"เออ" สงครามพยักหน้ารับอย่างขอไปที
"แล้วเด็กมึงอยู่ไหน" เหมันต์ถาม
"อยู่กับเพื่อนที่ชั้นหนึ่ง เห็นบอกว่าเพื่อนคนนึงเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเลยมาเลี้ยงต้อนรับกัน ผมเลยออกมาก่อน"
"มึงไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ เห็นเมื่อสองเดือนก่อนมึงยังโสดอยู่เลย"
"เพิ่งคบกันได้ไม่นานเองเฮีย"
"จริงจัง?"
"ถามแบบนี้เห็นผมเป็นคนยังไงเฮีย ถึงผมจะไม่ใช่คนดีแต่ผมไม่เคยหลอกฟันผู้หญิงไปทั่วนะ คนนี้ผมจริงจัง แล้วน้องมันก็ดูเหมือนจะยอมรับนิสัยแปลกๆ หลายอย่างของผมได้"
"รักกันนานๆ ก็แล้วกัน กูอวยพรให้"
"ประชดเหมือนไม่เชื่อว่าผมจริงจังเลยนะเฮีย แล้วทำไมมีแค่เฮียสองคน วันนี้เฮียศิลากับเฮียนาวาไม่มาด้วยกันเหรอ"
"ถ้ามามึงคงเห็น เอาเหล้ากระแทกปากสักแก้วไหม หรือจะกลับไปกินนมเมียแทน"
"สักแก้วก็ได้เฮีย" ไต้ฝุ่นตอบกลับไปพลางเหลือบมองสงครามที่เอาแต่นั่งกินเหล้าเงียบๆ ไม่พูดคุยกับเขาเหมือนทุกครั้งที่เจอกัน
"ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก ช่วงนี้มันผีเข้า" เหมันต์พูดขึ้น พร้อมกับเลื่อนแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปตรงหน้าชายหนุ่มรุ่นน้อง
"เฮียครามเป็นอะไร"
"มันเป็นอะไรก็ปล่อยมันไปเถอะ มึงไม่ต้องไปเสือกกับมันมากหรอก"
"ผมถามเพราะเห็นเฮียครามดูแปลกไปเฉยๆ"
"มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เดี๋ยวผีเข้าผีออก" เหมันต์ปรายตามองใบหน้าไร้อารมณ์ของเพื่อนอย่างเบื่อหน่าย ในขณะที่คนโดนพูดถึงกำลังเสมองไปทางอื่น ทำราวกับว่าคำพูดของเขาและไต้ฝุ่นเป็นเพียงแค่ธาตุอากาศ
"งั้นผมขอนั่งกับพวกเฮียก่อนได้ไหม"
"มึงทำเหมือนรังเกียจเพื่อนเมียตัวเองจนต้องหนีมานั่งกับพวกกูเลยนะ" เหมันต์เอ่ยแซว
"ผมยังไม่สนิทกับเพื่อนของฝ้ายเท่าไร"
"งั้นก็เรื่องของมึงเถอะ อย่ากวนพวกกูก็แล้วกัน" ไต้ฝุ่นพยักหน้ารับเป็นเชิงเข้าใจ แล้วนั่งดื่มเหล้าต่อเงียบๆ กับรุ่นพี่ทั้งสองคน
"อึก..พี่ฝุ่นหายไปนานมากเลย~" ปุยฝ้ายบ่นอุบ พลางกวาดสายตามองรอบๆ เพื่อหาแฟนหนุ่มของตัวเอง หลังจากที่นั่งดื่มกับเพื่อนมาเกือบหนึ่งชั่วโมงแต่ไต้ฝุ่นก็ยังไม่กลับมาสักที เธอเอนกายเข้าหาพนักพิงด้านหลัง แล้วดึงสายตากลับมามองเพื่อนทั้งสองคนที่นั่งฟุบหน้าอยู่กับโซฟาอย่างหมดสภาพ "นี่~ ลุกขึ้นมานั่งเป็นเพื่อนกันก่อนสิ"
"อื้อ~" เสียงเรียกของเพื่อนทำให้จัสมินลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอยกมือขึ้นมาลูบหน้าเบาๆ อย่างไม่มีสติ แล้วซบหน้าลงบนไหล่มนของลูกปัดที่นั่งหมดสภาพอยู่ข้างๆ สติสัมปชัญญะเลือนรางจนควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้
"เมากันขนาดนี้เลยเหรอ" ไต้ฝุ่นที่เพิ่งเดินกลับมาเท้าเอวมองสภาพเมามายของหญิงสาวทั้งสามคนอย่างหนักใจ เขาแค่คนเดียวคงพาพวกเธอออกไปพร้อมกันไม่ได้
"ไปหนายมา~" ปุยฝ้ายเอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงยานคาง ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาลูบผมเธอเบาๆ
"เมาแล้วเหรอ"
"ฝ้ายชนะ~" เธอยิ้มแป้น
"จะกลับเลยไหม"
"ฝ้ายนอนห้องพี่ฝุ่นได้ไหม...เอาเพื่อนฝ้ายกลับไปด้วย"
"จะนอนห้องพี่ก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่จะเอาสองคนนี้กลับไปด้วยยังไง เมาจนเดินไม่ไหวขนาดนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ถ่านไฟเก่า 20+