เมื่อเห็นโลโก้เฉพาะของบริษัทตัวเองบนฮาร์ดดิสก์ อวี้ฮ่าวหรานก็อดไม่ได้ที่จะพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิด
“ฮึ่ม! สารเลวจริงๆ”
ครั้งนี้เจิ้งเหวยกัวเกือบสร้างวิกฤตครั้งใหญ่ให้กับบริษัทของเขาได้สำเร็จแล้ว!
“นี่คุณหยุดเดี๋ยวนี้! ใครให้คุณยุ่งกับข้อมูลบริษัทของเรา!”
ในขณะเดียวกัน จู่ๆ เสียงของผู้หญิงที่สูงแหลมจนน่ารำคาญหูก็ดังขึ้นไม่ไกลจากอวี้ฮ่าวหราน
“หืม?”
อวี้ฮ่าวหรานหันไปมองและพบว่าฝั่งตรงข้ามเป็นหญิงวัยหมดประจำเดือนที่แต่งหน้าหนาเตอะ
“คุณไม่มีสิทธิ์แตะต้องสิ่งของทุกอย่างในนี้ทั้งนั้นถ้าคุณไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน ออกไปซะไม่งั้นฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”
กิริยาของหญิงปากจัดคนนี้ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับการออกคำสั่งเป็นอย่างมาก หลังจากตวาดเสียงดังเสร็จแล้วเธอยังเดินเข้ามาหาทำท่าทางว่าจะจับคอเสื้ออวี้ฮ่าวหรานแล้วลากเขาออกไปอีกต่างหาก!
เพี๊ยะ!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ อวี้ฮ่าวหรานโต้ตอบทันทีด้วยหลังมือ!
วันนี้เขาจะไม่อดทนกับคนในบริษัทนี้แม้แต่คนเดียว!
“ฮ่า! สะใจจริงๆ ที่มีคนตบยัยแม่มดแก่สักที!”
“พระเจ้า ชายหนุ่มคนนี้มาจากไหนกัน เขาไม่กลัวยัยแม่มดนั่นเลยแหะ สุดยอดไปเลย!”
“เมื่อวานนังแก่นั่นก็เพิ่งดุฉันไป สมควรแล้วที่มันโดนตบสั่งสอนซะบ้าง!”
พนักงานที่อยู่ในแผนกหลายที่มองเห็นเหตุการณ์นี้ต่างยิ่มร่าอย่างพึงพอใจ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตกตะลึงที่จู่ๆ อวี้ฮ๋าวหรานก็บุกเข้ามา แต่พวกเขาก็ได้สติอย่างรวดเร็วจากเหตุการณ์ที่คนที่พวกเขาเกลียดโดนตบสั่งสอน
“…”
หลังจากโดนอวี้ฮ่าวหรานตบไปเต็มๆ จนล้มลงไปกับพื้น ผู้หญิงปากจัดพลันตวาดลั่นทันทีด้วยสีหน้าเดือดดาล
“นี่แกกล้าดียังไงถึงตีฉันแบบนี้ไอ้สารเลว! ฉัน…ฉัน…จะฉีกแกออกเป็นชิ้นๆ ให้ได้คอยดู!”
ผู้หญิงปากจัดคนนี้ดูเหมือนจะไม่เคยถูกสั่งสอนมาก่อน ดังนั้นเธอจึงรู้สึกอับอายจนสติหลุด เธอลุกขึ้นพรวดพุ่งเข้าไปหาอวี้ฮ่าวหราน ต้องการจะข่วนหน้าเขาให้ยับคามือ!
โครม!
อวี้ฮ่าวหรานแสดงสีหน้ารังเกียจพร้อมกับถีบหญิงปากจัดที่กำลังขาดสติกระเด็นออกไปไกลหลายเมตร
ปากของหญิงปากจัดคนนี้มันน่ารังเกียจเกินไปจนเขาไม่ได้อยากจะได้ยินอะไรหลุดมาจากปากเหม็นๆ แบบนี้อีก เขาจึงตัดสินใจจบปัญหาน็อคอีกฝ่ายให้หมดสติไปให้สิ้นๆ เรื่อง
“เสี่ยวลี่! เป็นอะไรไป เสี่ยวลี่!”
ในขณะเดียวกัน ผู้จัดการอ้วนที่เมื่อครู่วิ่งออกไปตามพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็กลับมา และเมื่อเขาพบว่าหญิงปากจัดนอนหมดสติอยู่ที่พื้น เขาก็รีบเข้ามาประคองด้วยสีหน้าตื่นตระหนกทันที
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้จัดการอ้วนที่เคยเป็นคนขี้ขลาดก็โมโหจนมีความกล้ามากขึ้น เขายืนขึ้นประจันหน้ากับอวี้ฮ่าวหรานอย่างดุดัน
“นี่แกอย่ากำแหงให้มากนักนะ! ฉันบอกแกเอาไว้เลยว่าวันนี้แก…”
“ไสหัวออกไปให้พ้นทาง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]