ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 395

บทที่ 395 ปรับความเข้าใจ

บทที่ 395 ปรับความเข้าใจ

หลังจากหลี่จิงเทียนบอกความต้องการของตัวเองแล้ว อวี้ฮ่าวหรานไม่เพียงแต่ตอบตกลงเท่านั้น หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจพาอีกฝ่ายไปซื้อรถทันที

แต่มีข้อแม้ว่าอีกฝ่ายจะต้องได้รับการให้อภัยจากน้องสาวก่อน

เพราะถึงยังไงพวกเขาก็คือครอบครัวเดียวกัน บางครั้งอวี้ฮ่าวหรานก็สัมผัสได้ว่าหลี่หรงเป็นห่วงคนรวยรุ่นสองอย่างมาก

เขาคิดว่าหลี่หรงคงจะมีความสุขมาก ถ้าอีกฝ่ายกลับใจและยอมรับความผิดในอดีต

“แค่นี้แหละ นายต้องขอให้น้องสาวยกโทษให้ก่อน ไม่อย่างนั้นนายคงต้องขับรถเก่า ๆ อีกหลายปี”

อวี้ฮ่าวหรานพูดยืนยันเงื่อนไขอีกครั้ง หลี่จิงเทียนได้ยินแบบนั้นก็มีสีหน้าขมขื่นทันที

“หา? พี่เขย พี่ก็รู้ว่าเธอเกลียดผมแค่ไหน ผม…”

“รถคันละสองล้านเหรอ ฉันว่ามันถูกไปนะ แล้วนายชอบรถของฉันไหมล่ะ?”

อวี้ฮ่าวหรานเห็นว่าอีกฝ่ายลังเลจึงพูดโน้มน้าว

“พี่เขย…รถของพี่เหรอ?”

หลี่จิงเทียนตกตะลึงพักใหญ่ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ารถคันนั้นแพงมาก รถรุ่นที่ดีอันดับต้น ๆ ของโลก มันต้องมีราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้านแน่!

“โอเค! ผมจะไปขอโทษเธอเดี๋ยวนี้!”

เขาเข้าใจแล้วว่าพี่เขยหมายความว่าอย่างไรจึงตอบด้วยความตื่นเต้น

นี่คือความฝันของเขา เพราะหลังจากขายบริษัทให้ตระกูลอู๋ บัตรเครดิตของตัวเองก็ถูกระงับเลยไม่สามารถทำธุรกรรมการเงินได้อีกต่อไป

ไม่นาน หลี่จิงเทียนก็กดโทรออก

“พี่รอง?”

เห็นได้ชัดว่าหลี่หรงไม่คิดว่าเขาจะโทรไป

“เอ่อ…ฉันเอง เธอ…ช่วงนี้เธอเป็นยังไงบ้าง” หลี่จิงเทียนมีท่าทีอึกอักก่อนทักทาย

แต่นี่ไม่ใช่ตัวตนของเขาจริง ๆ หลี่จิงเทียนจึงพูดติดอ่างเล็กน้อย ซึ่งทำให้ปลายสายรู้สึกอึดอัดอย่างมาก

“พี่ต้องการอะไร? ถ้าไม่มีอะไรก็วางสายซะ!”

เมื่อได้ยินเสียง หลี่หรงก็ตอบกลับอย่างเกรี้ยวกราดทันที

เธอและพี่รองมีนิสัยต่างขั้วกันอย่างชัดเจน ดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่ลงรอยกันตั้งแต่เด็ก

“ฉัน…”

หลี่จิงเทียนรู้สึกอึดอัดกับคำพูดของคนปลายสาย เขาจึงมองไปที่พี่เขยด้วยท่าทางอับอาย

อวี้ฮ่าวหรานชูกุญแจรถสปอร์ตในมือพร้อมมองเขาด้วยสายตาขี้เล่น

“แค่ก ๆ คือว่า… น้องเล็ก ฉันขอโทษสำหรับเรื่องที่ผ่านมา ฉันขอโทษจริง ๆ”

“หือ? พี่พูดว่าอะไรนะ?”

หลี่หรงที่อยู่ปลายสายถามด้วยความประหลาดใจเหมือนกับได้ยินไม่ชัด

“ฉันบอกว่าขอโทษ ขอโทษจริง ๆ”

เพื่อรถคันละหลายสิบล้านแล้ว คนรวยรุ่นที่สองจึงพยายามพูดขอโทษเสียงดังกว่าเดิม

ครั้งนี้ดูเหมือนว่าปลายสายจะได้ยินชัดเจน

“พี่ต้องการอะไร? คิดว่าฉันจะหลงกลง่าย ๆ เหรอ? วางสายไปซะ!”

หลี่หรงไม่เชื่อคำพูดของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย

เธอกับพี่ชายคนรองโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้มีนิสัยยังไง?

หลี่จิงเทียนแทบจะร้องไห้เมื่อได้ยินคำพูดของน้องสาว

“ฉัน…ฉันขอโทษจริง ๆ นะ วันนี้ตอนบ่ายพี่เขยบอกให้เธอมาซื้อรถด้วยกัน”

พอเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะกดวางสาย เขาก็รีบโพล่งออกไปทันที

“ซื้อรถ?”

หลี่หรงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“พี่เขยเป็นคนบอกเหรอ?”

“อืม”

หลี่จิงเทียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง