ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 694

คังผิงที่ภายนอกไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ความคับข้องในใจไม่ด้อยไปกว่าภรรยาและพวกฉีเหว่ยเลย

แต่ว่าในตอนนี้เขาได้แต่อดกลั้น ตามเฉินจื้อเหลียง ผละจากทะเลหวงเจีย มุ่งหน้าไปที่เขาโถงทองที่เป็นที่อยู่ของประมุขอาคเนย์

คังฮูหยินกับฉีเหว่ยมองคังผิงจากไปพร้อมเฉินจื้อเหลียงอย่างคับข้องใจ

จากนั้นก็มองเรือยักษ์ที่มีแสงอัสดงครอบคลุมอยู่ในอากาศ คนทั้งสองรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เยี่ยนจ้าวเกออยู่ในแสงอัสดง พวกเขามองไม่เห็น แต่พวกเขาทราบว่า คนที่พังเรื่องสำคัญของพวกตนอยู่บนเรือนภาร่อนวายุนั่นเอง

แสงอัสดงสว่างวูบวาบ เรือยักษ์ในที่สุดก็ขยับอีกครั้ง ขี่พายุ แหวกก้อนเมฆ ออกห่างไปไกลในชั่วพริบตา

พวกฉีเหว่ยได้แต่ถอนใจเสียงหนึ่ง

คังจิ่นหยวนโอดครวญอย่างไม่พอใจ “ท่านแม่! เหตุใดไม่ให้พวกเราลงมือ? เรือนภาร่อนวายุแข็งแกร่งก็จริง แต่ก็ทำอะไรท่านพ่อไม่ได้ ยังมีการวางค่ายกลสร้างชัยภูมิของอาจารย์อาฉี พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเรา!”

ฉีเหว่ยแค่นเสียงไม่คัดค้าน สีหน้าถมึงทึงถึงขีดสุด

คังฮูหยินส่ายหน้า “อีกฝ่ายน่าจะสู้พวกเราไม่ได้จริงๆ แต่หากคิดหนี ยังมีโอกาสมาก

“ฆ่าคนปิดปาก ถ้าสำเร็จก็ดี แต่ถ้าไม่สำเร็จก็กลายเป็นการเผยร่องรอยเปล่าๆ อีกทั้งยังเพาะความแค้นกับประมุขอาคเนย์อีก”

คังจิ่นหยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่เห็นด้วย “เป็นแค่คนของประมุขอาคเนย์เท่านั้น ไม่ใช่ตัวประมุขอาคเนย์เอง ฆ่าก็ฆ่าไม่เห็นเป็นไร ประมุขอาคเนย์ถ้าสืบสาว พวกเรามีองค์จักรพรรดิหนุนหลัง ต้องกลัวเขาอีกหรือ?”

คังฮูหยินเงยหน้าถอนใจ “ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น”

ถึงแม้ว่าเขาจะมีที่พึ่งอยู่เบื้องหลัง แต่ว่าการวางค่ายกลบูชาฟ้าในทะเลหวงเจีย เป็นการรับคำสั่งมาแอบทำอยู่แล้ว

วันนี้ถูกคนเปิดโปง สับสนปั่นป่วนไปกันหมด ภารกิจล้มเหลวอย่างไม่ต้องสงสัย

ตอนนี้ไม่เพียงแต่ต้องบอกกล่าวกับประมุขอาคเนย์ ทางด้านผู้ช่วยเหลือของพวกตนก็เกรงว่าจะลำบากเช่นกัน

ผู้ช่วยเหลือของพวกตนไม่กลัวประมุขอาคเนย์ แต่ทั้งสองฝ่ายหากเกิดข้อขัดแย้งขึ้นมา ตอนแรกก็ทำภารกิจล้มเหลวอยู่แล้ว อีกทั้งในฐานะชนวนความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่าย พวกคังผิงยากจะมีจุดจบที่ดี

ดังนั้นคังผิงจึงจำเป็นต้องไปเขาโถงทอง พยายามเปลี่ยนเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กอย่างสุดความสามารถ ด้วยเหตุนี้ เรื่องราวอาจจะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี

คังฮูหยินกับฉีเหว่ยเข้าใจเหตุผลนี้ ในใจแม้ไม่พอใจขนาดไหน ก็ต้องอดทนไม่พูดออกมา

“ศิษย์พี่ฉี รบกวนท่านดูแลด้านหลัง ข้าจะไปพบเสวียนมู่อ๋อง” คังฮูหยินมองไปยังฉีเหว่ย “ถ้าพวกเราเกลี้ยกล่อมดีๆ พวกพระองค์ใช่ว่าจะไม่ยินดียอมอยู่เงียบๆ ในทะเลหวงเจีย”

ในอดีต เสวียนเหวินอ๋อง ผู้วิเศษเซิง นักพรตสือ พาคนเข้ามาในทะเลหวงเจีย เป้าหมายในตอนแรกก็เป็นเพราะที่นี่มีเบาะแสที่อยู่ของมารดาแห่งแผนดินในตำนาน

ในทะเลหวงเจียยังมีภูมิศาสตร์พิเศษ หากวางค่ายกลบูชาฟ้าในหุบเขาแห่งนี้ จะสำเร็จง่ายขึ้น

ผู้สืบทอดของผู้วิเศษเซิงกับนักพรตสือต่างเคลื่อนไหวเป็นการลับ มอบภารกิจเปิดเผยให้พวกเสวียนเหวินอ๋องจัดการ

หลายปีมานี้ ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องใช้อำนาจบาตรใหญ่ในทะเลหวงเจีย

ฉีเหว่ยกล่าวอย่างเย็นชา “พวกพระองค์ไม่ยอมแล้วเป็นไร? เสวียนเหวินอ๋องกับเสวียนเฉิงอ๋องผู้อาวุโสสองคนถึงอย่างไรก็ไม่อยู่แล้ว ไม่มีพวกพระองค์ค่อยช่วเหลือ เสวียนมู่อ๋องก็รักษาแผ่นดินบนทะเลหวงเจียไม่ได้ แค่ควบคุมสถานการณ์ได้ชั่วคราว พวกเขาก็ควรขอบคุณบรรพบุรุษแล้ว”

คังฮูหยินว่า “พวกเราถอยแล้ว กองทัพต่อต้านต้าเสวียนเองก็ไม่กล้าโต้กลับ ถึงอย่างไรก็ไม่มีผู้ใดทราบว่าประมุขอาคเนย์มีท่าทีอย่างไร”

“พวกเราได้แสดงพลังไปแล้ว อีกฝ่ายคิดฉวยโอกาสลงมือ ยังต้องประมาณตนเอง”

ฉีเหว่ยพูด “ทุกฝ่ายสมควรใส่ใจข่าวครางทางเขาโถงทอง”

คังฮูหยินครุ่นคิดครู่หนึ่ง “หากสะดวกก็สร้างภาพลวงตาให้พวกเขา”

…

บนเรือนภาร่อนวายุ พวกเยี่ยนจ้าวเกอสามคนแยกทางกับพวกเจิ้งหมิง

เจิ้งหมิงย่อมไม่ว่าถ้าเยี่ยนจ้าวเกอจะอยู่บนเรือต่อ เพียงแต่เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ต้องอยู่ว่างเหมือไป๋จื่อหมิง