ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 399

บทที่ 399 พ่ายแพ้ราบคาบ

บทที่ 399 พ่ายแพ้ราบคาบ

บ่ายวันรุ่งขึ้น…

“ว่าไง? นายน้อยหลี่ นายกลัวจนไม่กล้ามาหรือไง?”

หลี่จิงเทียนยังอยู่ที่ทำงานตอนที่ได้รับสายโทรมาถากถางจากเหอเส้า

“ฮึ่ม! ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

เมื่อได้ยินถ้อยคำเสียดสีของอีกฝ่าย เขาก็ตอกกลับไปอย่างก้าวร้าว

“ดี เมื่อวานฉันปล่อยข่าวไปแล้วว่านายท้าแข่งกับฉัน มีแต่คนอยากเห็นฝีมือนายกันทั้งนั้นเลยล่ะ”

“นายแข่งกับพี่เขยฉันไปสิ ครั้งนี้ฉัน…ฉันจะแค่ไปดูลาดเลาเฉย ๆ”

เคราะห์ดีที่หลี่จิงเทียนยังไม่เสียสติ เขารู้ตัวว่าตนเองสู้ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้

“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันว่าเราอุ่นเครื่องกันก่อนก็ได้ แข่งกันแบบไม่ต้องลงพนัน ให้ฉันฝึกซ้อมให้นายยังไงล่ะ?”

“อุ่น…อุ่นเครื่องเหรอ?”

“ใช่ ถึงจะน่าเบื่อแต่ว่าฉันจะยอมไปเล่นกับนายแล้วกัน นายไม่อยากลองความแรงของรถใหม่หน่อยเหรอ?”

เหอเส้าพูดยั่วยุอีกฝ่าย

“ก็ได้!”

หลี่จิงเทียนครุ่นคิดครู่หนึ่งหลังได้ฟังคำเขา ก่อนตอบตกลงพร้อมจังหวะหัวใจเต้นระรัว

หลี่จิงเทียนรู้สึกว่าหากไม่มีการลงพนัน ต่อให้ตนแพ้คงไม่ใช่เรื่องใหญ่โต

เขาตัดสายทันที

เวลาล่วงเลยมาถึง 6 โมงครึ่งในช่วงเย็น

เบื้องหน้าสนามแข่งรถในเมืองฮ่วยอันคลาคล่ำไปด้วยหนุ่มสาวซึ่งมารวมตัวกันในคืนนี้

ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นนักแข่งรถมืออาชีพ หากแต่เป็นเหล่าทายาทเศรษฐีต่างหาก

ถึงอย่างไรคนธรรมดาก็ไม่มีปัญญาซื้อรถสปอร์ตแบบนี้กันแน่ ๆ

“ฮ่า ๆ นายคิดว่าไอ้หลี่จิงเทียนมันจะกลัวจนตัวสั่นไหม? ตอนนั้นเราไม่ได้เห็นโชว์เด็ด ๆ น้ำหน้าอย่างมันจะเอาชนะนายได้ยังไง?”

ชายหนุ่มหลายคนยืนพิงกระโปรงรถสปอร์ตสีดำที่จอดโดดเด่นสะดุดตา

“ฮึ ถ้ามันสำเหนียกตัวเองได้ มันคงคุกเข่าขอโทษฉันตั้งแต่ครั้งก่อนไปแล้วล่ะ”

เหอเส้ามองแทร็กยาวที่อยู่ห่างออกไปด้วยสีหน้าฉายแววเหยียดหยาม

“คอยดูไปแล้วกัน เดี๋ยวไอ้เด็กนั่นจะมาคืนนี้กับพี่เขยมัน จังหวะที่รถแข่งกันคงขำกลิ้งน่าดูเลย”

“มันกล้ามาแข่งกับเรา รนหาที่ชัด ๆ”

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน รถสปอร์ตสีแดงค่อย ๆ แล่นเข้าพื้นที่เตรียมตัวแข่ง

สีแดงสดพร้อมรูปลักษณ์ปราดเปรียวดึงดูดสายตาคนส่วนมากในทันที

“ดูสิ! นั่นรถสปอร์ตรุ่นล่าสุดนี่? ได้ยินว่าราคาไม่ใช่ถูก ๆ เลย เป็นสิบล้านหยวนเลยนะนั่น”

“ใครอยู่ข้างในล่ะ? ทำไมฉันรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นหลี่จิงเทียนเลย?”

“ไม่หรอกน่า ซื้อรถแรง ๆ ขนาดนี้ให้คนอย่างนั้นไม่สิ้นเปลืองแย่เหรอ? น่าเสียดายออก”

เมื่อเห็นรถสปอร์ตและคนที่อยู่ภายในรถ หลายคนก็อดพูดถึงมันไม่ได้

ในแวดวงนี้ ส่วนใหญ่รู้จักมักคุ้นกันดี ย่อมรู้ว่าฝีมือการขับรถของทายาทเศรษฐีคนนี้แย่เพียงไหน

ตอนนี้กลับมาถึงสนามแข่ง

หลายหน้าจอถูกติดตั้ง ฝูงชนมากมายท่ามกลางแสงไฟสว่างโร่ ดูไม่เหมือนค่ำคืนแต่อย่างใด

“ดูดิ ไอ้ทายาทเศรษฐีนั่นมาแล้วว่ะ”

เหอเส้าและพรรคพวกเห็นอีกฝ่ายกำลังก้าวมาหา

“เฮอะ รถสวยดีนี่ แต่ว่าถ้าพี่เขยมันแพ้ก็จะตกเป็นของพวกเราแล้ว”

เหอเส้าเลิกคิ้วมองฝ่ายตรงข้ามด้วยสายตาส่อแววดูถูก คนประเภทนี้ไม่คณามือเขาแม้แต่น้อย หากแต่ใครใช้ให้มีเรื่องไม่ดูตาม้าตาเรือกันเล่า?

คนอย่างนั้นขับฮอนด้าเก่า ๆ ก็หรูแล้วไม่ใช่เหรอ? กล้าดีอย่างไรมาขับรถแรงกว่าเขา!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]