ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 696

บทที่ 696 มีพวกเราก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้มองทิศทางที่ค่ายกลบูชาฟ้าอยู่อีก เขาหันมาพูดว่า “เอาล่ะ อย่าเพิ่งไปคิด พวกเราเดินทางเถอะ”

อาหู่ถาม “คุณชาย ตอนนี้พวกเราจะไปที่ใดหรือขอรับ ยังต้องไปทางเหนือของทะเลหวงเจียหรือไม่? หรือจะกลับเกาะจิ่งชิง?”

“ทวีปจิ่งชิงยังไม่ต้องไป พายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุดของที่นั่นตอนนี้กำลังรุนแรง เหวินลั่วเสียแม้จะลงไปในทะเล แต่ดูท่าทางแล้ว ยังไม่ได้เก็บของซึ่งซ่อนอยู่ที่ก้นทะเลขึ้นมา” เยี่ยนจ้าวเกอตอบ

“ส่วนทางเหนือของทะเลหวงเจีย ตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปเช่นกัน”

ตอนแรกราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องทิ้งหอกระบี่ทะเลเหนือไม่โจมตี หันหัวหอกไปที่สำนักแสงสว่างแทน

แต่ว่ากองทัพต่อต้านต้าเสวียนออกมาจากอาณาเขตของทะเลเหนือ สะกดรอยจู่โจมราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องตลอดทาง ทั้งสองฝ่ายเดี๋ยวสู้เดี๋ยวหยุด เกาะติดกันอย่างต่อเนื่อง

พวกเขาต้องเดินทางอีกไกลกว่าจะถึงที่อยู่ของสำนักแสงสว่าง

เยี่ยนจ้าวเกอประเมินว่า ความคิดของราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องคือล้อมเมืองตีทัพเสริม ฉวยโอกาสตอนที่โจมตีที่อยู่ของสำนักแสงสว่าง กดดันให้กองทัพต่อต้านต้าเสวียนทิ้งชัยภูมิที่ทะเลเหนือ

หลังจากล่อกองทัพออกมาจากข่ายกระบี่บนเกาะเพิงหินโม่แล้ว ในสถานการณ์ที่ระยะห่างค่อนข้างใกล้ กองทัพต่อต้าต้าเสวียนไม่อาจถอยกลับไปได้ตามใจชอบอีก

หลังจากถูกลวงออกมาไกลมากพอ ด้านหน้าไร้หมู่บ้าน ด้านหลังไร้ที่พัก ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องพลันวกกลับมาตอบโต้ กองทัพพันธมิตรของขุมกำลังต่อต้านต้าเสวียนไม่อาจถอยกลับข่ายกระบี่บนเกาะเพิงหินโม่ได้ทัน

ด้วยเหตุนี้ ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องที่กดดันให้อีกฝ่ายออกมาสู้ด้านนอก และมีพลังแข็งแกร่งกว่า จึงได้เปรียบกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

นี่คือแผนเปิดเผย กองทัพต่อต้านต้าเสวียนแม้จะรู้ถึงแผนการของราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง ก็ได้แต่ปล่อยให้ถูกจูงจมูกไป

ไม่อย่างนั้นถ้าราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องถล่มที่อยู่ของสำนักแสงสว่าง จะสู้อย่างไรก็ไม่มีทางเสียเปรียบ

ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องในฐานะที่เป็นฝ่ายกุมการตัดสินใจหลักบนสนามรบ ความได้เปรียบอยู่ตรงนี้นี่เอง

กองทัพพันธมิตรของกองกำลังต่อต้านต้าเสวียนได้แต่ชดเชยจากด้านอื่นอย่างเต็มที่ พยายามสร้างเงื่อนไขที่ได้เปรียบขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย

“ตอนนี้เป็นเพราะประมุขอาคเนย์ ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องต้องลดธง หยุดตีกลองรบชั่วคราว แม้แต่แผนแสร้งแพ้เพื่อซุ่มจู่โจมอย่างการหันหันม้ากลับแทงหอก หรือรั้งดาบกลับก็ใช่ไม่ได้เช่นกัน การถอยก็จำเป็นต้องถอยอย่างว่าง่ายจริงๆ ห้ามเล่นตุกติก” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ย “ดังนั้นเพื่อไม่ให้โดนกองทัพพันธมิตรต่อต้านต้าเสวียนฉวยโอกาสไล่สังหาร ในเมื่อพวกเขาต้องถอย ก็ต้องถอยจริงๆ”

“ถอยแล้วถอยเลย จากนั้นก็หลีกเลี่ยงการปะทะ รักษาการป้องกัน”

เยี่ยนจ้าวเกอลูบคางของตัวเอง “พลังของพวกเขาแข็งแกร่งกว่า หากรักษาการป้องกัน กองทัพต่อต้านต้าเสวียนไม่สามารถเริ่มสงครามได้ง่ายๆ ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องเพียงแค่ไม่อยากจะสะกิดโทสะของประมุขอาคเนย์ในสถานการณ์ที่เกิดเรื่องขึ้นแล้ว ไม่ใช่เพราะไม่อยากโต้ตอบ”

อาหู่ทำท่าเลียนแบบเยี่ยนจ้าวเกอ “พวกเขาจะต้องปิดข่าวแน่นอน ไม่มีทางประกาศเรื่องที่ตัวเองได้ล่วงเกินประมุขอาคเนย์”

“เช่นนั้นคุณชาย พวกเราจะไปตามหาพวกกำลังหลักของกองทัพพันธมิตรต่อต้านต้าเสวียนเพื่อรายงานข่าวให้พวกเขาหรือขอรับ”

“การฉวยโอกาสบุกจู่โจมในตอนที่ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องถอยทัพของกองทัพพันธมิตรต่อต้านต้าเสวียน อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะสร้างความเสียหายให้แก่ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องแล้ว”

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สมควรเป็นเช่นนั้น แต่ก็ใช่ว่าจะสำเร็จได้อย่างที่หวัง ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องน่าจะรักษาความเป็นระเบียบได้”

ครั้นพูดจบ พวกเขาก็เดินทางกันต่อ

ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องกับกองทัพพันธมิตรต่อต้านต้าเสวียน ปัจจุบันต่อสู้กันอย่างดุเดือดเลือดพล่าน อยู่ในสภาวะยื้อยัน ไม่มีฝ่ายไหนได้เปรียบเสียเปรียบ

พวกเยี่ยนจ้าวเกอที่สืบหาข่าวตามทาง และได้มาถึงเกาะทางเหนือเกาะหนึ่งบนทะเลหวงเจีย ถึงขั้นที่รู้สึกได้ถึงการกระเพื่อมของปราณวิญญาณที่อยู่ไกลออกไป

นั่นเป็นเพราะการปะทะกันของยอดฝีมือจำนวนมาก ทำให้การหมุนเวียนของปราณวิญญาณที่อยู่ในสภาพแวดล้อมรอบๆ ได้รับการรบกวน

เยี่ยนจ้าวเกอมองดู เห็นขอบฟ้าที่อยู่ห่างออกไปมีลำแสงและแสงไฟกะพริบอยู่