ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 225

ซูหว่านผิงเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้ารังเกียจพร้อมกับบอดีการ์ดอีก 11 คน

ซูหว่านเอ๋อร์เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ ก็กลัวจนตัวสั่นทันทีและก้าวถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว แต่อวี้ฮ่าวหรานก็มาบังเอาไว้ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก

“ไอ้ชั้นต่ำ! เมื่อวานแกกล้านักนะที่ตบหน้าฉัน! ฮึ่ม! วันนี้ฉันจะเอาคืนแกให้สาสมเลยทีเดียว!”

“อย่านะพี่!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซูหว่านเอ๋อร์รวบรวมความกล้าก่อนที่จะก้าวออกมาเอาตัวบังอวี้ฮ่าวหรานแทน

“หุบปากไปเลยนังน้องไม่รักดี! แกรู้หรือเปล่าว่าผู้ชายที่ฉันกับพ่อหาให้แกนั้นดีขนาดไหน! แต่ตอนนี้แกกลับตอนแทนความหวังดีของฉันกับพ่อโดยการปกป้องคนที่ทำร้ายฉันแบบนี้งั้นเหรอ?”

ซูหว่านผิงตวาดเสียงดังลั่นด้วยความเดือดดาล เขารู้สึกอับอายเป็นอย่างมากที่ถูกตบเมื่อวาน!

ในทางกลับกัน อวี้ฮ่าวหรานกลับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

“ฮ่า ๆ ตระกูลซูไม่ธรรมดาเหมือนกันนี่นา หาฉันเจอเร็วใช้ได้เลย!”

ซูหว่านผิงเมื่อได้ยินคำพูดที่ฟังดูเยาะเย้ยเช่นนี้จากที่โกรธอยู่แล้วก็ยิ่งโกรธมากขึ้นกว่าเดิม

“ฮึ่ม! ไอ้คนชั้นต่ำ! แกกล้าดียังไงถึงพูดจาดูถูกตระกูลของฉันแบบนี้! คนชั้นต่ำที่ยังอาศัยอยู่ในคอนโดรูหนูอย่างแกถือดียังไงมาคบกับน้องสาวของฉัน แกรู้หรือเปล่าว่าคนที่จะแต่งงานกับน้องสาวของฉันเป็นใคร? ถ้าแกยังไม่เลิกยุ่งกับน้องสาวของฉัน แกจะต้องตายแบบเดียวกับหมาข้างถนน!”

เมื่อเห็นว่ายิ่งคุยก็ยิ่งไร้สาระ อวี้ฮ่าวหรานจึงเลิกตอบโต้อีกฝ่ายและหันไปหาซูหว่านเอ๋อร์ “ไปกันเถอะ เรากลับเข้าไปข้างในห้องก่อน จากนั้นผมจะคิดแผนให้ว่าควรทำยังไงคุณถึงไม่ต้องแต่งงาน”

ในความคิดของอวี้ฮ่าวหราน อันที่จริงเหตุการณ์นี้ไม่ได้ต่างจากตอนที่เขาเผชิญหน้ากับตระกูลหลี่เมื่อในอดีต แต่แตกต่างกันนิดหน่อยตรงที่ หลี่จิงเทียนนั้นไร้สมองมากกว่าซูหว่านผิง

“ต…แต่พี่ชายของฉันเขายังอยู่ที่นี่ ถ้าฉันไม่ไปเขาอาจจะ…”

ซูหว่านเอ๋อร์ลังเลเล็กน้อยแต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจที่จะไป เพื่อที่อวี้ฮ่าวหรานจะได้ไม่เดือดร้อนไปด้วย

“ไม่เป็นไร เขาไม่มีปัญญาทำอะไรผมหรอก ส่วนเรื่องแต่งงานอะไรนั่นคุณยิ่งไม่ต้องกังวล!”

อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีบอดีการ์ดสิบกว่าคนยืนจ้องเขาตาเป็นมันอยากจะอัดเขาเต็มแก่

หากเป็นคนธรรมดาเจอกับสถานการณ์แบบนี้คงจะกลัวจนตัวสั่นไปแล้ว แต่เขาเป็นผู้บ่มเพาะดังนั้นจะกลัวพวกมันได้ยังไง?

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูหว่านผิงก็ยิ่งโมโหมากกว่าเดิม

“แม่งเอ๊ย! ฉันอุตส่าห์ให้โอกาสแกซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่แกยังกล้าปากดีอีกงั้นเหรอ? ได้! งั้นวันนี้ฉันจะทำให้แกพิการเพื่อเป็นการสั่งสอน!”

ในตอนนี้เขาเดือดจนถึงขีดสุดแล้ว หลังจากพูดจบซูหว่านผิงก็โบกมือส่งสัญญาณให้บอดีการ์ดของตัวเองเข้าไปอัดอวี้ฮ่าวหรานทันที

หลังจากได้รับคำสั่ง บอดีการ์ดทั้ง 11 ต่างวิ่งกรูเข้าไปหาอวี้ฮ่าวหราน ด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม!

ในเวลาเดียวกัน อวี้ฮ่าวหรานหันกลับไปมองบอดีการ์ดสิบกว่าคนที่วิ่งกรูเข้ามาด้วยแววตาดูถูก ภัยคุกคามจากคนเหล่านี้ไม่ได้แตกต่างจากพวกมดแมลงในสายตาเขา

“จำเอาไว้ตราบใดที่ผมยังอยู่ ไม่มีใครสามารถบังคับให้คุณแต่งงานโดยไม่เต็มใจได้!”

หลังจากพูดจบประโยค จู่ ๆ ร่างของเขาก็หายวับไปอย่างน่าอัศจรรย์!

“พลั่ก!!”

ในชั่วพริบตา อวี้ฮ่าวหรานไปปรากฏตรงหน้าบอดีการ์ดคนที่วิ่งไวที่สุดอย่างฉับพลันและถีบเข้าไปที่หน้าท้องอย่างแรงจนร่างของอีกฝ่ายลอยละลิ่วถอยกลับไปเจ็ดแปดเมตร!