ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 75
ภายในหุบเหวปราการมังกร ชายชุดดำกลุ่มหนึ่งยืนอยู่เงียบๆ มองดูหุบเหวที่ราวกับจะถล่มลงได้ทุกเมื่อ
ชายชุดดำเหล่านี้ยืนอยู่เหมือนกับภูเขาสูงเรียงราย
สงบเงียบ หนักแน่น เคร่งขรึม
พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นจอมยุทธ์ของเขาไร้พรมแดน
เขาไร้พรมแดนครอบครองอาณาบริเวณอันกว้างขวางของภูผาพิภพ และยังเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์จำนวนน้อยในโลกเช่นเดียวกันกับเขากว่างเฉิงและสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์
ข้างกายของจอมยุทธ์เขาไร้พรมแดนกลุ่มนี้ มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ รัศมีแผ่ซ่าน ดูดื้อรั้นหัวแข็ง
เขาคนนั้นคือจ้าวฮ่าว องค์ชายสิบหกแห่งอาณาจักรถังตะวันออกนั่นเอง
“ควบคุมความผิดปกติของหุบเหวปราการมังกรได้แล้ว หมอกดำก็สงบลงมากแล้ว จอมยุทธ์ระดับหลอมกายสามารถเข้าไปได้แล้ว ไม่เช่นนั้นก็คงต้องเปลืองแรงข้าอีก”
จ้าวฮ่าวมองไปยังจอมยุทธ์จากเขาไร้พรมแดนที่อยู่ข้างกาย “ท่านผู้อาวุโสเฮ่อ ระบุตำแหน่งของเสด็จพ่อข้าได้หรือไม่”
จอมยุทธ์ผู้นำกลุ่มจากเขาไร้พรมแดนนั้น เป็นชายชราคนหนึ่งที่มองดูแล้วอ่อนแอและเคลื่อนไหวไม่คล่องนัก
ถึงกระนั้นเมื่อเขายืนอยู่ตรงนั้น ก็เหมือนกับภูเขาสูงลูกหนึ่งตั้งตระหง่านอยู่ที่หุบเหวปราการมังกร
ชายชรากล่าวอย่างเฉยเมย “ขอเพียงแค่โอสถผงที่เจ้าให้มาไม่เกิดข้อผิดพลาดอะไร ก็ต้องหาพบได้แน่”
จ้าวฮ่าวพยักหน้า “เช่นนั้นก็อย่ารอช้า พวกเรารีบไปกันเถอะ”
“ตอนนี้ข้าเป็นแค่จอมยุทธ์ระดับหลอมกายเท่านั้น ต่อสู้กับจ้าวซื่อเลี่ยที่เมืองชมตะวันไม่ไหวหรอก”
“แต่ถ้าจะลงมือกับเสด็จพ่อข้าก็พอจะมีโอกาสอยู่”
ผู้อาวุโสเฮ่อกล่าวว่า “ดูจากวิธีการของเจ้าแล้ว เพื่อที่จะทำให้เขากว่างเฉิงกับสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์เปิดศึกกัน ท่านผู้อาวุโสระดับสูงของสำนักเราจึงไม่ได้เข้ามาที่ถังตะวันออก แต่ก็เตรียมพร้อมเอาไว้เช่นกัน”
“ขอเพียงแค่เจ้าทำสำเร็จ กองหนุนของสำนักเราก็มาสบทบได้ทันที และเข้าไปยังถังตะวันออกช่วยให้เจ้าได้ครองบัลลังก์”
“ถ้าหากว่าไม่สำเร็จ ก็ไม่เป็นไร เจ้ากลับไปที่ภูผาพิภพกับพวกข้าก็ย่อมได้”
“พรสวรรค์และฝีมือของเจ้ามากพอที่จะเข้าเป็นศิษย์สำนักเขาไร้พรมแดนของเราได้”
จ้าวฮ่าวก้าวเดินนำไป “ข้าจะไม่ทำพลาดแน่”
“ยามตื่นมือครองดาบคร่าชีวิตคน ยามเมามายมีสามงามรายล้อม นี่ถึงจะเป็นชีวิตคน”
…
