ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 224

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง อวี้ฮ่าวหรานก็กลับไปถึงคอนโด

“นั่งคอยที่โซฟาก่อน ผมขอไปเก็บกวาดห้องนอนรับแขกสักครู่ ส่วนเรื่องการแต่งงานอะไรนั่นคุณไม่จำเป็นต้องกังวล” อวี้ฮ่าวหรานปลอบอีกฝ่าย

ซูหว่านเอ๋อร์ที่ยังคงซึมเศร้าอยู่เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเป็นตกตะลึงทันที

“จริงเหรอ! ฉันอยู่ที่นี่ได้จริง ๆ เหรอ?”

ซูหว่านเอ๋อร์ไม่อยากที่จะกลับไปบ้านของเธออีกแล้ว ทั้งพ่อและพี่ชายของเธอต่างพยายามกดดันให้เธอแต่งงานกับคนแปลกหน้าเพื่อแสวงหาผลประโยชน์

อันที่จริงเธอคิดเรื่องหนีออกจากบ้านมาแล้วหลายครั้ง แต่ด้วยนิสัยของเธอที่ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า มันก็ส่งผลให้เธอไม่มีเพื่อนเลยสักคน ดังนั้นจึงรู้สึกหวาดกลัวว่าถ้าหากหนีออกไปแล้ว เธอจะไปอยู่กับใครที่ไหนได้?

ฉะนั้นเมื่อตอนนี้ อวี้ฮ่าวหรานยินดีให้เธอพักพักอยู่ที่นี่ เธอจึงรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

หลังจากผ่านไปสักพัก อวี้ฮ่าวหรานก็เดินกลับมาหาเธอที่โซฟาและชี้ไปที่ห้องที่อยู่ใกล้กับทางเข้าไปในครัว

“ห้องนั้นเป็นห้องนอนสำหรับแขก ตอนนี้มันยังว่างอยู่แต่มันมีของเก็บอยู่ข้างในนั้นเยอะหน่อยคุณเข้าไปอยู่ก่อน แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะเก็บกวาดให้อีกที”

“ไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวฉันเก็บกวาดเอง แค่นี้ฉันก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว คุณไม่ต้องเก็บกวาดให้หรอก อวี้ฮ่าวหราน ฉันขอบคุณมาก ๆ เลย!”

ซูหว่านเอ๋อร์เอ่ยขอบคุณด้วยแววตาจริงใจ เธอรู้สึกดีจริง ๆ กับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ แต่แล้วจู่ ๆ อารมณ์ของเธอก็มืดมัวอีกรอบเมื่อเธอคิดถึงครอบครัวเธอ

“ว่าแต่….อวี้ฮ่าวหราน หากฉันพักอยู่ที่แล้วพ่อของฉันตามมาเจอ?”

“เรื่องนั้นคุณไม่ต้องกังวล” อวี้ฮ่าวหรานปลอบอีกครั้ง

“แต่พ่อของฉันมีอิทธิพลมากเลย ฉันกลัววว่าเขาจะ…ช่างเถอะ อย่าดีกว่า ฉันออกไปพักที่อื่นดีกว่า”

ยิ่งคิดก็ยิ่งกังวล ดังนั้นซูหว่านเอ๋อร์จึงตัดสินใจไปอยู่ที่อื่นแทน

“คุณเชื่อผมสิ คุณไม่ต้องกังวลอะไรเลย มั่นใจได้เลยว่าตระกูลของคุณไม่มีทางทำอะไรผมได้แน่นอน ต่อให้พ่อคุณมีอิทธิพลล้นฟ้าก็ไม่มีทางอยู่เหนือกว่าผมแน่นอน!”

อวี้ฮ่าวหรานพยายามสร้างความมั่นใจให้อีกฝ่ายอีกครั้ง

“มันจะไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ? ถ…ถ้างั้นเอาเป็นว่าเมื่อไหร่ที่พ่อของฉันมาที่นี่คุณส่งตัวฉันออกไปเลยก็แล้วกัน”

อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้ให้ค่าอะไรกับตระกูลซูแม้แต่น้อย ตั้งแต่เขากลับมาที่โลกนี้ตระกูลใหญ่หลายตระกูลพินาศโดยน้ำมือของเขาไปตั้งเยอะแล้ว ดังนั้นถ้าจะเพิ่มตระกูลซูเข้าไปอีกตระกูลมันจะเป็นอะไรไป?

…

เมื่อถึงเวลาราว 4 โมงเย็น หลี่หรงก็กลับมาถึงห้อง

อย่างไรก็ตามในทันทีที่เปิดประตูเข้ามา เธอก็ตกตะลึงจนแทบอ้าปากค้างเมื่อเห็นว่ามีสาวสวยคนหนึ่งที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น!

“นี่คุณ…เป็นใครเนี่ย?”

ซูหว่านเอ๋อร์ก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอนึกไม่ถึงว่าอวี้ฮ่าวหรานจะอาศัยอยู่ร่วมกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้!

“ค…คือ…ฉ..ฉัน…คือ อวี้ฮ่าวหราน…”

ในเวลาเดียวกันนี้ อวี้ฮ่าวหรานไปรับถวนถวนกลับมาถึงห้องพอดี

“เอ๊ะ? มีพี่สาวแสนสวยอยู่ในบ้านของเราด้วยแหละพ่อจ๋า!”

ถวนถวนเอ่ยทักขึ้นทันทีเมื่อเห็นซูหว่านเอ๋อร์

ทางด้านของอวี้ฮ่าวหรานเมื่อเห็นหลี่หรงยืนจ้องซูหว่านเอ๋อร์ตาไม่กะพริบ ชายหนุ่มก็รู้สึกกระอักกระอ่วนและรีบแนะนำทันที

“อ…เอ่อ นี่คือ ซูหว่านเอ๋อร์ เธอจะมาอยู่กับเราสักพัก…”

“อ้อ”

หลี่หรงพยักหน้าเล็กน้อย แต่แววตาของเธอดูไม่พอใจเอาซะเลย

“วันนี้ฉันเหนื่อยแล้วฉันจะเข้านอนเร็ว พี่ห้ามรบกวนฉันเด็ดขาด!”

หลี่หรงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องของตัวเองไปและปิดประตูอย่างแรง