ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 207

เมื่อเผชิญกับศัตรูที่น่าหวาดกลัวมากขนาดนี้ คนของแก๊งมังกรครามต่างก็หวาดกลัวจนขาสั่น พวกเขาบางคนเริ่มวิ่งหนีโดยไร้แรงใจที่จะสู้ต่อ

ศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนี้พวกเขาจะรับมือไหวได้ยังไง?

หลังจากถูกช่วยเหลือ หวังเหยียนก็ได้มีเวลาพักหายใจจนพลังฟื้นฟูมาได้หลายส่วน

“น้องอวี้ ฉันขอบคุณมากจริง ๆ หากไม่ได้นายมาช่วยไว้ป่านนี้ฉันคงตายไปแล้วแน่ ๆ”

หวังเหยียนขอบคุณจากใจจริงเนื่องจากการมาของอีกฝ่ายมันหมายถึงว่าผลลัพธ์การต่อสู้ครั้งนี้พวกเขาน่าจะชนะแน่นอนถึง 8 ส่วน

อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้าเล็กน้อยรับคำขอบคุณของอีกฝ่าย แต่แล้วเมื่อเขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นโจวเฟยหู่ เขาจึงเอ่ยถามขึ้น

“โจวเฟยหู่ไปไหนซะล่ะ?”

“หัวหน้าโจวบุกข้ามกำแพงเข้ามาก่อนหน้านี้แล้วกับพวกของเราอีกหลายคนเพื่อไล่ตามคงเหอที่บาดเจ็บ หัวหน้าอยากจะฆ่าอีกฝ่ายให้ได้ในขณะที่อีกฝ่ายยังคงไม่ฟื้นฟู แต่นี่มันก็เป็นเวลาสักพักแล้วที่ไม่มีข่าวคราวของเขาเลย ฉันว่ามันน่าจะมีบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น”

หวังเหยียนตอบกลับ

“ทำไมนายไม่ห้ามเขา?” ชายหนุ่มถามกลับพลางขมวดคิ้ว

เรื่องนี้มันไม่สมเหตุสมผลในสายตาของเขาสักเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าโจวเฟยหู่จะเป็นหัวหน้าแก๊งแต่ก็ไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุดในแก๊ง อย่าว่าแต่ฆ่าคงเหอเลย เอาแค่การฆ่าหยวนหลงก็ยังไม่น่าจะเป็นไปได้ด้วยซ้ำ ซึ่งเรื่องนี้หวังเหยียนก็น่าจะรู้ดีแต่ทำไมอีกฝ่ายกลับปล่อยให้หัวหน้าของตัวเองเข้ามาเสี่ยงชีวิตแบบนี้กัน?

ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องที่คงเหอบาดเจ็บเพราะถูกพวกของโจวเฟยหู่รุมโจมตีก็ดูแปลกมาก เพราะคงเหอนั้นคือผู้บ่มเพาะขอบเขตก่อรากฐาน ซึ่งต่อให้คงเหอจะยังไม่ฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บก่อนหน้านี้ พวกของโจวเฟยหู่ก็ไม่น่าจะมีความสามารถถึงขั้นทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บได้

เรื่องทั้งหมดนี้มันแปลกเกินไปจริง ๆ

“เมื่อครู่ฉันถูกรุมโจมตีจนไม่มีโอกาสห้ามหัวหน้าโจว น้องอวี้ ได้โปรดเข้าไปช่วยหัวหน้าโจวให้ฉันทีเถอะ!”

หวังเหยียนเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ากังวล

อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้า จากนั้นเขาก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์และต่อยมันจนประตูเหล็กหนามากกว่า 1 นิ้วพังกระจุยในทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อประตูคฤหาสน์ถูกทำลายลง อวี้ฮ่าวหรานจึงได้เห็นสภาพด้านในตัวคฤหาสน์ เขาสัมผัสได้ว่าที่ด้านในมีค่ายกลถูกวางเอาไว้อย่างแน่นหนา!

ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าด้านในมีค่ายกลถูกวางซุกซ่อนเอาไว้ อวี้ฮ่าวหราน ก็ยังคงเดินเข้าไปด้วยสีหน้าสงบนิ่ง เนื่องจากความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ …ไม่จำเป็นต้องกลัวลูกไม้ใด ๆ ของคงเหอ!

หลังจากเดินผ่านโถงทางเดินไปเรื่อย ๆ อวี้ฮ่าวหรานก็ได้ยินเสียงต่อสู้ดังอยู่ข้างหน้า เขารีบวิ่งไปยังต้นเสียงทันที

ที่ห้องโถงใหญ่ของตัวคฤหาสน์ โจวเฟยหู่และคนของแก๊งพยัคฆ์เวหาอีก 4 – 5 คนกำลังถูกล้อมโดยคนของแก๊งมังกรครามเกือบ 20 คน

เมื่อเห็นเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานก็ไม่รีรอใด ๆ เขาพุ่งเข้าไปจัดการกับคนของแก๊งมังกรครามที่กำลังรุมล้อมพวกของโจวเฟยหู่ทันที!

“น้องอวี้! ในที่สุดนายก็มา!”

เมื่อโจวเฟยหู่เห็นอวี้ฮ่าวหราน เขารีบทักทายด้วยสีหน้าเบิกบานทันที การปรากฏตัวของชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งคนนี้ทำให้ความมั่นใจของเขาเพิ่มขึ้นมาอีกหลายเท่าตัว

อย่างไรก็ตาม อวี้ฮ่าวหรานยังไม่ได้ทักทายกลับอีกฝ่าย เขามัวง่วนอยู่กับการจัดการคนของแก๊งมังกรครามที่เหลือในห้องโถงและทำลายค่ายกลที่ถูกวางซ่อนเอาไว้

ในเวลาไม่เกิน 30 วินาที อวี้ฮ่าวหรานก็ขจัดภัยคุกคามทั้งหมดได้จนหมด