัยอันมืดมนที่ผู้สืบ ทอดสํานักเต๋าเคยได้ประสบ ตอนนี้ส่งคืนไปยังคนในโถงเซียนเส้นทาง นอกรีตโดยทวีเป็นร้อยพันเท่า

วิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ที่เหมือนกัน ถูกไล่ล่าสกัดขวางเหมือนกัน กาลเวลาโหดร้ายทารุณที่มืดมิดนองเลือด ทําให้คนไม่อาจสะท้อนใจว่า ‘ฮวงจุ้ยเปลี่ยนทิศแล้ว’

ถึงแม้เวลาส่วนใหญ่จะซ่อนตัวเร้นกาย ทําอะไรเงียบๆ แต่ว่าผู้สืบ ทอดสํานักเต๋าในตอนนั้นยังมีผู้เข้มแข็งระดับสุดยอดรอดชีวิตกระจัด กระจายอยู่

หากตอนโถงเซียนพินาศ เหล่าเซียนเส้นทางนอกรีตแทบถูกเยี่ยน จ้าวเกอสังหารหมดสิ้นด้วยตัวคนเดียว