ในใจถึงแม้จะมีข้อกังขา แต่พวกเยี่ยนจ้าวเกอก็อยู่ที่หอสักการะย่อยสำนักความมืดบนเกาะเซิ่งเหออย่างว่าง่าย
กิจกรรมในยามปกติของพวกเขาก็ไม่ได้ถูกจำกัด มีอิสระเสรียิ่ง
มีอะไรต้องการ ส่วนใหญ่สำนักความมืดจะพยายามหามาให้
หากต้องการพบยอดฝีมือระดับสูงเช่นเนี่ยเซิ่ง ก็ไม่ถูกปฏิเสธเช่นกัน
ทว่าคนในสำนักความมืดกลับไม่พูดถึงหัวข้อต่อไป โดยเฉพาะยังไม่พูดถึงเรื่องที่จะพาพวกเยี่ยนจ้าวเกอไปยังหอสักการะหลัก
“ต้องใช้เวลาพิสูจน์ข่าวการตายของพวกเติ้งเซิงที่เป็นยอดฝีมือสำนักแสงสว่างหรือ?” อาหู่เกาศีรษะ “หรือมีเรื่องอื่นจริงๆ?”
รอบๆ หอสักการะย่อยสำนักความมืดมีเมืองหลายเมืองตั้งอยู่ ในเมืองค่อนข้างคึกครื้น พวกเยี่ยนจ้าวเกอสามคนเดินเล่นอยู่กลางเมือง สำรวจทุกสิ่งทุกอย่างของที่นี่
ครั้นได้ยินคำถามของอาหู่ เยี่ยนจ้าวเกอตอบก็อย่างไม่รีบร้อน “ดูการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาสักพักก่อน”
เขากวาดสายตามองรอบๆ เห็นในเมืองมีจอมยุทธ์อยู่จำนวนไม่น้อย นอกจากลูกศิษย์สำนักความมืด ยังมีคนจากขุมกำลังสำนักอื่นบนเกาะเซิ่งเหอด้วย
ทุกคนมีพลังฝึกปรือบ้างสูงบ้างต่ำ แต่ว่าคนที่มีพลังฝึกปรือค่อนข้าต่ำมีจำนวนมากกว่า เห็นจอมยุทธ์ระดับหลอมกายจำนวนไม่น้อย
เหล่าพ่อค้าที่ทำมาค้าขายอยู่ในเมือง มีทั้งจอมยุทธ์และคนธรรมดาที่ไม่ฝึกวรยุทธ์
เยี่ยนจ้าวเกอเดินอยู่ในเมืองอย่างสนอกสนใจ
สังคมของที่นี่ค่อนข้างเปิดกว้าง โดยเฉพาะคนที่ฝึกวรยุทธ์ไม่มีอะไรให้กริ่งเกรง เดินได้พักเดียว เยี่ยนจ้าวเกอก็พบว่ามีสตรีวัยเยาว์หลายคนชะม้ายชายตามองเขาอยู่
เพียงแต่หลังจากเห็นเฟิงอวิ๋นเซิงที่อยู่ด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ ต่างก็ละสายตากลับอย่างอิจฉาและจนปัญญา
“ข้าเนื้อหอมน่าดู” เยี่ยนจ้าวเกอมองเฟิงอวิ๋นเซิง พูดกลั้วหัวเราะ ท่าทางได้ใจอย่างอธิบายไม่ถูก
เฟิงอวิ๋นเซิงพยักหน้าอย่างจริงจัง “สมควรซ่อนท่านไม่ให้พบเจอผู้คน”
ทั้งสองสบตากัน ต่างส่ายหน้าและอดหัวเราะขึ้นไม่ได้
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เมืองที่มีชื่อเสียงอะไรมาก ระดับมาตรฐานเองก็ค่อนข้างต่ำ กระนั้นขณะที่เยี่ยนจ้าวเกอเดินเล่น กลับเห็นสิ่งของที่ภายนอกดูธรรมดา แต่ไม่มีในโลกแปดพิภพ และโลกผืนสมุทรอยู่ไม่น้อย
ก่อนวิกฤตการณ์ ของเหล่านี้มีให้เห็นมากมาย แต่ว่าวิกฤตการณ์ทำให้ของหลายอย่างสาปสูญไป
แต่แค่ดูจากร้านค้าเล็กๆ ในเมืองขนาดเล็กก็รู้แล้วว่า มีของหลายอย่างเหลืออยู่ในโลกซ้อนโลก
บางทีก็มีของที่สูญหายไปบ้าง ถึงขั้นที่ที่นี่ไม่มี แต่โลกเบื้องล่างกลับมี
กระนั้นเมื่อเทียบกันแล้ว ร่องรอยของมหาจักรวาลก่อนวิกฤตการณ์ที่ถูกเก็บรักษาไว้ในโลกซ้อนโลก มีมากที่สุดและสมบูรณ์ที่สุด
พวกเยี่ยนจ้าวเกอกำลังคาดเดาอยู่ว่าสำนักความมืดมีแผนการอะไร ส่วนเนี่ยเซิ่งซึ่งเป็นผู้อาวุโสสำนักความมืดหลังจากหาที่พักให้พวกเขาแล้ว ก็มุ่งหน้าไปยังส่วนลึกที่สุดของหอสักการะย่อยของสำนักความมืดแห่งนี้
ณ ที่แห่งนั้น ด้านในห้องสงบใจห้องหนึ่ง มีชายชราในอาภรณ์สีดำกำลังมองค่ายกลเบื้่องหน้าอย่างเหม่อลอย
ค่ายกลนี้เหมือนกับถูกครอบคลุมอยู่ในหมอกสีดำผืนหนึ่ง ไม่มีประกายวิญญาณของค่ายกลแม้แต่น้อย
เนี่ยเซิ่งเข้าไปในห้องสงบใจ คารวะผู้อาวุโสอาภรณ์ดำ “ผู้อาวุโสอู๋”
อู๋จื่อซิว ผู้อาวุโสระดับหนึ่งแห่งตำหนักไร้แสงของสำนักความมืด ยังคงมองค่ายกลตรงหน้า ไม่ได้หมุนตัวกลับมา “ไม่ต้องมากพิธี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี