ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 154

ฟ่านซีเหยียนรู้สึกกลัวจับใจ ตอนนี้เธอเห็นว่าสถานการณ์มันเลวร้ายกว่าที่เธอคิดมาก

“เฮ้…จำนวนเงินที่เธอติดหนี้เอาไว้มันไม่ใช่น้อย ๆ เลยดังนั้นไม่ใช่ฉันแค่คนเดียวที่จะมีความสุขกับร่างกายเธอ แต่พี่น้องของฉันจะต้องได้มีความสุขร่วมด้วย!”

ฮวงไห่เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหยาบโลนพร้อมกับมองเรือนร่างของ ฟ่านซีเหยียนด้วยสายตาหื่นกระหาย

ในเวลาเดียวกัน…

“ถัดไป ผมขอร้องเพลงใหม่อีกเพลงของผมให้ทุกคนฟัง…”

นักร้องคั่นเวลาที่ขึ้นมาร้องแทน ฟ่านซีเหยียนเอ่ยขึ้นบนเวทีด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความสงสัย

ทำไมฟ่านซีเหยียนถึงยังไม่ส่งสัญญาณเปลี่ยนขึ้นมาร้อง?

ก่อนหน้านี้เขาร้องเพลงไปหลายเพลงติดกันแล้ว แต่งานนี้มันคืองานคอนเสิร์ตของ ฟ่านซีเหยียน ดังนั้นผู้ชมจึงเริ่มกระสับกระส่ายแสดงสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยกันแล้ว

นี่มันผิดปกติ!

…

ที่ด้านหลังเวทีในห้องแต่งตัว

ฮวงไห่จับแขนของฟ่านซีเหยียนเอาไว้แน่นจนเธอไม่อาจสะบัดหลุดได้เลย…

“เฮ้…ฉันคิดว่าพวกแฟนคลับของเธอคงนึกไม่ถึงแน่ ๆ ว่าศิลปินในดวงใจของพวกเขากำลังจะโดนย่ำยีตอนนี้!”

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที!”

ฟ่านซีเหยียนร้องเสียงหลงด้วยความสิ้นหวัง

“ว้าว ๆ ขนาดเสียงขอความช่วยเหลือยังเพราะขนาดนี้เลยเชียว แต่น่าเสียดาย ต่อให้เธอตะโกนจนคอแตกก็ไม่มีใครกล้าเสี่ยงชีวิตมาช่วยเธอตอนนี้หรอก!”

ฮวงไห่เลียริมฝีปากของตัวเองอย่างชั่วร้าย พร้อมกันนั้นเขาเอื้อมมืออีกข้างหนึ่งออกไปพยายามจะจับหน้าอกของฟ่านซีเหยียน

ฟ่านซีเหยียนหลั่งน้ำตาด้วยความกลัว ร่างของเธอสั่นงันงกอย่างควบคุมไม่ได้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของเธอ!

อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอกำลังสิ้นหวังจู่ ๆ ประตูห้องแต่งตัวถูกถีบเปิดอย่างแรง

“โครม!!”

ในทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างของนักเลง2คนที่เคยยืนเฝ้าประตูอยู่ด้านนอกก็ลอยละลิ่วเข้ามาด้านในพร้อมกันนั้นร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ค่อย ๆ เดินตามเข้ามา

บรรดานักเลงหลายคนที่อยู่ในห้องต่างมองไปที่ร่างของชายหนุ่มด้วยสีหน้าสับสนอยู่สักพัก…

ไอ้เวรนี่มันเป็นใคร?! แล้วทำไมพี่น้องของพวกเราถึงลอยละลิ่วเข้ามาในห้องได้แบบนั้น?

“เอาล่ะตอนนี้พวกแกก็ปล่อยตัวฟ่านซีเหยียนมาได้แล้ว น้องภรรยากับเพื่อนของฉันกำลังรอให้เธอออกไปร้องเพลงให้ฟังอยู่!”

อวี้ฮ่าวหรานจ้องมองไปที่พวกนักเลงด้วยสายตาเย็นชาและเอ่ยสั่งขึ้น ก่อนที่จะหันไปที่ฟ่านซีเหยียนและพูดต่อ

“คุณก็ด้วย รีบแต่งตัวให้ดีแล้วรีบขึ้นไปบนเวที…อย่าทำให้ผมเสียเวลา”

ฟ่านซีเหยียน “???”

เมื่อครู่เธอรู้สึกสิ้นหวังแต่ตอนนี้อารมณ์ของเธอมันกลายเป็นสับสน

ผู้ชายคนนี้…เขาไม่กลัวนักเลงพวกนี้เลยงั้นเหรอ?

ฮวงไห่ถึงกับเหลอหลา “???”

ไอ้เวรนี่มันใครกัน?! มันกล้าออกคำสั่งกับบิดาผู้นี้ได้ยังไง?

“เฮ้ย! แกเป็นใครวะ? แกรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอยู่กับใคร? แกอยากตายนักหรือไง?!”

ฮวงไห่รู้สึกโมโหทันทีที่มีคนกล้ามาทำตัวจองหองต่อหน้าเขาแบบนี้!

“เอาเลยเด็ก ๆ หักขามันแล้วลากมันมาขอขมาต่อหน้าฉันซะ!”

หลังจากได้ยินคำสั่ง พวกนักเลงกว่าสิบคนวิ่งตรงไปหาอวี้ฮ่าวหราน ด้วยมีดในมือทันที!

แน่นอนว่าเมื่อเห็นภาพนี้ อวี้ฮ่าวหรานพ่นลมหายใจด้วยสีหน้าดูถูก