บทที่ 353 ความสามารถด้านเปียโนของเด็กน้อย
บทที่ 353 ความสามารถด้านเปียโนของเด็กน้อย
เช้าวันถัดมา
“เย้! ถวนถวนกำลังจะได้ไปที่ห้องเปียโน!”
เด็กน้อยอดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความดีใจหลังจากตื่นขึ้น
หลี่หรงมองพี่เขยของตัวเองอย่างเหนื่อยใจ
“พี่เขย พี่ไม่ควรตามใจถวนถวนมากแบบนี้ พี่ไม่ควรให้ทุกอย่างที่ถวนถวนต้องการ ห้องเปียโนนี่มันมากเกินไป เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก แม้ว่าพ่อของฉันจะรวยมาก แต่ฉันยังไม่ได้เลยมันเลยทั้ง ๆ ที่ฉันขอพ่อเป็นร้อย ๆ รอบ!”
เธอเองก็เล่นเปียโนเป็นเช่นกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอก็ไม่ได้เล่นมันอีกเพราะความไม่สะดวกในหลาย ๆ เรื่อง
นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่หลี่หรงอยากให้ถวนถวนเรียนเปียโน
เธออยากให้เด็กน้อยคนนี้สานต่อความฝันของเธอเอง
แต่เธอไม่คิดเลยว่าความสามารถของเด็กน้อยจะน่าอัศจรรย์ขนาดนี้
หลังจากเรียนได้เพียงหนึ่งเดือน ถวนถวนก็ได้รับการส่งเสริมจากครูให้เข้าร่วมการแข่งขันซะงั้น
เห็นได้ชัดว่าเด็กน้อยได้รับการถ่ายทอดพันธุกรรมที่เป็นเลิศมาจากผู้ให้กำเนิดแน่นอน หลี่หรงคิดอย่างจนใจ
“แต่พี่สาวของฉันเล่นเปียโนไม่เป็น ส่วนพี่เขย…ก็ไม่น่าจะเป็นด้วยไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมถวนถวนถึงมีพรสวรรค์ในด้านเปียโนขนาดนี้?”
เธอมองพี่เขยของเธอด้วยความสงสัย
“อะแฮ่ม ๆ แน่นอน ลูกสาวของพี่ย่อมยอดเยี่ยมในทุก ๆ ด้าน!”
อวี้ฮ่าวหรานไอเบา ๆ เมื่อได้ยินคำพูดสงสัยของหลี่หรง
ถวนถวนกระโดดไปมาอย่างมีความสุขในเวลานี้
“ฮี่ฮี่! ถวนถวนทำได้ทุกอย่าง!”
เมื่อเห็นฉากที่พ่อและลูกสาวต่างโอ้อวดตัวเองอย่างภาคภูมิใจ หลี่หรง ก็พูดไม่ออก
“จ้า ๆ คู่พ่อลูกสุดสมบูรณ์แบบ! ฉันไปทำงานก่อนล่ะ!”
หลังจากนั้นเธอก็ผลักประตูออกไป อันที่จริงเธอภูมิใจกับเรื่องนี้เช่นกัน
หลังจากนั้นไม่นาน อวี้ฮ่าวหรานก็พาลูกสาวของเขาออกไปจากห้องเช่นกัน
ทันทีที่เขามาถึงบริษัท ผู้จัดการหวังก็ทักทายเขา
“ประธานอวี้! ห้องเปียโนพร้อมแล้ว ให้ผมพาคุณไปดูเลยไหม?”
“อืม ไปกันเลย”
อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้า เขาพอใจกับชายคนนี้ที่สามารถสร้างความพึงพอใจให้กับเขาได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องเปียโน
“เพราะเป็นห้องเปียโน ผมจึงเลือกห้องที่กันเสียงได้ดีมากที่สุด แค่เพียงปิดประตูเสียงจากภายในก็ไม่สามารถเล็ดลอดออกมาได้ และเสียงจากภายนอกก็จะไม่เล็ดลอดเข้าไปรบกวนด้านในห้องเช่นกัน”
ผู้จัดการหวังเริ่มแนะนำ
“ส่วนเปียโน เพื่อตอบสนองความต้องการของท่านประธาน ผมจึงเลือกซื้อเปียโนระดับดีที่สุดมาเลย ซึ่งทางร้านขายก็บริการเราดีมาก พวกเขาปรับจูนมันโดยใช้เวลาเพียงแค่ชั่วข้ามคืนเท่านั้น”
“อืม ผมพอใจมาก”
เมื่ออวี้ฮ่าวหรานเห็นสิ่งนี้ เขาก็ปรบมือ และเมื่อมองลงไปที่เด็กน้อยที่อยู่ข้าง ๆ ก็พบว่าใบหน้าของถวนถวนกำลังเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“นี่…นี่ใช่เปียโนของถวนถวนจริง ๆ เหรอ!! เย้! มันสวยจังเลยพ่อจ๋า!”
เด็กน้อยรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากในขณะนี้
ต้องรู้ว่าในโรงเรียนพิเศษมีเปียโนเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ซึ่งในแต่ละชั้นเรียนมีเปียโนแค่ตัวเดียวแต่มีเด็กนักเรียนมากกว่าหนึ่งโหลในชั้นเรียน ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถผลัดกันฝึกฝนได้เท่านั้น
เด็กน้อยหวงแหนโอกาสได้เล่นทุกครั้งที่ถึงตาเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]