ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 26

บทที่ 26 วิกฤตตระกูลหลี่

หลังจากพวกนักเลงหนีหายกันไปหมดแล้ว อวี้ฮ่าวหรานจึงส่งข้อความไปให้กับเฉิงกัวอัน

ข้อความที่ส่งไปนั้นมีเพียงคำสั้น ๆ ‘บริษัทเว่ยไห่’

ไม่ว่ายังไงเขาก็รับเงินมาแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นความรับผิดชอบที่เขาจะให้ข้อมูลกับเฉิงกัวอันเพิ่มเติม

หลังจากส่งข้อความเรียบร้อย อวี้ฮ่าวหรานก็ทำการเปลี่ยนล้อของรถอย่างรวดเร็ว และท้ายที่สุดเขาก็พาถวนถวนไปส่งโรงเรียนทันเวลาพอดี

แต่แล้วหลังจากที่อวี้ฮ่าวหรานเดินทางไปถึงบริษัทของหลี่หรง เขากลับพบว่าตอนนี้เธอกำลังรอเขาอยู่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“พี่ไปกับฉันที!”

“เกิดอะไรขึ้น?”

เมื่อเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของหลี่หรง อวี้ฮ่าวหรานรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้มีเรื่องใหญ่บางอย่างเกิดขึ้น

“เอาไว้ไปถึงแล้วพี่ก็จะรู้เอง ตอนนี้พวกเราไม่มีเวลามากนัก!”

เมื่อพูดจบหลี่หรงก็ดึงแขนอวี้ฮ่าวหรานให้เดินไปขึ้นรถของเธอ และขับตรงไปยังบ้านหลักตระกูลหลี่ทันที

ครึ่งชั่วโมงต่อมาทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงบ้านหลักตระกูลหลี่ ซึ่งในตอนนี้มีคนจำนวนมากได้มาถึงก่อนแล้ว

“พวกเราไปหาที่นั่งกันก่อน”

หลี่หรงพาอวี้ฮ่าวหรานไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ยังว่างอยู่กับเธอ

ตั้งแต่เหตุการณ์ล่าสุดที่อวี้ฮ่าวหรานรักษาหลี่ชงซาน ผู้คนของตระกูลหลี่ต่างก็ให้การยอมรับในตัวอวี้ฮ่าวหรานกันแทบทุกคน ดังนั้นรอบนี้จึงไม่มีใครมองเขาด้วยสายตาดูแคลนอย่างเปิดเผยอีก

“นี่มันแย่จริง ๆ! จากข่าวที่ฉันได้รับมาดูเหมือนว่าบริษัทชงซานจะรอดยากแน่นอนรอบนี้”

“เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง! ไม่ได้ ถึงแม้ว่าฉันจะแยกตัวมาแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องช่วย!”

“พี่แยกตัวออกไปแล้วพี่ไม่ต้องห่วงอะไรหรอก และถ้าหากว่าข่าวลือเป็นจริง บริษัทชงซานล่มขึ้นมาอย่างน้อย ๆ ตระกูลหลี่ก็ยังมีบริษัทของพวกเราคอยพยุง…”

ในทันทีที่หลี่หรงและอวี้ฮ่าวหรานนั่งลง พวกเขาก็ได้ยินบรรดาญาติ ๆ ผู้ใหญ่ออกความเห็นกัน ซึ่งมันทำให้อวี้ฮ่าวหรานรู้ได้ทันทีว่าปัญหาที่หลี่หรงพูดถึงมันเกี่ยวกับบริษัทของพ่อตาเขา

อย่างไรก็ตามหลี่หรงเองก็ยังไม่แน่ใจนักว่านี่มันคือเรื่องอะไร เพราะเธอได้รับโทรศัพท์เรียกตัวให้มาด่วนเพราะว่าพ่อของเธอมีปัญหาก็แค่นั้น

หลังจากนั่งรอกันไปได้สักพัก หลี่ชงซานก็เดินลงมาจากชั้นสอง

“ขอบคุณทุกคนที่มารวมตัวกันที่นี่ ฉันเชื่อว่าทุกคนคงได้ยินข่าวลือกันมาแล้ว ซึ่งฉันขอพูดตรงนี้เลยว่าข่าวลือนั้นเป็นความจริง บริษัทของฉันกำลังประสบปัญหาใหญ่!”

“ตอนนี้บริษัทคู่ค้าของฉันทั้งรายใหญ่และรายย่อยต่างพากันยกเลิกสัญญาความร่วมมือและซื้อขายในเวลาไล่เลี่ยกันตั้งแต่เมื่อวาน จนทำให้สภาพคล่องทั้งเงินทุนและสินค้าของบริษัทในตอนนี้อยู่ในภาวะวิกฤต ฉะนั้นตอนนี้ฉันจึงต้องขอให้ทุกคนร่วมมือกันเพื่อฝ่าวิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้”

หลังจากหลี่ชงซานพูดจบประโยค บรรดาผู้คนของตระกูลหลี่ที่ฟังอยู่ต่างก็ตกตะลึงและคุยกันเสียงดังระงม

“ชงซานตอนนี้กำลังเดือดร้อนจริง ๆ ด้วย ไม่งั้นเขาคงไม่เอ่ยปากขอให้เราช่วยแบบนี้!”

“แต่ว่าบริษัทของฉันตอนนี้ก็อยู่ในช่วงขาลงเหมือนกัน ฉันคงไม่สามารถดึงเงินทุนของบริษัทมาช่วยได้หรอก…”

“…”

คำพูดบอกปัดแนว ๆ นี้ดังขึ้นเต็มห้องโถงไปหมด สะท้อนให้เห็นว่าแท้จริงแล้วตระกูลหลี่นั้นไม่เป็นปึกแผ่นกันสักเท่าไหร่

“เหอะ!”