ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 811

พลังฝึกปรือของซุนจ้งต๋าถูกร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกดอัด

ในตอนนี้วิชาเข็มแกนน้ำแข็งทำให้ญาณจริงแท้ในร่างอ่อนแอลง อีกทั้งยังกระจายเข้าไปในแขนขาและกระดูกนับร้อย แทรกตัวอยู่ในทุกที่จนไม่อาจต้านทาน

ตราอาคมแสงอาทิตย์กลางหน้าผากของเขาสว่างขึ้นอีกครั้ง ทว่าก็ถูกตราประทับตะวันของเยี่ยนจ้าวเกอพันธนาการ ไม่มีการเคลื่อนไหวอีกต่อไป

ความรู้สึกของซุนจ้งต๋าในตอนนี้ เหมือนกับมีเข็มแหลมนับไม่ถ้วน แทงเข้าไปในทุกส่วนของทั่วทั้งร่างพร้อมกัน

รูขุมขนทั้งหมดล้วนถูกเข็มทิ่มแทง ถึงขั้นที่ไม่อาจใช้คำว่าถี่ยิบมาบรรยายการแทงเข็มได้อีกแล้ว

ซุนจ้งตารู้สึกว่าทั่วทั้งร่างไม่มีที่ใดที่ถูกเข็มปักไม่ได้รับความทรมานเสียดแทงกระดูกนั้น

ความเจ็บปวดจากการถูกแทงเข็มชนิดนี้ ไม่ได้ลดทอนลงเพราะบางตำแหน่งบนร่างของเขาเปราะบางเป็นพิเศษ

ในทางตรงกันข้าม ยิ่งเป็นตำแหน่งที่เปราะบางเท่าไร ความเจ็บปวดก็รุนแรงขึ้นเท่านั้น

อย่างเช่นดวงตา ทรวงอก จุดฮุ่ยอิน[1]…

โชคดีที่เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้คงเข็มไว้นาน

ซุนจ้งต๋าสั่นระริก ผ่านไปครึ่งวันอาการค่อยบรรเทาลง เยี่ยนจ้าวเกอมองเขาด้วยใบหน้าเสียดาย “เฮ้อ ดูเหมือนใต้เท้าจะไม่ยอมทำตัวเป็นคนกันเองกับข้า ช่างจนปัญญาแท้ๆ เรื่องเช่นนี้จะไปบังคับกันก็ไม่ได้”

ถ้าหากว่าเอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอได้ ซุนจ้งต๋าสาบานว่าจะต้องสั่งสอนคนไร้ยางอายที่ทำตัวใสซื่อหลังจากเอาเปรียบกันไปแล้วตรงหน้านี้ให้ได้

ทว่าฝ่ามือของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกดลง กลับสะกดมิให้เขาขยับเขยื้อน

ซุนจ้งต๋าหัวเราะอย่างขื่นขม “มีสหายในสำนักตามหาของวิเศษกับข้าจริงๆ แต่ว่าพวกเราไปกันคนละทาง พวกเขาตามหาในมิติต่างแดน ข้ามาตามหาในโลกซ้อนโลก ของยังอยู่ในมือพวกเขา ข้าเอามาไม่ได้”

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอ เอ่ยว่า “ข้ามีวิธีติดต่อกับพวกเขา แต่ข้าบอกใต้เท้าไม่ได้จริงๆ ข้ายอมตายใต้เข็มแกนน้ำแข็งของใต้เท้าดีกว่า”

มีวิชาลับการเชื่อมต่อเฉพาะระหว่างผู้สืบทอดของสายเหนือพิสุทธิ์ ซึ่งอาจจะสามารถส่งข้อมูลปลอมทำให้อีกฝ่ายเข้าใจผิด หรือวางกำดักเพื่อซุ่มสังหารได้

โดยเฉพาะถ้าหากเยี่ยนจ้าวเกอมอบให้กับบุคคลที่ยิ่งใหญ่บนโลกซ้อนโลก ผลลัพธ์สุดท้ายย่อมเป็นสิ่งที่ซุนจ้งต๋าไม่อยากจะคิดถึง

เขาสามารถมอบวิธีการเชื่อมต่อที่ผิดพลาดให้ได้ แล้วอาศัยมันแจ้งสหายร่วมสำนักถึงการประสบคราเคราะห์ของตน เพื่อให้อีกฝ่ายระหวังตัว

แต่เมื่อผ่านเรื่องเมื่อครู่ ซุนจ้งต๋าก็คิดว่า เยี่ยนจ้าวเกอคงจะไม่ติดกับ

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ไม่สู้ยอมตายอย่างไร้ความอัปยศดีกว่า

