ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 824

ฟู่ถิงมองเกาฉิง ถามขึ้นว่า “เขาแหนเขียว แซ่เกา…ท่านเป็นลูกหลานสายตรงของกษัตริย์ลี้ลับสายเหนือพิสุทธิ์หรือ”

เกาฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถูกต้อง กษัตริย์ลี้ลับที่ท่านพูด เป็นท่านย่าทวดของข้าเอง”

เยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในวังฝูงมังกรด้านในทะเลเมฆสีม่วงลูบคางของตัวเอง “มรกตท่องฟ้าสายเหนือพิสุทธิ์ มียอดฝีมือที่ได้ชื่อว่ากษัตริย์อยู่จริงๆ เสียด้วย”

เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าว “สายเหนือพิสุทธิ์ขึ้นชื่อในเรื่องมรรคากระบี่มาหลายพันปี ไม่ทราบว่ากษัตริย์ลี้ลับแห่งมรกตท่องฟ้าผู้นี้ เทียบกับกษัตริย์กระบี่บนโลกซ้อนโลกเป็นอย่างไร”

สามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิบนโลกซ้อนโลกมีตำแหน่งสูงส่งยิ่ง

ในสามกษัตริย์ นอกจากกษัตริย์ดินกับกษัตริย์เร้นลับแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่ง คือกษัตริย์กระบี่

เทียบกับราชันพระเสาร์กับราชันพระเกตุเมื่อครั้งอดีต หรือกษัตริย์ดินและกษัตริย์เร้นลับในปัจจุบัน กษัตริย์กระบี่มีอายุกับศักดิ์ฐานะน้อยไปบ้าง

ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้ ผงาดขึ้นอย่างแข็งแกร่งในยุคหลังจากเก้านพเคราะห์แห่งคุนหลุน กลายเป็นบุคคลที่ถูกขนานนามเคียงคู่กษัตริย์ดินและกษัตริย์เร้นลับ

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวอย่างหยอกเย้า “นี่บอกยากยิ่ง ‘กษัตริย์กระบี่’ ฉายานี้ดึงดูดความสนใจนัก”

ครั้งนี้เกาฉิงมองฟู่ถิงอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ ก็ปรบมือ “ฟู่ถิง ฟู่ถิง…ข้านึกออกแล้ว ท่านพ่อเคยกล่าวว่า บุคคลที่โดดเด่นในหมู่คนหนุ่มสาวของโลกซ้อนโลกเป็นสตรีคนหนึ่ง ชื่อว่าฟู่ถิง และเป็นบุตรีคนเดียวของจักรพรรดิแพร ผู้สืบทอดสายเอกพิสุทธิ์”

นางมองฟู่ถิงอย่างสนใจ “เมื่อครู่ท่านบอกว่าเป็นคนของยอดเขาอัศจรรย์บนเขาคุนหลุนใหม่ ที่นั่นเป็นที่พำนักของจักรพรรดิแพรไม่ใช่หรือ”

ฟู่ถิงว่า “แม้พวกเราจะไม่เคยพบหน้า และไม่เคยมีความแค้นกัน แต่ตอนนี้ต่างต้องการเตาวิเศษเตานี้ เช่นนั้นก็เป็นศัตรูไม่ใช่มิตร หากล่วงเกินต้องขออภัยด้วย”

ลูกศิษย์สายเหนือพิสุทธิ์ที่อยู่ตรงข้ามแค่นเสียง “เหอะ ผู้สืบทอดสายเอกพิสุทธิ์กับผู้สืบทอดสายหยกพิสุทธิ์ทำตัวแข็งกร้าวจนเคยชิน ที่นี่ไม่ใช่โลกซ้อนโลกเสียหน่อย”

ด้านจอมยุทธ์เขาอัศจรรย์มีคนโต้ตอบทันที “ถ้าที่นี่เป็นโลกซ้อนโลก จะยังมีที่ให้พวกท่านเดินหรือ”

อีกฝ่ายหัวเราะ กล่าว “พูดเหมือนกับพวกข้ากลัวพวกท่าน ทุกคนต่างเป็นอริกันมานาน ท่านมีปัญญามาบุกมรกตท่องฟ้าก็ลองมาดูสิ อยากรู้นักว่าท่านจะออกไปได้หรือไม่”

ทั้งสองฝ่ายไม่ยอมลดราวาศอก ความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ปรองดองกันมาแต่แรก ตอนนี้ยิ่งเต็มไปด้วยกลิ่นดินประสิว เพราะเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ

เกาฉิงกลับพิจารณาฟู่ถิงอย่างสนใจ “อายุน้อยยิ่งนัก ไม่ต่างกับข้าเท่าไร…”

ฟู่ถิงเลิกคิ้วเล็กน้อย

น้ำเสียงของอีกฝ่ายไม่เหมือนการชื่นชม แต่เหมือนประหลาดใจมากกว่า

ได้ยินเกาฉิงพูดต่อว่า “จักรพรรดิแพรมีอายุไม่น้อยแล้ว ได้บุตรีเมื่อชราโดยแท้

“แต่ได้ยินมาว่าจักรพรรดิแพรมีสนมและวังหลังนับไม่ถ้วน ทว่าหลายปีมานี้กลับไม่มีบุตร เหตุใดจู่ๆ จึงได้บุตรีเล่า”

ครั้นเกาฉิงพูดจบ สีหน้าของจอมยุทธ์จากยอดเขาอัศจรรย์ที่อยู่ตรงข้ามก็เปลี่ยนไป

แม้แต่ลูกศิษย์สายเหนือพิสุทธิ์ที่อยู่ข้างนาง ใบหน้าก็กลายเป็นประหลาดพิกลอยู่บ้าง

คำพูดนี้เสียมารยาทเกินไปแล้ว

ต่อให้ทั้งสองฝ่ายจะเป็นศัตรู การพูดถึงยอดฝีมือที่ได้ชื่อว่าจักรพรรดิเช่นนี้ ก็เป็นการลบหลู่กันเกินไป

แต่สิ่งที่ทำให้ลูกศิษย์สายเหนือพิสุทธิ์ที่คุ้นเคยกับเกาฉิงยิ้มอย่างขื่นขมก็คือ เกาฉิงไม่ได้มีเจตนายั่วยุฟู่ถิง หรือกดสภาวะของอีกฝ่าย

นางแค่รู้สึกสงสัยจริงๆ

ก่อนหน้านี้ในตอนที่ได้ยินเรื่องที่เกี่ยวข้องกับฟู่ถิงและจักรพรรดิแพรในมรกตท่องฟ้า เกาฉิงก็รู้สึกสับสนไม่เข้าใจ

ในตอนนี้เมื่อได้เจอฟู่ถิงโดยบังเอิญ จึงถามออกไปตรงๆ เช่นนี้

ทว่าปัญหาก็คือพวกเขาเข้าใจสถานการณ์เช่นนี้ ทว่าจอมยุทธ์จากยอดเขาอัศจรรย์ที่อยู่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่อง…

เมื่อพูดจบ บรรยากาศเคร่งเครียดในตอนแรกของทั้งสองฝ่าย ก็พลันจับตัวกันจนแทบจะเป็นของแข็ง ต่างฝ่ายต่างเงียบสงัด

พวกเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในทะเลเมฆสีม่วงต่างสบตากัน ด้วยรู้สึกตกใจ

เยี่ยนจ้าวเกอนวดขมับของตัวเอง