ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 977

เยี่ยนจ้าวเกอสังหารมังกรก่อน จากนั้นค่อยฟันทะเลด้วยกระบี่เดียว

ประกายคมสีม่วงช้ำจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากในร่างของมังกรเขียว เหมือนกับโลหิตมังกรสาดกระเซ็น

เลือดมังกรย้อมจิตกระบี่ แก่นชีวิตอันโชติช่วงล้วนกลายเป็นปราณทำลายล้าง ก่อเกิดเป็นบุปผากระบี่ที่โหดเหี้ยมสุดเปรียบปาน เต็มไปด้วยจิตสังหาร

บุปผากระบี่นี้ทำลายสรรพสิ่ง ดุร้ายและเหี้ยมเกรียมถึงขีดสุด ทำลายประกายกระบี่ทะเลม่วงของจ้าวเจินอย่างหักโหม!

‘นี่เป็นวิชากระบี่อะไร สี่กระบี่รัตนา วิชากระบี่เหนือพิสุทธิ์หรือ ไม่ถูกต้อง!’ จ้าวเจินแตกตื่น เห็นประกายกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวทำลายสภาวะกระบี่ของเขา กำลังพุ่งมาหาตัวเขาและกระบี่ทะเลม่วง

เขาไม่กล้าเพิกเฉย ถอนกระบี่ถอยหลัง ป้องกันตัวเองก่อน

ประกายกระบี่ที่น่าพรั่นพรึงสีม่วงช้ำรุกคืบไม่หยุด ทำลายปราณกระบี่ทะเลม่วงทีละชั้น กดดันให้จ้าวเจินถอยต่อ

จอมยุทธิ์ทิศใต้เห็นดังนั้นก็ตื่นตระหนกกว่าเดิม

ที่แล้วมาจ้าวเจินมือกระบี่คลื่นม่วงได้ชื่อว่าเป็นมือกระบี่อันดับหนึ่งในภาคตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ โลดแล่นบนทะเลเจิดจ้าไร้ผู้ต่อต้าน

แต่ว่าในตอนนี้กลับใช้กระบี่สู้เยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในขั้นเทวะสำแดงไม่ได้!

เยี่ยนจ้าวขณะที่ใช้หนึ่งกระบี่กดดันจ้าวเจินให้ถอยหลัง อีกมือหนึ่งก็ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย รอยตราพลิกนภาร่วงหล่นจากท้องนภา พุ่งใส่นักพรตตงเฉวียน

หยวนเสี่ยนเฉิงจากเนินต้นจักรพรรดิยามนี้ในที่สุดก็นั่งไม่ติดที่อีกต่อไป

เงาแสงหงส์เพลิงในม่านตาทั้งสองข้างของเขาบินออกมา!

มันกลายเป็นสิ่งที่จับต้องได้ หงส์เพลิงอมตะบินวนอยู่รอบๆ หยวนเสี่ยนเฉิง

แสงม่วงบารมีกับคลื่นบุญบารมีแยกกันปรากฏขึ้นบนตัวหงส์เพลิงสองตัวนั้น สองสิ่งต่างเวียนวน ก่อนจะห้อมล้อมหยวนเสี่ยนเฉิงเอาไว้

บนร่างของหยวนเสี่ยนเฉิงมีเปลวเพลิงผุดขึ้นมา ครอบคลุมทั่วร่าง กลายเป็นหงส์เพลิงตัวหนึ่ง

ปราณขาวกุศลซ่อนและปฐพีอานิสงส์โผล่ขึ้นมาพร้อมกัน

สี่จริยะหนุนนำร่าง!

หยวนเสี่ยนเฉิง ‘เนตรหงส์’ เคยได้รับวาสนายิ่งใหญ่ หลอมดวงตาสองข้างของตัวเองเป็นหงส์เพลิงสองตัว แต่ละตัวครอบครองหนึ่งจริยะ

นี่ทำให้เขามีสี่จริยะหนุนร่างตั้งแต่ตอนเป็นเพียงจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดง บัดนั้นเขาอายุน้อยยิ่ง ขนาดประมุขทักษิณจวงเซินก็ยังทำไม่ได้!

