ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 375

บัดนี้ราชันปีศาจอัคคีนามเฉิงฮวงกำลังโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ

อีกฝ่ายวางแผนซ่อนของล้ำค่า ไม่ให้กลิ่นอายไหลออกด้านนอก นี่เป็นสิ่งที่มันคิดได้

ทว่าแม้แต่ร่องรอยก็หายไปด้วย นี่เหนือกว่าความคาดหมายของเฉิงฮวงนัก

การเข้าไปใต้ทะเลลึก ก่อให้เกิดอุปสรรคต่อการรับรู้ของเผ่าพันธ์ปีศาจอัคคีจริงๆ แต่ด้วยพลังฝึกปรือของราชันปีศาจอัคคีเฉิงฮวง คาดว่าถึงกั้นไว้ด้วยทะเลลึกหมื่นจั้ง คิดหาจอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์ขั้นซ่อนจิต ย่อมไม่ใช่เรื่องยาก

ราชันปีศาจอัคคีเปิดการรับรู้ครอบคลุมทุกสรรพสิ่ง คล้ายกับหว่านแหขนาดยักษ์ก็ไม่ปาน

ทุกๆ สิ่งรอบตัว กระทั่งสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในท้องทะเล ต่างปรากฏในดวงตาของมัน

เยี่ยนจ้าวเกอเพิ่งประมือกับปีศาจอัคคีจุ้ยฉือมา ทำร้ายมันจนบาดเจ็บสาหัส

ราชันปีศาจอัคคีจดจำกลิ่นอายของเยี่ยนจ้าวเกอผ่านบาดแผลของจุ้ยฉือ ถึงแม้ว่าในท้องทะเลจะไม่ได้มีแค่เยี่ยนจ้าวเกอผู้เดียว แต่ขอแค่เขาโผล่ขึ้นในสายตาของเฉิงฮวง มันจะจับเป้าหมายได้ทันที

แต่ว่าตอนนี้ไม่เพียงแต่แหวนเท่านั้น แม้แต่เยี่ยนจ้าวเกอก็หายไปด้วย ร่องรอยหายสาปสูญ แม้จะเป็นราปีศาจอัคคีเฉิงฮวงที่มีพลังฝึกปรืออยู่ในขั้นสุดยอด ในตอนนี้ดวงตาของมันก็ยังมองไม่เห็นสิ่งใด

ทว่าจอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์ขั้นซ่อนจิต จะซ่อนตัวจากการค้นหาด้วยจิตของเฉิงฮวงที่มีพลังเท่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร

ปีศาจอัคคีเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีนิสัยใจร้อน ต่อให้เป็นราชันปีศาจอัคคีก็ไม่มีข้อยกเว้น อย่างไรก็เป็นนิสัยแต่กำเนิด

แต่มิได้หมายความว่าพวกมันไร้สติปัญญา

ตอนที่ราชันปีศาจอัคคีเฉิงฮวงพบว่าตนหาเยี่ยนจ้าวเกอไม่พบ ขณะที่กำลังโมโหอยู่นั้น มันก็เริ่มคิดว่านี่เป็นหลุมพราง

ถ้าหากมียอดฝีมือเผ่ามนุษย์ที่มีระดับเดียวกับมันหรือใกล้เคียงอยู่ใกล้ๆ คงจะมีวิธีช่วยเยี่ยนจ้าวเกอซ่อนตัวจากมัน

นี่เป็นตัวล่อที่จอมยุทธ์เผ่ามนุษย์เตรียมไว้ เพื่อใช้โจมตีมันหรือไม่

ถึงจะเดือดดาล แต่เฉิงฮวงจำเป็นต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้นี้

มันมาที่นี่ทันทีด้วยคามเร็วของราชันปีศาจอัคคี เยี่ยนจ้าวเกอไม่มีทางหนีพ้นขอบเขตการรับรู้ของมัน

แต่ไม่ว่าเฉิงฮวงจะหาอย่างไร ล้วนไม่พบร่องรอยของเยี่ยนจ้าวเกอ

ความรู้สึกนี้ทำให้เฉิงฮวงหงุดหงิด ไฟโทสะยิ่งเพิ่มขึ้น

กลางทะเลลึกในตอนนี้ ก้อนน้ำแข็งก้อนหนึ่งดำลังลอยเงียบๆ ไม่ได้ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ กลับกันมันค่อยๆ จมลง

เยี่ยนจ้าวเกอ อาหู่ และพ่านพ่านมองทิวทัศน์ของทะเลลึกภายในน้ำแข็ง

พวกเขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมอง ไม่คิดจะดูการเคลื่อนไหวของราชันปีศาจเฉิงฮวง

การรวมกลุ่มกันของสายตา และการเพ่งของดวงตา เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะทำให้ราชันปีศาจตัวนั้นรู้ตัว ทั้งยังเผยร่องรอยของทุกคน

‘เพราะปีศาจอัคคี ทำให้น้ำทะเลร้อนเย็นไม่เท่ากัน กลับเพิ่มความรุนแรงให้กับคลื่นใต้น้ำ ปกติไม่เร็วขนาดนี้’ เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าเล็กน้อย

ขณะที่คิด เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้ปราณจิตราปริมาณน้อยของตน ทำให้ก้อนน้ำแข็งคงสภาพต่อ

อาหู่มองน้ำแข็งย้อยเก้าแท่งที่เชื่อมกันเป็นก้อนน้ำแข็งด้วยความประหลาดใจ

คนที่อยู่ด้านในสามารถรับรู้ถึงอุณหภูมิของสภาพแวดล้อมภายนอกได้ผ่านก้อนน้ำแข็ง

ตอนที่รับรู้ว่าอุณหภูมิของน้ำทะเลด้านนอกลูบอลน้ำแข็งค่อยๆ ตกลง เยี่ยนจ้าวเกอก็รู้ว่า พวกตนกำลังรอดพ้นจากน่านน้ำที่อาณาเขตพลังของราชันปีศาจอัคคีครอบคลุมอยู่

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม ใช้ปราณจิตรากระซิบกับอาหู่ ‘เอาล่ะ ตอนนี้พูดกันได้แล้ว แต่ห้ามส่งเสียง’

อาหู่เกาศีรษะทันที กล่าวด้วยรอยยิ้มซื่อว่า ‘คุณชาย วิธีการของคุณชายอดเยี่ยมยิ่ง’