ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 211

บทที่ 211 งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์

เมื่อถึงตอนสามทุ่มครึ่ง หลังจากผ่านเหตุการณ์มามากมายในวันนี้ ถวนถวนก็นอนหลับสนิท

ขณะนี้ในห้องนั่งเล่นเหลือแค่หลี่หรงและอวี้ฮ่าวหรานที่ยังนั่งกันอยู่

“พี่เขย ชายชราคนนั้นเป็นใครงั้นเหรอ? ทำไมเขาถึงอยากฆ่าฉันกับถวนถวน?”

เธออดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเรื่องนี้ขึ้น และยิ่งไปกว่านั้นยังกังวลว่าชายชราคนนั้นจะกลับมาฆ่าเธอกับถวนถวนอีก…

อวี้ฮ่าวหรานรู้ได้ถึงความกังวลในใจของอีกฝ่ายทันที

“พูดได้ว่าพี่กับอีกฝ่ายมีความแค้นฝังลึกกันอยู่ แต่นับจากนี้เธอไม่ต้องกังวลอะไรกับตาแก่นั่นอีกแล้วเพราะมันจะไม่มีทางกลับมาทำร้ายเธอกับถวนถวนได้อีกรวมไปถึงพวกแก๊งมังกรครามด้วย พวกมันทั้งหมดถูกทำลายจนสิ้นซากไปแล้วด้วยน้ำมือของพี่”

หลังจากได้ยินคำพูดนี้ หลี่หรงก็ยังคงแสดงสีหน้ากังวลไม่เปลี่ยน

“ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายจริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ พ่อลูกตระกูลหวัง และมาตอนนี้ก็เรื่องเกี่ยวกับแก๊งมังกรครามอะไรนี่อีก…”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อได้ยินคำพูดของหลี่หรง

ใช่เลย…ตั้งแต่ชายหนุ่มกลับมาที่โลกนี้มันก็มีปัญหาเกิดขึ้นมากมายไม่หยุดหย่อนจนบางทีเขาก็ประหลาดใจอยู่เหมือนกัน

อันที่จริงหากเขาไม่จำเป็นต้องฟื้นฟูพลังเพื่อออกไปตามหาหลี่เม่ย บางทีเขาคงเลือกที่จะใช้ชีวิตเหมือนคนปกติธรรมดาแทนที่จะต้องมายุ่งเกี่ยวกับปัญหามากมายแบบนี้

แต่หลี่เม่ยนั้นอยู่ในใจของเขาตลอดมาดังนั้นเขาจะยอมแพ้ให้กับอุปสรรคที่น่ารำคาญเหล่านี้ได้ยังไง?

หลังจากบ่นต่อไปอีกนิดหน่อย หลี่หรงก็ไม่พูดอะไรต่อ

อันที่จริงหลังจากได้ยินว่าอีกฝ่ายตายหมดแล้วเธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมากเช่นกันและอีกอย่าง ตราบใดที่เธอยังมีพี่เขยอยู่ข้างกาย หญิงสาวก็มั่นใจว่าเธอกับถวนถวนจะปลอดภัยอย่างแน่นอน

เมื่อคิดได้เช่นนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยอารมณ์ตัวเองและโน้มตัวเอาหัวเข้าไปอิงกับแขนของอวี้ฮ่าวหราน

“พี่เขย วันนี้นับได้ว่าพวกเราได้ผ่านเหตุการณ์เป็นตายด้วยกันหรือเปล่า?”

“เอ่อ…ก็คงจะใช่ล่ะมั้ง?” อวี้ฮ่าวหรานตอบกลับพลางเหลือบมองหลี่หรงด้วยแววตาอ่อนโยน เขาเข้าใจว่าหลังจากผ่านเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้มา นอกจากลูกสาวของเขาที่มีพลังลึกลับคอยปกป้องแล้ว มนุษย์ธรรมดาทั่วไปย่อมต้องกังวลและอยากหาที่พึ่งพิงทางใจ

“อันที่จริงแล้วเมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันเคยคิดฝันกับตัวเองว่าฉันจะแต่งงานกับผู้ชายที่ผ่านเหตุการณ์เป็นตายกับฉัน…”

หลังจากพูดจบ หลี่หรงก็เอื้อมมือมาเกาะแขนของอวี้ฮ่าวหรานและเงยหน้าขึ้นมองหน้าของเขาด้วยแววตาคาดหวัง

“เอ่อ…”

ชายหนุ่มอึ้งไปในทันที

น้องภรรยาของเขาทำไมเดี๋ยวนี้ถึงชอบถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้นักนะ?

“แค่ก ๆ ว…วันนี้พี่ค่อนข้างเหนื่อยเอาไว้เราค่อยคุยกันอีกทีวันหลังก็แล้วกันนะ พี่ขอตัวไปนอนก่อนล่ะ!”

หลังจากพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานก็ลุกขึ้นจากโซฟาและเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเองทันที

หลี่หรงไม่ได้พยายามรั้งอวี้ฮ่าวหรานเอาไว้เพราะเธอเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายดีว่าในใจของพี่เขยของเธอคงมีแต่พี่สาวของเธอเท่านั้น…

วันถัดมา

วันนี้คือวันเทศกาลไหว้พระจันทร์พอดี

อวี้ฮ่าวหรานไปถึงบริษัทเร็วเป็นพิเศษในวันนี้ แต่แล้วหลังจากตรวจเอกสารไปได้ไม่นานเท่าไหร่ เฉิงกัวอันก็โทรมา

“ฮ่าวหราน วันนี้ฉันกับลูกสาวจะไปงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ด้วยกันตอนสาย ๆ นายว่างหรือเปล่า? ฉันอยากชวนนายไปด้วยกัน”