เขาเป็นจอมยุทธ์เพียงหนึ่งเดียวที่พลังฝึกปรือยังไม่เลื่อนไปอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้าย ทว่าก็มีสี่จริยะหนุนเสริมร่างแล้ว

หลังจากพลังฝึกปรือยิ่งมายิ่งสูงขึ้น การฝึกฝนม้วนคัมภีร์ร่างหงส์เพลิงและการหลอมจิตจริงแท้ห้าจริยะของเขา จะมีการสั่งสมมากกว่าและง่ายดายกว่าจอมยุทธ์เนินต้นจักรพรรดิด้วยกัน

ถึงแม้ว่าจวงเจาฮุยจะเป็นบุตรของประมุขทักษิณจวงเซิน แต่ผู้คนต่างยอมรับว่าหยวนเสี่ยนเฉิง ลูกศิษย์แห่งเนินต้นจักรพรรดิต่างหาก ถึงเป็นคนที่ได้รับการถ่ายทอดจากจวงเซินอย่างแท้จริงที่สุด

คลื่นบุญบารมี สรรพวิชาไม่อาจกล้ำกราย

ปฐพีอานิสงส์ เสริมฟ้าสืบเต๋า

แสงม่วงบารมี รอดพ้นจากภัยพิบัติ

ปราณขาวกุศลซ่อน พลังชีวิตไม่ขาดสะบั้น

หยวนเสี่ยนเฉิงลงมือทันเวลา ฝืนต้านรับรอยตราพลิกนภาของเยี่ยนจ้าวเกอแทนนักพรตตงเฉวียน!

อานุภาพการพังทลายของท้องฟ้าสั่นสะเทือนอดีตส่องสว่างปัจจุบัน แต่ถึงอย่างไรหยวนเสี่ยนเฉิงก็มีพลังฝึกปรือสูงกว่า อีกทั้งยังมีสี่จริยะ พลังป้องกันจึงน่าตระหนก ถึงกับต้านทานรอยตราพลิกนภาของเยี่ยนจ้าวเกอได้

“ฮ่าๆ ได้ยินมิสู้พบพาน หยวนเสี่ยนเฉิง ‘เนตรหงส์’ มีชื่อเสียงสมคำร่ำลือ” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะฮ่าๆ “รับกระบี่ของข้าดู”

เยี่ยนจ้าวเกอหันคมกระบี่ของกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อนในมือ มันกลายเป็นมังกรเขียวอีกครั้ง ก่อนจะพุ่งเข้าใส่หยวนเสี่ยนเฉิง

มังกรเขียวกับหงส์เพลิงปะทะกันกลางอากาศ หงส์เพลิงมีสี่จริยะหนุนเสริม มังกรเขียวจึงทำอะไรไม่ได้

กระนั้นในตอนนี้เอง เหมือนกับมีกระบี่ไร้รูปร่างบังเกิดขึ้นจากด้านในร่างของมังกรเขียว สังหารมังกรเขียวอีกครั้ง!

ประกายคมสีม่วงช้ำระเบิดจากด้านในร่างมังกรเขียว จิตสังหารเด็ดขาด โหดเหี้ยมไร้ขอบเขต

แม้นจะเป็นหงส์เพลิงที่มีสี่จริยะอยู่บนร่าง มีพลังชีวิตไร้สิ้นสุด ตอนนี้พอเผชิญกับประกายกระบี่สีม่วงช้ำที่เหมือนกับโลหิตมังกร ก็เริ่มรับไม่ไหวอยู่บ้าง!

สังหารมังกรเขียว วรยุทธ์มรรคากระบี่ที่เยี่ยนจ้าวเกอสร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง!

หลายปีมานี้ เยี่ยนจ้าวเกอฝึกฝนสามพิสุทธิ์ร่วมกัน ศึกษาวรยุทธ์มรรคากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ ได้รับสิ่งต่างๆ มากมาย