ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 66

หยางเอ้อหลางเอ่ยขึ้นลอบมองภรรยาที่มีใบหน้าซีดเผือดแล้วรู้สึกไม่สบายใจ นางคงไม่อาจหาญวางยาเขาหรอกนะเขาจึงคิดห้ามปรามท่านย่า ยังไม่ทันเอ่ยคำท่านย่าก็เอ่ยชื่นชมหลานสะใภ้แล้ว

“ดูสิเพียงทำครั้งแรกหน้าตาก็ไม่เลว เห็นชัดว่าเจ้าทุ่มเทมากเพียงใดเห็นเจ้าดูแลหลางเออร์ดีเช่นนี้ย่าก็วางใจแล้ว หลางเออร์เจ้าต้องดีต่อองค์หญิงให้มากเข้าใจหรือไม่”

ท่านย่าเอ่ยปากชมอย่างจริงใจ หลินฮุ่ยหมินได้แต่ทำหน้าบิดเบี้ยวอยู่ในใจ ฝืนส่งยิ้มแห้งๆให้แก่ฮูหยินผู้เฒ่า

“ขอรับ”

“ท่านย่าหลานคิดว่า”

หลินฮุ่ยหมินนั่งลงด้านข้างพยายามหาเหตุผลที่คิดว่าดีที่สุดเพื่อไม่ให้ผู้เฒ่าร่วมวงอาหารมื้อนี้

“อาหารจานนี้มีชื่อว่าอะไรหน้าตาใช้ได้”

ฮูหยินชราไม่ปล่อยให้นางคิดต่อหลังกล่าวจบฮูหยินชราหยิบตะเกียบคีบสิ่งนั้นเข้าปากทันใด

องค์หญิงสิบสามตาโตด้วยความตกใจ ในใจร้องว่า แย่แล้วท่านย่า งานนี้นางได้ตกเป็นนักโทษต้องสงสัยเป็นแน่หากท่านย่านอนหลับโดยไม่ตื่นในวันสองวันนี้

หยางเอ้อหลางนั้นตกใจไม่ต่างกับนางเพียงแต่ท่านย่านั้นว่องไวผิดสตรีชราผู้อื่น เขาไม่อาจอื่นปากห้ามทัน

สิ่งที่ไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้นเมื่อฮูหยินชราเคี้ยวได้เพียงคำเดียวนางพลันพ่นสิ่งนั้นออกมาราวกับมันคือยาพิษที่กำลังจะฆ่านางผู้ชราเช่นนั้น

“ท่านย่าเกิดสิ่งใดขึ้น”

หยางเอ้อหลางตกใจเมื่อเห็นอาการเสียมารยาทของผู้เป็นย่าเช่นนั้น เขารีบรินน้ำให้ท่านย่าอย่างว่องไว ดวงตาเบิกกว้างหันไปมององค์หญิงสิบสามด้วยดวงตาแข็งกร้าว

“คะ เค็มเหลือเกิน”

ฮูหยินชราเอ่ยจบพร้อมกับยกน้ำดื่มล้างปากแทบไม่ทัน หยางเอ้อหลางนิ่งค้างด้วยไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้

องค์หญิงสิบสามยิ่งตกตะลึงยิ่งกว่า ใจหนึ่งก็เสียใจที่ท่านย่าคายอาหารออกมาแบบนั้น อีกใจกลับโล่งอกเป็นอย่างยิ่ง นางขมวดคิ้ว อย่างไรก็ไม่เข้าใจปฏิกิริยาของท่านย่านัก

ท่านย่ามองใบหน้าซีดเซียวขององค์หญิงสิบสามแล้วก็ต้องตกใจคิดว่าตนเองทำให้หลานสะใภ้เสียกำลังใจเสียแล้ว ปากจึงเอ่ยปลอบใจนาง