เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมตอบอะไร ฉีถงจึงนั่งกลับลงไปที่เก้าอี้ผู้บริหารของเขาเองด้วยสีหน้าครุ่นคิด
“มันเป็นความจริงอย่างที่นายว่า หวังเจามีหลักฐานที่ฉันเลี้ยงดูผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ เขาใช้มันในการขู่ให้ฉันทำลายบริษัทชิวเฮิงเพื่อแลกกับการที่เขาจะไม่เอาเรื่องของฉันไปแฉให้เมียฉันรู้”
หลังจากพูดจบ ฉีถงถอนหายใจด้วยความหนักใจ
“ฉันไม่มีทางเลือก บริษัทนี้เป็นความพยายามค่อนชีวิตของฉัน ฉันไม่สามารถทนดูมันหายไปได้ถึงแม้ว่าคนรอบข้างของฉันจะพยายามโน้มน้าวไม่ให้ฉันทำ…แต่ฉันจำเป็นต้องทำจริงๆ”
อวี้ฮ่าวหรานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า “เข้าใจแล้ว เดี๋ยวผมจะแก้ปัญหานี้ให้คุณเอง ผมจะไปเอาหลักฐานที่หวังเจามีทั้งหมดมามอบให้กับคุณ แต่หลังจากนั้นคุณจะต้องแก้ไขสิ่งที่ทำเอาไว้กับบริษัทชิวเฮิงให้ถูกต้องไม่เช่นนั้นคุณเตรียมตัวสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างได้เลย!”
หลังจากพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานเดินออกจากออฟฟิศไปในทันที
หลังจากออกมาจากโรงงานของฉีถง อวี้ฮ่าวหรานมีแผนในใจอยู่เรียบร้อยแล้ว เขาโทรหาหลี่หรงทันที
“วันนี้พี่คงกลับบ้านช้า เธอช่วยไปรับถวนถวนให้พี่ด้วยนะ”
“ได้สิพี่เขย ว่าแต่ฉันได้ข่าวว่าตอนนี้บริษัทชิวเฮิงกำลังมีปัญหาเรื่องนี้กระทบถึงพี่หรือเปล่า?” หลี่หรงถามกลับด้วยน้ำเสียงกังวล
“ไม่มีอะไรมากหรอกไม่ต้องกังวล วันนี้ไม่ต้องรอพี่กินข้าว เธอกินข้าวและพาถวนถวนเข้านอนก่อนได้เลย”
หลังจากพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานก็วางสายและขับรถมุ่งหน้าไปยังบริษัทไป๋เชาของหวังเจาอย่างรวดเร็ว
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนในที่สุดฟ้าก็มืดลง
ขณะนี้เวลาห้าทุ่มครึ่ง ตึกสำนักงานของบริษัทเวชภัณฑ์ไป๋เชาเงียบสงัดไปเป็นที่เรียบร้อย
อย่างไรก็ตามที่ด้านหลังกำแพงสูงสองเมตร มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนกำลังเดินตรวจตราบริเวณโดยรอยอย่างไม่หยุดหย่อน
เป็นไปตามที่ฉีถงเคยเตือนเขาเอาไว้ ระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่เข้มงวดเป็นอย่างมาก มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนธรรมดาจะแอบเข้าไปข้างในได้โดยไม่ถูกตรวจพบ
แต่กับอวี้ฮ่าวหรานมันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย
หลังจากกระโดดข้ามกำแพง อวี้ฮ่าวหรานใช้เนตรเทวะตรวจสอบบริเวณโดยรอบหาจุดอับของกล้องวงจรปิดและตำแหน่งที่พวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำอยู่แล้วจากนั้นเขาลอบเข้าไปด้านในตึกสำนักงานได้อย่างเงียบเชียบโดยไม่มีใครจับได้
หลังจากเข้าไปในตึกสำนักงานได้ไม่นาน อวี้ฮ่าวหรานก็ลอบเข้าไปถึงในออฟฟิศของหวังเจาได้สำเร็จ
หากหวังเจาต้องการจะซ่อนหลักฐานของฉีถง ที่นี่น่าจะเป็นที่ ๆ เหมาะสมที่สุด
ขณะนี้ภายในออฟฟิศมืดสนิทไร้แสงไฟ อวี้ฮ่าวหรานใช้เนตรเทวะกวาดสายตามองไปรอบห้องทันทีซึ่งหลังจากสำรวจอยู่สักพักเขาก็เห็นกระเบื้องพื้นที่มุมห้องด้านหนึ่ดูแปลกกว่าจุดอื่น ๆ แต่ก่อนที่เขาจะได้ทันโคจรพลังวิญญาณเพิ่มเพื่อมองให้ทะลุแผ่นกระเบื้อง จู่ ๆ ที่ด้านนอกกลับมีเสียงคนกำลังเดินเข้ามาใกล้!
“อาเซี่ย ฉันว่าเมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวข้างในห้องท่านประธาน?”
“ไม่น่าจะใช่หรอก ใครมันจะสามารถผ่านเวรยามที่แน่นหนาของเราเข้ามาได้ถึงตรงนี้กัน?”
“เข้าไปตรวจดูกันสักหน่อยจะดีกว่า ฉันไม่สบายใจ”
หลังจากคุยกันจบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็เปิดประตูห้องออฟฟิศของหวังเจาเข้ามาและใช้ไฟฉายส่องดูไปทั่ว ๆ ห้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]