กระนั้น ในทางกลับกัน ความตาย เขานั้นไม่กลัว แต่การลงทัณฑ์ของเข็มแกนน้ำแข็ง เขาไม่มั่นใจว่าเขาจะทนได้ถึงที่สุด…

จะทนได้นานเท่าไร ต่างเป็นเรื่องที่บอกยาก

ยิ่งเวลาผ่านไปนาน ความเจ็บปวดที่เข็มแกนน้ำแข็งนำมาก็จะยิ่งรุนแรง

เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยอย่างราบเรียบ “ข้าเคยพูดแล้วว่า เรื่องของสำนักท่าน ข้านั้นไม่สนใจ แต่กลับกัน เรื่องที่ข้าสนใจ ท่านจะต้องบอกข้ามา”

เขาพลันหัวเราะเหอะๆ “ตามหาอยู่ในมิติต่างแดน นั่นไม่ใช่เรื่องที่ใครก็ทำได้ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่ฝึกฝนคัมภีร์กระบี่ลวงเซียนแล้ว”

ช่วยสังหารเซียน ผนึกเซียน ลวงเซียน เกิดแสงสีชาดสี่ทิศ

สังหารเซียนเปลี่ยนแปลงไร้สิ้นสุด เหล่าเทพเซียนโลหิตย้อมอาภรณ์

ลำนำนี้ บรรยายถึงจุดเด่นของสี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียน

เทียบกับกระบี่สังหารเซียนที่ทำลายการเปลี่ยนแปลงจริงปลอม แม้โลกจะมีการเปลี่ยนแปลงที่ไร้รูปร่างและมีรูปร่างนับพันนับหมื่น มันก็มีวิธีการทำลายและวิธีการส่งโลกสู่ความพินาศนับร้อนนับพัน กระบี่ลวงเซียนเป็นกระบี่แห่งความสิ้่นสูญที่ทำลายมิติเวลา

ถ้าหากบอกว่ากระบี่สังหารเซียนทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง เช่นนั้นกระบี่ลวงเซียนก็ตัดขาดมิติเวลา

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มกว้าง มองซุนจ้งต๋า “ไม่ทราบว่าท่านจะยินดีช่วยข้าลองลูกเล่นที่ว่าหรือไม่?”

ซุนจ้งต๋าจนปัญญา “นอกจากจะเชื่อฟังท่าน ข้าก็ไม่มีตัวเลือกอื่นอีก อย่าถามเรื่องที่เกี่ยวกับสำนักข้าก็พอ เรื่องอื่นข้ายินดีบอกกล่าวอย่างเต็มที่”

“ข้ายังไม่เคยไปเทือกเขาอาทิตย์หยกมาก่อน แต่ตามเบาะแสที่ข้าได้มา ที่นั่นสมควรมีสถานที่ที่ของวิเศษอยู่ ด้านในมีทางเชื่อมมิติที่เชื่อมไปยังมิติแห่งหนึ่ง เตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ ของวิเศษสายโอสถที่ตำหนักวังเทพบูชา หรือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ อาจจะอยู่ที่นั่น”

“นอกจากนี้ อาจจะมีโอสถเซียนที่กระจัดกระจายอยู่ด้วย”

“โอสถที่เจ้าของของสร้อยลูกปัดหยกหาเจอบนเทือกเขาอาทิตย์หยกเมื่อก่อนหน้านี้ สมควรถูกหลอมมาจากเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับก่อนมหาภัยพิบัติ”

ซุนจ้งต๋ากล่าวว่า “โอสถก่อนมหาภัยพิบัติสามารถรักษามาถึงตอนนี้โดยที่ไม่เสียสรรพคุณ จะต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่”

เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งฟัง ทางหนึ่งพยักหน้าอย่างช้าๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้มหลังจากใคร่ครวญเสร็จ “เช่นนั้นขอรบกวนให้ท่านร่วมทางกับข้าสักระยะหนึ่งแล้ว”

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกดฝ่ามือ ร่างของซุนจ้งต๋าหายไป

เม่าเหลียงตัวนั้นถูกขังในวังฝูงมังกรอีกครั้ง

บัดนี้เสี่ยวอ้ายที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้นมาว่า “คุณชาย สร้อยลูกปัดหยกนั่นท่านคืนให้ตระกูลเซี่ยไปแล้ว ของชิ้นนั้นตกลงไม่เกี่ยวกับของวิเศษหรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ของคืนไปแล้ว แต่ของที่ควรมีพวกเราก็มีแล้ว”

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกใบหน้าปรากฏรอยยิ้ม ดวงตาข้างหนึ่งมีแสงสาดออกมา ส่องสว่างท้องฟ้าครึ่งหนึ่ง กลายเป็นแผนภาพมากมาย

………………..

[1] จุดฮุ่ยอิน คือ จุดที่อยู่ระหว่างอวัยวะเพศกับทวารหนัก