ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 615

เมื่อได้ยินคำพูดของหลูเฟิง เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าอย่างเรียบเฉย “เจ้าสำนักหลูกระตือรือร้นเช่นนี้ ข้าย่อมไม่คัดค้าน”

หลูเฟิงกล่าวอย่างจริงจัง “เชิญ”

ทุกคนเดินทางต่ออีกครั้ง แต่ว่าคนของสำนักคืนวิญญาณในยามนี้จิตใจกลับแตกต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

ลูกศิษย์อายุน้อยในตอนนี้ทั้งฮึกเหิมทั้งกังวล ดวงตาที่มองเยี่ยนจ้าวเกอเต็มไปด้วยความเร่าร้อน ส่วนผู้ที่อายุมากซึ่งมีวัยวุฒิค่อนข้างสูงต่างนิ่งไตร่ตรอง รีบส่งกระแสเสียงกับเจ้าสำนักของตนเพื่อสนทนาขอความเห็น

ส่วนลูกศิษย์เขากว่างเฉิงส่วนใหญ่แล้วเพียงฟังกับมองดู ไม่เคลื่อนไหวและไม่กล่าววาจา เพียงติดตามเยี่ยนจ้าวเกอเงียบๆ

ทว่าจิตใจของพวกเขายามนี้มีอความคิดมากมายเกิดขึ้น

คนที่พูดขึ้นเป็นคนแรกคือซือคงจิง หญิงสาวที่แต่ไหนแต่ไรมาพูดจาน้อย

เห็นนางคิดจะเอ่ยวาจา บนตัวร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอก็มีกระแสปราณเปิดออก ประกอบกันเป็นม่านสิ่งกีดขวางไร้รูปร่าง กั้นระหว่างคนของตนกับคนของสำนักคืนวิญญาณ ทำให้เสียงไม่อาจหลุดออกมา

ตอนแรกซือคงจิงคิดจะใช้ปราณจิตราส่งกระแสเสียง เมื่อเห็นดังนั้นก็ถามตรงๆ “ศิษย์พี่เยี่ยน วรยุทธ์ที่ท่านใช้เมื่อครู่?”

เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน “กระบวนท่าสายวรยุทธ์แท้ ชื่อคัมภีร์หมัดวรยุทธ์แท้”

“การขุดค้นโบราณสถานมากมายในอดีต ทำให้ได้รับคัมภีร์ชำรุดมา แต่พัฒนาไม่สำเร็จ กลับเป็นเพราะการฆ่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์สำนักแสงสว่างในครั้งนี้ จึงได้วิชาที่ค่อนข้างสมบูรณ์มาจากคนคนหนึ่ง”

“นับเป็นหนึ่งในวรยุทธ์สายตรงของสายวรยุทธ์แท้ ค่อนข้างมีประโยชน์”

ซือคงจิงพยักหน้า “ลึกล้ำจริงๆ วรยุทธ์ของสำนักคืนวิญญาณและเกาะงูเขียวของโลกผืนสมุทรเมื่อครู่มองเห็นเพียงน้อยนิด ก็รู้แล้วว่าไม่ธรรมดา ทว่าคัมภีร์หมัดวรยุทธ์แท้ของศิษย์พี่เยี่ยนท่านเหนือกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย”

ฟู่เอินซูมองพวกหลูเฟิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็มองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ ถามว่า “เจ้าคิดจะใช้วรยุทธ์นี้ดึงพวกเขามาเป็นพวกหรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “ตอนนี้สำนักเราไม่คิดจะยกทัพเข้าโลกผืนสมุทร ข้าเองก็ไม่มีความคิดจะก่อปัญหาที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้ยังพาศิษย์ร่วมสำนักจำนวนหนึ่งมาด้วย เนื่องจากแปดพิภพปลอดภัยเกินไป หวังว่าจะรับการเคี่ยวกรำในโลกผืนสมุทรได้มากๆ”

