สรุปเนื้อหา บทที่ 18 โดนสอดแนม – ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
บท บทที่ 18 โดนสอดแนม ของ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 18 โดนสอดแนม
“ฉันจะเอาคันนี้ เร็วเข้ารีบไปทำเอกสารมาเร็ว ๆ ฉันจะจ่ายเงินเต็มจำนวนแล้วจะขับออกไปจากที่นี่เลยทันทีที่ทำเอกสารเสร็จ!”
เมื่อเห็นว่าหลิวเทียนอี้ยังคงตามมาสร้างความรำคาญ อวี้ฮ่าวหรานก็เริ่มเบื่อกับเรื่องไร้สาระนี้
“คุณอวี้ ทำไมคุณถึงไม่ยอมเลือกรถมือสองที่ผมแนะนำให้…”
“ฉันเบื่อฟังแกพูดไร้สาระแล้ว นี่แกชอบความเจ็บปวดนักใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของอวี้ฮ่าวหราน หลิวเทียนอี้รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงไม่เชื่อว่าฝั่งตรงข้ามจะกล้าลงมือที่นี่
“เพียะ เพียะ เพียะ!”
เมื่อเห็นว่าหลิวเทียนอี้ยังคงมีท่าทีว่าจะพูดต่อ อวี้ฮ่าวหรานลงมือตบปากฝั่งตรงข้ามรัว ๆ ทันที พลางควักบัตรเดบิตให้หนักงานขายผู้หญิงไปรูดเงิน
“ไปเรียกให้คนอื่นที่มีอำนาจมากกว่าไอ้หมูตอนนี่มาทำเรื่องเอกสารเดี๋ยวนี้!” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยสั่งขึ้นด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
“อะ…เอ่อ…ดะ ได้ค่ะ ฉันจะรีบไปตามผู้จัดการใหญ่ของโชว์รูมมาเดี๋ยวนี้!”
ไม่นานนักเอกสารต่าง ๆ ก็ทำเสร็จ และอวี้ฮ่าวหรานก็ขับรถออกไปท่ามกลางสีหน้างุนงงของผู้จัดการใหญ่ของโชว์รูม และพนักงานขาย
“หลิวเทียนอี้! เงินเดือนเดือนนี้ผมจะหักคุณทั้งหมดเพื่อเป็นการลงโทษที่คุณพูดจาหยาบคายกับลูกค้า และถ้าหากมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกรอบ ผมจะไล่คุณออกทันที!” แน่นอนว่าผู้จัดการใหญ่ของโชว์รูมรู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงสั่งลงโทษอย่างเด็ดขาดทันที
ทางด้านของอวี้ฮ่าวหรานก็ขับรถกลับบ้านโดยไม่คิดอะไรมากมาย เพราะคนอย่างหลิวเทียนอี้นั้นไม่มีค่าพอที่จะทำให้เขาต้องเก็บมาใส่ใจ
“กริ๊งงงง…”
อวี้ฮ่าวหรานมองไปที่โทรศัพท์ของตัวเองซึ่งมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เขารีบรับสายทันที
“ฮัลโหล ผมอวี้ฮ่าวหราน”
“ฮัลโหล นี่ผมเองเฉิงกัวอัน คุณอวี้ว่างอยู่หรือเปล่า ผมอยากให้คุณมาหาที่บริษัทผมสักหน่อย เผอิญว่าตอนนี้ผมกำลังมีปัญหา”
“ได้ อีกครึ่งชั่วโมงผมไปถึง”
หลังจากจบประโยคนี้อวี้ฮ่าวหรานวางสายทันที และกลับรถอย่างรวดเร็ว
ไม่เกินครึ่งชั่วโมงอวี้ฮ่าวหรานก็ไปถึงออฟฟิศของเฉิงกัวอัน
“คุณอวี้ คนของผมเจออุปกรณ์ดักฟังตัวนี้อยู่ในออฟฟิศของผม ผมอยากรู้ว่าคุณพอจะหาพวกมันที่เหลือเจอได้หรือเปล่า?” เฉิงกัวอันวางอุปกรณ์ดักฟังที่มีรูปร่างคล้ายกับแมลงเต่าทองสีดำอันเล็ก ๆ ขนาดประมาณปลายนิ้วก้อยลงบนโต๊ะให้อวี้ฮ่าวหรานดู
อวี้ฮ่าวหรานหยิบอุปกรณ์ดักฟังขึ้นมาดูด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่ออกอาการอะไรทั้งนั้น ซึ่งมันทำให้เฉิงกัวอันยิ่งรู้สึกประทับใจในตัวอวี้ฮ่าวหรานมากเข้าไปใหญ่