“ท่านผู้อาวุโสเหยียน ดูแล้วจุดมุ่งหมายของอีกฝ่ายจะไม่ใช่เยี่ยนจ้าวเกอ แต่เป็นทั้งอาณาจักรถังตะวันออกเลยขอรับ” จอมยุทธ์ที่เกิดความกังวลคนหนึ่งพูดขึ้น
เหยียนซวี่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย “พวกเราไปที่พระราชวังถังตะวันออกกัน ก่อนอื่นต้องจัดการค่ายกลชมตะวันให้มั่นคงได้เสียก่อน”
ไม่ว่าส่วนตัวจะคิดวางแผนอะไรไว้ แต่เหยียนซวี่เองก็ไม่อยากเห็นถังตะวันออกถูกสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ยึดครอง แล้วเขากว่างเฉิงของตนเองเป็นฝ่ายถูกขับไล่ออกมาเช่นกัน
เขาจัดการแบ่งหน้าที่ให้จอมยุทธ์ที่อยู่ใต้บัญชา พลางถามว่า “เยี่ยนจ้าวเกอเข้าไปในหุบเหวปราการมังกรแล้วหรือ”
ผู้ที่อยู่ใต้บัญชากล่าวตอบว่า “ขอรับ เข้าไปพร้อมกับท่านผู้อาวุโสข่ง”
“ตอนนี้ในหุบเหวปราการมังกรโกลาหลอย่างยิ่ง คนทั่วไปไม่กล้าเข้าใกล้แม้แต่รอบนอก”
“เกรงว่าท่านผู้อาวุโสฉินและท่านผู้อาวุโสข่ง จะกำลังเปิดศึกอย่างดุเดือดกับสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์อยู่ขอรับ!”
เหยียนซวี่พยักหน้า ไม่พูดอะไร คิดในใจว่า ‘สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์คิดจะจัดการทั้งถังตะวันออกและเยี่ยนจ้าวเกอไปพร้อมๆ กัน’
‘ท่านผู้อาวุโสฉินและท่านผู้อาวุโสข่งถูกทะยานบูรพาและบรรดายอดฝีมือรั้งเอาไว้ ซึ่งสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ก็ยังมีคนอื่นอีก’
สายตาของเหยียนซวี่เคร่งขรึม ‘ข้าไม่มีทางมอบถังตะวันออกให้พวกสุริยันศักดิ์สิทธิ์แน่ ส่วนเยี่ยนจ้าวเกอน่ะหรือ…’
เขาเรียกคนสนิทของตัวเองมาแล้วออกคำสั่งว่า “คอยจับตาดูสถานการณ์ที่หุบเหวปราการมังกรให้ดี”
…
ณ จวนจิ่นอ๋อง เมืองชมตะวัน เมืองหลวงอาณาจักรถังตะวันออก
จ้าวซื่อเลี่ย จิ่นอ๋องยืนอยู่ที่สวนหน้าจวน ด้านหลังมีจอมยุทธ์กลุ่มหนึ่งยืนนิ่งเงียบ ทุกคนดูเตรียมพร้อมและฮึกเหิม
ข้างกายจ้าวซื่อเลี่ยกลับเป็นจอมยุทธ์สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่ง เขามองไปยังจ้าวซื่อเลี่ยพลางกล่าวอย่างช้าๆ ว่า “ท่านจิ่นอ๋อง ถึงเวลาต้องตัดสินใจแล้วขอรับ”
จ้าวซื่อเลี่ยสูดหายใจเข้าลึกทีหนึ่ง
การกระทำในระยะนี้ของจ้าวซื่อเฉิง ราชาอาณาจักรถังตะวันออก เอนเอียงไปทางเขากว่างเฉิงอย่างสิ้นเชิง สถานการณ์ต่างๆ ก็เริ่มเห็นได้ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเป็นเช่นนี้ ตำแหน่งของจ้าวซื่อเลี่ยก็กลายเป็นความน่าอึดอัดใจอย่างยิ่ง
เขาเป็นมหาปรมาจารย์ และเป็นหนึ่งในสามมหาปรมาจารย์ยอดฝีมือแห่งราชวงศ์อาณาจักรถังตะวันออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี