เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของฉีถง ผู้จัดการโรงงานก็ยิ่งรู้สึกยอมรับไม่ได้ เขาคือคนที่อยู่มาตั้งแต่ก่อตั้งบริษัทและเห็นการพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ของบริษัทจนถึงปัจจุบัน เขาจะยอมทนเห็นความย่อยยับที่กำลังจะเกิดขึ้นกับบริษัทได้ยังไงโดยที่เขาไม่ทำอะไรเลย?
“ท่านประธาน! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นวันนี้ผมคงต้องขอพูดกับท่านตรง ๆ เราทำแบบนี้ไม่ได้! การที่เราขายวัตถุดิบคุณภาพต่ำแบบนี้ อีกไม่นานบริษัทอื่น ๆ จะรู้ข่าวนี้เข้าแน่นอนและเมื่อถึงวันนั้นชื่อเสียงเราจะป่นปี้จนไม่มีใครกล้าทำธุรกิจด้วย! ทุกบริษัทจะต้องพากันหันหลังให้กับบริษัทเราและไปหาบริษัทป้อนวัตถุดิบใหม่!”
ผู้จัดการโรงงานพูดตรง ๆ โดยที่ไม่เกรงใจอะไรอีกแล้ว
สีหน้าของฉีถงยิ่งมืดหม่นเมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาส่ายหัวและถอนหายใจราวกับว่ามันมีบางอย่างที่เขาไม่อาจพูดออกมาได้
“เฮ้อ…ฉันเข้าใจ เอาเป็นว่าหลังจากนี้นายไม่ต้องติดตามฉันต่อไปอีกแล้ว ไม่เช่นนั้นการกระทำของฉันในครั้งนี้มันจะพาทำให้นายลำบากไปด้วยในอนาคต”
หลังจากพูดจบ ฉีถงก็เดินออกไปจากส่วนการผลิตและเข้าไปในออฟฟิศของเขาอย่างโดดเดี่ยว
เมื่อเข้าไปในออฟฟิศของตัวเอง ฉีถงนั่งลงที่เก้าอี้ของเขาก่อนที่จะถอนหายใจยาวด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง
ในขณะเดียวกัน อวี้ฮ่าวหรานก็ขับรถมาถึงโรงงานของฉีถงแล้วเช่นกัน!
ที่ด้านหน้าประตูทางเข้าโรงงานมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเฝ้าอยู่เช่นกันแต่รอบนี้ อวี้ฮ่าวหรานไม่ต้องการเสียเวลาคุยให้เมื่อยปาก เขาขับรถพุ่งชนประตูจนพังและขับรถไปจอดที่หน้าตึกโรงงานทันที!
“หืม? นั่นใครกัน?”
ฉีถงมองผ่านหน้าต่างออฟฟิศของเขาเองลงไปยังรถของอวี้ฮ่าวหราน ที่จอดสนิทแล้ว
“บ้าเอ๊ย! แกเป็นใครกันวะ กล้าพังประตูเข้ามาแบบนี้อยากเจ็บตัวนักใช่ไหม?!”
เจ้าหน้าที่รักษษความปลอดภัยเกือบสิบคนต่างวิ่งกรูเข้ามาหาอวี้ฮ่าวหรานจากทุกทิศทาง
พวกเขาต่างแสดงสีหน้าเดือดดาลที่จู่ ๆ มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้พังประตูเข้ามาอย่างอุกอาจแบบนี้!
อย่างไรก็ตาม อวี้ฮ่าวหรานไม่มีอารมณ์ที่จะมาเสียเวลากับมดแมลงเหล่านี้ ในทันทีที่เขาลงจากรถ เขาพุ่งตัวเข้าไปในตึกโรงงานและพังประตูออฟฟิศของฉีถงในทันที
“โครม!”
แค่การถีบเพียงครั้งเดียวประตูทั้งบานถึงกับล้มตึงลงไปกับพื้น
“ฉันกำลังตามหาฉีถง แกคือฉีถงใช่ไหม?” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยถามกับชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ในห้องคนเดียวทันที
ฉีถงแสดงสีหน้างุนงง เขามองสำรวจอวี้ฮ่าวหรานด้วยความรู้สึกสับสน
“นายเป็นใคร? ทำไมนายถึงตามหาฉัน? ฉันคิดว่าฉันไม่เคยรู้จักนายถูกต้องไหม?”
เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายยอมรับว่าตัวเองคือฉีถง อวี้ฮ่าวหรานเลิกคิ้วขึ้นทันที ในที่สุดเขาก็ได้เจอต้นตอของปัญหาสักที!
“เป็นเฉิงกัวอันที่ให้ฉันมาคุยกับแก แกควรจะรู้ตัวดีว่าแกทำอะไรลงไป”
หลังจากพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานเดินเข้าไปหาฉีถง พื่อที่จะเค้นถามว่ามีเหตุผลอะไรที่เล่นงานบริษัทชิวเฮิงเช่นนี้?
แต่อย่างไรก็ตามก่อนที่จะได้เอ่ยปากถาม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับกระบองซะก่อน!
พวกเขาต่างมองมาที่ อวี้ฮ่าวหรานด้วยสีหน้าเคร่งเครียดกังวลว่าชายหนุ่มปริศนาคนนี้จะทำอันตรายเจ้านายของพวกเขา
“เร็วเข้า รีบเข้าไปลากไอ้หนุ่มนี่ออกมาก่อน!”
“อย่าให้มันหนีไปได้! บ้าเอ๊ย กล้านักนะที่มาสร้างความวุ่นวายให้กับที่นี่!”
แววตาของอวี้ฮ่าวหรานเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันทีแต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือทำอะไร ฉีถงกลับตะโกนขึ้นก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]