อันชิงหลินส่งเยี่ยนจ้าวเกอเข้าไปใต้ท้องทะเล พุ่งไปยังเมืองทะเลมรกตด้วยไอเมฆสีขาวสายหนึ่ง
เยี่ยนจ้าวเกอเข้าสู่ทะเล ถึงแม้จะมีการปกป้องจากไอเมฆของอันชิงหลิน แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่าน้ำทะเลในตอนนี้เดือดพล่านคล้ายกับถูกต้ม
ปีศาจอัคคีที่เข้ามาขวางอันชิงหลินก็คือราชันปีศาจเฉิงฮวง ที่ไล่ล่าเยี่ยนจ้าวเกอมาโดยตลอดนั่นเอง
แม้ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอตอนนี้จะไม่ได้นำแหวนจักรพรรดิปีศาจอัคคีออกมา แต่ราชันปีศาจอัคคีตัวนี้จำคลื่นปราณจิตราวรยุทธ์ของตัวเขาได้ดี
หลังจากสัมผัสถึงเยี่ยนจ้าวเกอได้แล้ว เฉิงฮวงก็พลันส่งเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง ดวงตากลายเป็นสีแดงฉาน ไล่ตามชายหนุ่มมา
ขณะนั้นอันชิงหลินรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ก็ขวางเฉิงฮวงไว้ทันที
ประกายกระบี่พลันพาดผ่านอากาศ มิได้สว่างไสว กลับขมุกขมัวเช่นหมู่เมฆ ทั้งยังคล้ายหนองน้ำ
ประกายกระบี่แวววาวแผ่กระจายออกมา เปลี่ยนความแข็งกล้ากลายเป็นความอ่อนโยน สะท้อนความนิ่มนวลของท่ากระบี่และความจริงแท้ของความปรวนแปรได้ถึงขีดสุด
แม้ว่าอันชิงหลินจะได้รับบาดเจ็บ แต่วรยุทธ์ของหอคลื่นโหมถนัดการป้องกัน ความแข็งแกร่งในด้านการป้องกันถูกขนามนามเคียงคู่วรยุทธ์ของเขาไร้พรมแดน
ตอนนี้อันชิงหลินไม่คิดจะโจมตีให้สำเร็จ เพียงหวังว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด นางฟาดกระบี่ลงครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกกระบี่ล้วนป้องกันการโจมตีอันบ้าคลั่งของราชันปีศาจอัคคีเฉิงฮวงไว้โดยไม่ผิดพลาดแม้แต่น้อย
แม้จะดูอันตรายเหมือนเหยียบบนน้ำแข็งบาง แต่ความจริงแล้วปลอดภัย เฉิงฮวงมิอาจทำลายสภาวะกระบี่ที่เหมือนกับบึงเมฆของนางได้
เมื่อมีอันชิงหลินคอยแบ่งเบาภาระ แรงกดดันของหยวนเจิ้งเฟิงก็พลันน้อยลง แทบจะพลิกกลับเป็นฝ่ายโจมตีได้เลยทีเดียว
เพียงแต่หยวนเจิ้งเฟิงยังต้องระวังมิให้คู่ต่อสู้ของตนเองกลับไปโจมตีเมืองทะเลมรกตต่อ
สถานการณ์ในตอนนี้ได้เข้าสู่สภาวะชะงักงันในระยะเวลาอันสั้น
อันชิงหลินสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน นางได้รับบาดเจ็บ อาศัยจุดเด่นของวรยุทธ์ต้านทานได้ระยะหนึ่งเท่านั้น แต่มิอาจสู้ยืดเยื้อได้
เยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในทะเลหันไปมองแวบหนึ่ง เห็นอันชิงหลินขวางราชันปีศาจอัคคีเฉิงฮวงไว้ได้ จึงวางใจลง
ท่ากระบี่ลวงกระแสเมฆที่บันทึกอยู่ในคัมภีร์วรยุทธ์คลื่นโหม อันเป็นวิชาที่สืบทอดกันอย่างลับๆ ของหอคลื่นโหม กับกระบี่นภาไร้ขอบเขตของเขากว่างเฉิง กระบี่ทะเลมรกตไร้รูปร่างของเมืองทะเลมรกต รวมถึงกระบี่เทพมารดาสายฟ้า ได้รับการขนามนามว่าเป็นสี่สุดยอดวิชากระบี่ในปัจจุบันของมหาอำนาจแปดพิภพ
ขณะเดียวกันก็เป็นท่ากระบี่ที่ใช้ป้องกันได้ดีที่สุดของมหาอำนาจแปดพิภพในปัจจุบันนี้อีกด้วย
ถึงอันชิงหลินจะมีบาดแผลอยู่ตามร่างกาย แต่ถ้าหากป้องกันเต็มที่ ย่อมรับมือได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง
ไอเมฆสีขาวพุ่งทะลุลงใต้ทะเล ส่งเยี่ยนจ้าวเกอไปถึงนอกเมืองทะเลมรกต
เยี่ยนจ้าวเกอมองไป เห็นลวดลายค่ายกลรอบนอกเมืองทะเลมรกตในตอนนี้แตกกระจาย จวนเจียนจะแหลกสลาย
คลื่นยักษ์น่ากลัวที่ตนรู้สึกได้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นผลมาจากการที่ค่ายกลทะเลมรกตไร้ขีดจำกัดได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
ครั้นเมืองทะเลมรกตเห็นว่าเยี่ยนจ้าวเกอเข้ามาใกล้ ก็รีบเปิดทางให้เขาเข้ามาในเมืองทันที
กระแสน้ำสายหนึ่งลอยขึ้นมา ก่อนจะม้วนเยี่ยนจ้าวเกอลงไป ทันทีที่เขายืนได้อย่างมั่นคงแล้ว เขาก็กล่าวถามอย่างไม่มีพิธีรีตอง “เจ้าเมืองซ่งยังไม่ออกมาหรือขอรับ”
ผู้อาวุโสเมืองทะเลมรกตที่มารับเขามีใบหน้ากังวลใจเช่นกัน เขาหันหน้าไปมองตำหนัก ณ ใจกลางเมือง
ที่นั่นมีแสงสีทองพร่างพรายพุ่งออกมา พลังนั้นยิ่งใหญ่ แต่สภาวะกลับอ่อนแอไปบ้าง มีเค้าลางว่าจะอ่อนแรงลงอย่างต่อเนื่อง
“ทีแรกท่านเจ้าเมืองใกล้จะเข้าฌานสำเร็จแล้ว ทว่าก่อนหน้านี้ค่ายกลเกือบถูกทำลาย การโจมตีอันรุนแรงส่งผลต่อท่านเจ้าเมือง ทำให้สถานการณ์ในตอนนี้…” เสียงของผู้อาวุโสเมืองทะเลมรกตท่านนี้มีความหนักใจอยู่บ้าง
ซ่งเฉานั่งขัดสมาธิอยู่ข้างๆ ผู้อาวุโส ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส อันเกิดจากการสู้กับปีศาจอัคคีที่บุกเข้ามาก่อนหน้านี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี