ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 146

“น้องอวี้ นี่นายมองมันออกได้ยังไง?”

หลังจากปรับอารมณ์ลงมาให้ใจเย็นได้แล้ว หลินป๋อจึงเอ่ยถามขึ้นต่อด้วยสีหน้าหดหู่

ไข่มุกราตรีลูกนั้นคือสมบัติล้ำค่าในตำนานที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน ดังนั้นเขาจึงอยากรู้ว่าอวี้ฮ่าวหรานสามารถมองมันออกได้ยังไงเพียงแค่ช่วงเวลาแวบเดียว

“มันไม่ยากหรอก ถึงแม้ว่าแสงที่เรืองออกมาจากมันจะดูมหัศจรรย์ แต่ถ้าหากทุกคนสังเกตดีๆ จะเห็นว่าจริงๆ แล้วจุดกำเนิดของแสงไม่ได้เกิดจากด้านในแกนกลางของสิ่งนี้แต่เกิดจากพื้นผิวของมันต่างหาก”

จากนั้น อวี้ฮ่าวหรานอธิบายจุดสังเกตให้ทุกคนเห็นอีกหลายจุดอย่างละเอียด

“สรุปแล้วไอ้เจ้าของสิ่งนี้มันถูกเคลือบเอาไว้ด้วยสารฟอสเฟอร์เกรดสูง ซึ่งคนที่สร้างมันขึ้นมาทำออกมาได้แนบเนียนมากจนคนธรรมดาไม่อาจดูออก”

หลังจากอธิบายจบผู้คนในห้องต่างก็ตกตะลึง

เมื่อครู่พวกเขาคิดว่าอวี้ฮ่าวหรานเก่งมากแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาคิดผิดไปถนัด ชายหนุ่มคนนี้เก่งกว่าที่พวกเขาคิดไปไกลโข!!

“น้องอวี้ช่างมหัศจรรย์จริงๆ ดูสิในถ้วยนั่นมันเต็มไปด้วยสารฟอสเฟอร์เต็มไปหมดเลย!”

“พวกเรามองมันไม่ออกเลย ช่างน่าทึ่งจริงๆ!”

“เทคโนโลยีการปลอมแปลงสมัยนี้มันก้าวล้ำเกินไปจริงๆ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะน้องอวี้มาดูให้แล้วล่ะก็พวกเราคงไม่มีวันรู้ความจริงแน่นอนว่ามันเป็นของปลอม”

ทุกคนต่างถอนหายใจกับความเก่งกาจของชายหนุ่มที่หลินป๋อเชิญมา

แน่นอนว่าใครหลายคนที่เมื่อครู่นี้ชมว่าไข่มุกราตรีชิ้นนี้มันช่างงดงามต่างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอายที่พวกเขาเพิ่งเอ่ยชมของปลอมไปหยกๆ

แต่คนที่อับอายที่สุดย่อมไม่พ้นเป็นหลินป๋อ เขามองไปที่ไข่มุกราตรีที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยรอยยิ้มขมขื่น

เขาโดนคนหลอกอีกแล้ว!

ทางด้านของอวี้ฮ่าวหราน เมื่อเฉลยผลลัพธ์เกี่ยวกับไข่มุกราตรีเรียบร้อย เขาก็เดินลงไปนั่งที่ของเขาและกินอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะราวกับเรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย

อย่างไรก็ตาม ซูหว่านเอ๋อนั้นไม่สามารถสงบใจตัวเองได้เมื่อมองไปที่อวี้ฮ่าวหราน

ผู้ชายคนนี้น่ามหัศจรรย์จริงๆ

“หืม? หน้าของผมมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ?”

อวี้ฮ่าวหรานรู้สึกตัวว่าซูหว่านเอ๋อกำลังจ้องมองเขาอยู่

“อ้ะ ปะ..เปล่าไม่มีอะไรๆ”

เมื่อถูกทัก ซูหว่านเอ๋อก็ก้มหน้าหลบสายตาอย่างรวดเร็ว แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำด้วยความเขินอาย

“วะ…ว่าแต่…คุณมองมันออกได้ยังไง? คุณเคยเห็นไข่มุกราตรีปลอมแบบนี้มาก่อนงั้นเหรอ?” เมื่อปรับอารมณ์ให้มั่นคงได้แล้ว ซูหว่านเอ๋อเอ่ยถามเปลี่ยนเรื่องเพื่อลดบรรยากาศกระอักกระอ่วน

ซูหว่านเอ๋อรู้สึกคาใจ หากอวี้ฮ่าวหรานไม่เคยเห็นของปลอมแบบเดียวกันมาก่อน เขาจะมองมันออกได้ไวขนาดนี้ได้ยังไง?

อวี้ฮ่าวหรานหัวเราะเล็กน้อยและตอบกลับ “ถูกต้องผมเคยเห็นมันมาก่อนแล้ว แต่ไข่มุกราตรีที่ผมเห็นไม่ใช่ของปลอมแต่เป็นของจริงและมันเป็นของๆ ผมเอง”

“หา? นี่คุณมีไข่มุกราตรีของจริงงั้นเหรอ!?”