“แต่ว่าอีกไม่นานข้าจะต้องไปยังโลกซ้อนโลก เมื่ออยู่ที่นี่สำนักเราไม่มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์หรืออาวุธศักดิ์สิทธิ์คอยปกป้อง เขาหงส์วิเศษถึงอย่างไรก็เป็นคนนอก ช่วยผู้คนไม่สู้ช่วยตัวเอง มีการเตรียมการบางอย่างที่ต้องทำเพื่อป้องกันเรื่องที่จะเกิดขึ้น”

“ความคิดของท่านถูกต้องยิ่ง” ฟู่เอินซูพยักหน้าเล็กน้อย

คนของเขากว่างเฉิง บางคนมีสีหน้าเข้าใจ มีบางคนยังคงสับสน

ฟู่เอินซูมองพวกเขาแวบหนึ่ง “จ้าวเกอมอบบทเรียนให้แก่คนของสำนักคืนวิญญาณ เหตุไฉนจะไม่มอบให้พวกเจ้า?”

ทุกคนครุ่นคิดพร้อมกัน ฟู่เอินซูอธิบายต่อ “ก่อนจะมาที่นี่ ก็เคยบอกพวกเจ้าถึงสถานการณ์ในอดีตของโลกผืนสมุทรแล้ว แต่ว่าหลังจากผ่านการเปลี่ยนแปลงติดต่อกัน สถานการณ์ก่อนหน้านี้ก็แตกต่างไปจากเดิมมาก”

“ในอดีต เจ็ดกลุ่มฝ่ายธรรมะอย่างเขาหงส์วิเศษ สำนักคืนวิญญาณ ต่างก็ปรองดองกับวังผลึกวารี ทั้งสามสำนักรวมพลังกัน คอยคุมเชิงกับสำนักมังกรโลหิต บึงหมื่นกระบี่ เกาะจิตประสาน และสำนักพายุโหม”

“ในปัจจุบัน สำนักมังกรโลหิตถูกทำลาย เกาะจิตประสานไม่อาจฟื้นขึ้นมา พลังของเขาหงส์วิเศษกลับเพิ่มขึ้นอย่างใหญ่หลวง เจ้าสำนักเกาเทียนจงยิ่งเลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมสู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ กลายเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ด้อยไปกว่าราชาวังผลึกวารีหลินซื่อ ทั้งไม่เกรงกลัวกระบี่ล่องลอยอันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของบึงหมื่นกระบี่ด้วย”

ฟู่เอินซูพูดจาฉะฉาน “ความสัมพันธ์ระหว่างสำนักใหญ่ไม่เหมือนในอดีตอีกแล้ว”

คนของเขากว่างเฉิงเข้าใจ “ความสัมพันธ์ระหว่างเขาหงส์วิเศษและวังผลึกวารีจะต้องเปลี่ยนจากร่วมมือเป็นยืนตรงข้าม พวกเราคบหากับเขาหงส์วิเศษ การกระทำของศิษย์พี่เยี่ยนเท่ากับดึงสำนักคืนวิญญาณจากวังผลึกวารีไปฝั่งเขาหงส์วิเศษ”

อาจารย์หญิงพยักหน้า “ถูกต้อง เป็นเพราะเหตุนี้เอง การไว้ชีวิตเกาะงูเขียวเป็นเพราะต้องทิ้งความรู้สึกอันตรายให้แก่สำนักคืนวิญญาณ ในขณะเดียวกันก็ทิ้งความคิดว่าจะฆ่าล้างศัตรูด้วยตัวเองไว้ส่วนหนึ่งไว้ด้วย”

“ในตอนแรกเริ่มทั้งสองฝั่งอาจจะต่อสู้เพราะระบบสำนัก แต่ว่าหลายปีมานี้ แต่ละฝ่ายฆ่าคนของอีกฝ่ายไปนับไม่ถ้วน จึงเพาะเป็นความแค้นลึกล้ำดั่งมหาสมุทรมานาน”