ต้องรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ หากใครได้เห็นอุปกรณ์ดักฟังแบบนี้ และถูกมอบหมายงานให้หาพวกมันที่เหลือ คนคนนั้นไม่มีทางที่จะรักษาสีหน้าใจเย็นได้แน่นอน เพราะการหาอุปกรณ์ดักฟังแบบนี้ในห้องใหญ่ขนาดนี้มันเป็นเรื่องที่ยากพอ ๆ กับงมเข็มในมหาสมุทร
อย่างไรก็ตาม อวี้ฮ่าวหรานยังคงแสดงสีหน้าไม่แยแสราวกับว่านี่มันเป็นเรื่องง่าย ๆ ที่ไม่น่าใส่ใจอะไร
หลังจากตรวจสอบอุปกรณ์ดักฟังได้อยู่สักพัก อวี้ฮ่าวหรานก็เข้าใจแล้วว่าอุปกรณ์นี้มันดักฟังได้แค่ระยะใกล้ ๆ เท่านั้น ฉะนั้นในห้องนี้มันต้องมีอีกหลายตัวแน่นอน
อวี้ฮ่าวหรานโคจรพลังวิญญาณไปที่ดวงตาของเขาเพื่อเปิดใช้เนตรเทวะ เขาเปิดใช้งานมันแค่ 2 วินาทีเท่านั้น ซึ่งมันเพียงพอแล้วสำหรับการกวาดสายตามองทั่วห้องจนครบ
ชายที่ถือกล้องส่องทางไกลก็สังเกตเห็นเช่นกันว่าตอนนี้อวี้ฮ่าวหรานรู้ตัวแล้ว เขารีบโยนกล้องทิ้งทันที และรีบวิ่งลงไปจากดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นว่าฝั่งตรงข้ามกำลังหนี เพื่อไม่เป็นการเสียเวลาอวี้ฮ่าวหรานไม่อธิบายอะไรกับเฉิงกัวอันทั้งนั้น เขาหมุนตัวกลับและวิ่งออกจากออฟฟิศของเฉิงกัวอันทันที
อวี้ฮ่าวหรานคำนวณในหัวเรียบร้อยแล้วว่าจากความเร็วของเขา เขาน่าจะลงไปถึงด้านล่าง และข้ามฝั่งไปถึงตึกตรงข้ามทันก่อนที่อีกฝ่ายจะลงมาถึงข้างล่างแน่นอน
อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้ใช้ลิฟต์ เขาวิ่งลงจากชั้น 8 ลงไปถึงล็อบบี้อย่างรวดเร็ว และพุ่งตัวออกไปจากตึกโดยที่ไม่มีใครกล้าขวางเขาเอาไว้เลย เพราะตอนนี้พนักงานรักษาความปลอดภัยทุกคนต่างรู้อยู่แล้วว่าอวี้ฮ่าวหรานเป็นคนสนิทของประธานบริษัท เพราะเฉิงกัวอันได้เตือนเรื่องนี้ให้กับพนักงานรักษาความปลอดภัยรู้แล้วเรียบร้อย
เมื่อไปถึงหน้าตึกฝั่งตรงข้าม อวี้ฮ่าวหรานเปิดใช้งานเนตรเทวะอีกรอบ และก็ได้เห็นว่าตึกนี้มีทางออกหลายทาง แต่เขาไม่กังวลนักเพราะเขาเห็นอีกเช่นกันว่าชายน่าสงสัยเพิ่งจะวิ่งลงมาถึงชั้นล่างด้วยบันไดหนีไฟ และกำลังวิ่งออกไปทางลานจอดรถด้านนอกตึกซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก
อวี้ฮ่าวหรานรีบวิ่งตามไปทันที และตะโกนไล่หลังชายน่าสงสัยที่ใกล้จะไปถึงรถแล้ว
“เฮ้ จะรีบไปไหน!”
ชายน่าสงสัยสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงเรียก แต่เขาไม่หันกลับมามองเลย เขารีบเปิดประตูรถและรีบทิ้งตัวนั่งที่เบาะคนขับพร้อมกับล็อครถก่อนที่จะสตาร์ทรถอย่างรวดเร็ว
“บรื้นน!”
ชายน่าสงสัยถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นอย่างราบรื่น แต่ในขณะที่เขากำลังจะเหยียบคันเร่ง จู่ ๆ ประตูรถก็ถูกกระชากหลุดออกไปทั้งบาน และพวงมาลัยรถที่เขาจับอยู่ก็ถูกกระชากออกไปทั้งยวง!
“มากับฉัน!”
“นะ..นี่ แกเป็นใครกัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]