ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 274

ฟ่านซีเหยียนไม่สนใจเจาหลี่เลย

เธอหันหลังให้กับเจาหลี่ และคุยกับอวี้ฮ่าวหรานด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแทน

“อวี้ฮ่าวหราน อีกไม่นานฉันก็จะถ่ายรายการเสร็จแล้ว หลังจากเลิกงานฉันขอชวนคุณไปทานข้าวได้ไหม? ฉันยังไม่ได้ตอบแทนคุณเลย หลังจากเรื่องที่แล้ว”

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกจากปากของฟ่านซีเหยียน เจาหลี่ก็ถึงกับตกตะลึงจนอ้าปากค้าง…

ถัดมาสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นอับอายอย่างรุนแรง

เมื่อกี้ฟ่านซีเหยียนเพิ่งบอกกับเขาว่าไม่ว่างไม่มีเวลากินข้าวกับใครทั้งนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับชวนชายหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ เขาซะงั้นเนี่ยนะ?

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เจาหลี่แทบจะกระอักเลือดมากกว่านั่นก็คือ ชายหนุ่มที่เพิ่งโดนไอดอลของเขาชวนกลับตอบปฏิเสธ!

“ไว้คราวหน้าดีกว่า วันนี้ผมพาครอบครัวมาเที่ยว ผมอยากพาลูกสาวของผมดูวิวบนนี้ให้เต็มที่มากกว่า”

อวี้ฮ่าวหรานยิ้มก่อนที่จะปฏิเสธไปอย่างสุภาพ

เขาเพิ่งพาหลี่หรงและถวนถวนขึ้นมาเอง และยังไม่ได้ไปเดินเที่ยวที่ไหนเลย ดังนั้นชายหนุ่มจึงไม่อยากจะต้องมานั่งรอกินข้าวกับใครทั้งนั้น

อย่างไรก็ตาม ฟ่านซีเหยียนกลับยังคงดึงดัน

“ไม่ ไม่ เราไม่จำเป็นต้องลงไปทานที่ร้านอาหารด้านล่าง เราหาร้านอาหารบนนี้ทานกันก็ได้! บนนี้มีร้านอาหารหลายร้านที่มีรสชาติดี ๆ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจาหลี่ก็ยิ่งอยากจะกระอักเลือด

นี่มันบ้าอะไรกัน!

ทีตอนฉันชวน ผู้หญิงคนนี้ไม่แม้แต่จะมองหน้าฉัน แต่พอไอ้เวรนี่ปฏิเสธ เธอกลับรั้งมันซะงั้น!

แต่แล้ว คำพูดต่อมาของอวี้ฮ่าวหราน มันยิ่งทำให้เจาหลี่ช็อกกว่าเดิม

“ไม่ล่ะ เอาไว้คราวหน้าดีกว่าวันนี้ผมต้องการเที่ยวชมรอบ ๆ ที่นี่ก่อน”

อวี้ฮ่าวหรานปฏิเสธอีกครั้ง

ฟ่านซีเหยียนเป็นนักร้องที่ดังมาก ขืนเขาตอบตกลงไป มันจะทำให้การเที่ยวคราวนี้ของพวกเขาไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยจากสายตาของฝูงชนจำนวนมากที่คอยจับจ้องเขากับเธอ…

การถูกจับตามองโดยคนจำนวนมากไม่ใช่สิ่งที่ชายหนุ่มชื่นชอบนัก

อย่างไรก็ตาม ในขณะเดียวกันนี้จู่ ๆ หลี่หรงเอ่ยขึ้นแทรกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก

“พี่เขย พี่จะปฏิเสธคุณฟ่านทำไมนักหนา! รอบที่แล้วพี่และถวนถวนได้กินข้าวกับคุณฟ่านไปเรียบร้อยแล้ว แต่ฉันยังไม่ได้กินบ้างเลย ฉันอยากกินข้าวกับคุณฟ่าน!”

แน่นอนว่าการได้กินข้าวกับไอดอลที่เธอชอบคือสิ่งที่เธอต้องการมากกว่าการเที่ยวชมวิวที่นี่!

อวี้ฮ่าวหรานอึ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินประโยคนี้ของน้องภรรยาตัวเอง จากนั้นก็ทำได้แต่ลอบถอนหายใจและตอบกลับอย่างจนใจ

“ก็ได้ ๆ งั้นเรารอกินข้าวเที่ยงกับฟ่านซีเหยียนก็ได้”

อวี้ฮ่าวหรานจำเป็นต้องตอบตกลง เพราะไม่งั้นหลังจากนี้เขาคงหูชาทั้งวันแน่ ๆ จากคำบ่นของหลี่หรง

ฟ่านซีเหยียนแสดงสีหน้าตื่นเต้นทันทีเมื่อได้ยินคำตอบตกลงของอวี้ฮ่าวหราน แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในเรื่องที่หลี่หรงดูมีอิทธิพลต่ออวี้ฮ่าวหรานมากทั้ง ๆ ที่เป็นแค่น้องภรรยา?

ฟ่านซีเหยียนเคยเจออวี้ฮ่าวหรานมาหลายรอบแล้ว ดังนั้นเธอจึงพอมองออกว่า อวี้ฮ่าวหรานเป็นคนที่เด็ดขาดมาก หากตัดสินใจอะไรแล้วมันแทบไม่มีทางเลยที่เขาจะเปลี่ยนใจ…

แต่แค่คำพูดประโยคเดียวของน้องภรรยากลับทำให้เขาเปลี่ยนการตัดสินใจได้ในทันทีเนี่ยนะ?

มันแปลกจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ามันจะแปลกแต่ท้ายที่สุดหากมันทำให้เธอได้ในสิ่งที่เธอหวัง เธอก็รู้สึกยินดีกับมันเช่นกัน

ฟ่านซีเหยียนยิ้มกว้าง

“เยี่ยมเลย! พวกคุณรอกันสักเดี๋ยวนะ เดี๋ยวฉันขอไปคุยกับผู้จัดการส่วนตัวและถ่ายรายการต่ออีกนิด จากนั้นฉันจะรีบพาพวกคุณไปกินข้าวทันที!”

ทางด้านของเจาหลี่ เมื่อฟังมาถึงจุดนี้ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาตะโกนชี้หน้าอวี้ฮ่าวหรานอย่างเดือดดาล

“กินข้าวงั้นเหรอ! ฉันไม่ยอมโว้ย! แกไม่มีสิทธิกินข้าวโต๊ะเดียวกับไอดอลของฉัน พวกแกทุกคน กระทืบไอ้เวรนี่ให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

ในขณะที่ตวาด เจาหลี่ออกคำสั่งให้บอดี้การ์ดของตัวเองจัดการอวี้ฮ่าวหราน

ตั้งแต่เกิดมาเขาถูกเลี้ยงดูมาแบบตามใจมาตลอด ดังนั้นจะยอมโดนหักหน้าแบบนี้ได้ยังไง!

ทางด้านของพวกบอดี้การ์ด เมื่อได้ยินคำสั่งเจ้านายของตัวเอง พวกเขาต่างก็ก้าวออกมาเตรียมตัวกระโจนเข้าหาอวี้ฮ่าวหราน

อย่างไรก็ตาม ฟ่านซีเหยียนที่เห็นเหตุการณ์นี้กระซิบบอกบอดี้การ์ดของเธอทันทีเช่นกัน

“หัวหน้าหวัง! อย่าให้คนพวกนี้ทำร้ายเพื่อน ๆ ของฉัน!”