บทที่ 399 พ่ายแพ้ราบคาบ
บทที่ 399 พ่ายแพ้ราบคาบ
บ่ายวันรุ่งขึ้น…
“ว่าไง? นายน้อยหลี่ นายกลัวจนไม่กล้ามาหรือไง?”
หลี่จิงเทียนยังอยู่ที่ทำงานตอนที่ได้รับสายโทรมาถากถางจากเหอเส้า
“ฮึ่ม! ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”
เมื่อได้ยินถ้อยคำเสียดสีของอีกฝ่าย เขาก็ตอกกลับไปอย่างก้าวร้าว
“ดี เมื่อวานฉันปล่อยข่าวไปแล้วว่านายท้าแข่งกับฉัน มีแต่คนอยากเห็นฝีมือนายกันทั้งนั้นเลยล่ะ”
“นายแข่งกับพี่เขยฉันไปสิ ครั้งนี้ฉัน…ฉันจะแค่ไปดูลาดเลาเฉย ๆ”
เคราะห์ดีที่หลี่จิงเทียนยังไม่เสียสติ เขารู้ตัวว่าตนเองสู้ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันว่าเราอุ่นเครื่องกันก่อนก็ได้ แข่งกันแบบไม่ต้องลงพนัน ให้ฉันฝึกซ้อมให้นายยังไงล่ะ?”
“อุ่น…อุ่นเครื่องเหรอ?”
“ใช่ ถึงจะน่าเบื่อแต่ว่าฉันจะยอมไปเล่นกับนายแล้วกัน นายไม่อยากลองความแรงของรถใหม่หน่อยเหรอ?”
เหอเส้าพูดยั่วยุอีกฝ่าย
“ก็ได้!”
หลี่จิงเทียนครุ่นคิดครู่หนึ่งหลังได้ฟังคำเขา ก่อนตอบตกลงพร้อมจังหวะหัวใจเต้นระรัว
หลี่จิงเทียนรู้สึกว่าหากไม่มีการลงพนัน ต่อให้ตนแพ้คงไม่ใช่เรื่องใหญ่โต
เขาตัดสายทันที
…
เวลาล่วงเลยมาถึง 6 โมงครึ่งในช่วงเย็น
เบื้องหน้าสนามแข่งรถในเมืองฮ่วยอันคลาคล่ำไปด้วยหนุ่มสาวซึ่งมารวมตัวกันในคืนนี้
ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นนักแข่งรถมืออาชีพ หากแต่เป็นเหล่าทายาทเศรษฐีต่างหาก
ถึงอย่างไรคนธรรมดาก็ไม่มีปัญญาซื้อรถสปอร์ตแบบนี้กันแน่ ๆ
“ฮ่า ๆ นายคิดว่าไอ้หลี่จิงเทียนมันจะกลัวจนตัวสั่นไหม? ตอนนั้นเราไม่ได้เห็นโชว์เด็ด ๆ น้ำหน้าอย่างมันจะเอาชนะนายได้ยังไง?”
ชายหนุ่มหลายคนยืนพิงกระโปรงรถสปอร์ตสีดำที่จอดโดดเด่นสะดุดตา
“ฮึ ถ้ามันสำเหนียกตัวเองได้ มันคงคุกเข่าขอโทษฉันตั้งแต่ครั้งก่อนไปแล้วล่ะ”
เหอเส้ามองแทร็กยาวที่อยู่ห่างออกไปด้วยสีหน้าฉายแววเหยียดหยาม
“คอยดูไปแล้วกัน เดี๋ยวไอ้เด็กนั่นจะมาคืนนี้กับพี่เขยมัน จังหวะที่รถแข่งกันคงขำกลิ้งน่าดูเลย”
“มันกล้ามาแข่งกับเรา รนหาที่ชัด ๆ”
ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน รถสปอร์ตสีแดงค่อย ๆ แล่นเข้าพื้นที่เตรียมตัวแข่ง
สีแดงสดพร้อมรูปลักษณ์ปราดเปรียวดึงดูดสายตาคนส่วนมากในทันที
“ดูสิ! นั่นรถสปอร์ตรุ่นล่าสุดนี่? ได้ยินว่าราคาไม่ใช่ถูก ๆ เลย เป็นสิบล้านหยวนเลยนะนั่น”
“ใครอยู่ข้างในล่ะ? ทำไมฉันรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นหลี่จิงเทียนเลย?”
“ไม่หรอกน่า ซื้อรถแรง ๆ ขนาดนี้ให้คนอย่างนั้นไม่สิ้นเปลืองแย่เหรอ? น่าเสียดายออก”
เมื่อเห็นรถสปอร์ตและคนที่อยู่ภายในรถ หลายคนก็อดพูดถึงมันไม่ได้
ในแวดวงนี้ ส่วนใหญ่รู้จักมักคุ้นกันดี ย่อมรู้ว่าฝีมือการขับรถของทายาทเศรษฐีคนนี้แย่เพียงไหน
ตอนนี้กลับมาถึงสนามแข่ง
หลายหน้าจอถูกติดตั้ง ฝูงชนมากมายท่ามกลางแสงไฟสว่างโร่ ดูไม่เหมือนค่ำคืนแต่อย่างใด
“ดูดิ ไอ้ทายาทเศรษฐีนั่นมาแล้วว่ะ”
เหอเส้าและพรรคพวกเห็นอีกฝ่ายกำลังก้าวมาหา
“เฮอะ รถสวยดีนี่ แต่ว่าถ้าพี่เขยมันแพ้ก็จะตกเป็นของพวกเราแล้ว”
เหอเส้าเลิกคิ้วมองฝ่ายตรงข้ามด้วยสายตาส่อแววดูถูก คนประเภทนี้ไม่คณามือเขาแม้แต่น้อย หากแต่ใครใช้ให้มีเรื่องไม่ดูตาม้าตาเรือกันเล่า?
คนอย่างนั้นขับฮอนด้าเก่า ๆ ก็หรูแล้วไม่ใช่เหรอ? กล้าดีอย่างไรมาขับรถแรงกว่าเขา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]