ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 400
สรุปบท บทที่ 400 กลายเป็นตัวตลก: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
สรุปเนื้อหา บทที่ 400 กลายเป็นตัวตลก – ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
บท บทที่ 400 กลายเป็นตัวตลก ของ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 400 กลายเป็นตัวตลก
บทที่ 400 กลายเป็นตัวตลก
เสียงถากถางของพวกผู้ชมยังคงดังเซ็งแซ่อย่างไม่ขาดสาย
หลี่จิงเทียนขับรถหรู สมรรถภาพเป็นเลิศ แต่ฝีมือการขับกลับสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง
ภาพที่เห็นต่อไปนี้ยิ่งทำให้เหล่าผู้ชมหัวเราะหนักกว่าเดิม
เมื่อรถสปอร์ตสีแดงของหลี่จิงเทียนเลี้ยวตรงหัวโค้ง ความเร็วรถก็ชะลอลงอย่างมาก จากนั้นแล่นเข้าโค้งโดยที่ท้ายรถไม่ส่ายเลย
โค้งนี้เป็นเพียงโค้งธรรมดา ในที่สุดคนรวยรุ่นสองที่ฝีมือไม่ได้เรื่องก็ทำสำเร็จแล้ว
รถสปอร์ตสีดำยังคงแล่นฉิวอยู่ข้างหน้า เครื่องยนต์คำรามเสียงดังปลุกใจผู้ชมอย่างมาก!
เมื่อเทียบกันแล้ว รถสปอร์ตสีแดงยังแล่นช้ากว่ามาก หลังจากเข้าโค้ง ความเร็วรถก็ยิ่งช้าลงกว่าเดิม
“ฮ่า ๆ นี่กำลังแข่งกันจริงเหรอ เขาขับรถช้าอย่างกับเต่า!”
“ตระกูลหลี่เป็นขยะไร้ประโยชน์จริง ๆ!”
“คราวนี้นายน้อยหลี่จะขายหน้าอีกไหม?!”
กลุ่มผู้ชมที่เชียร์เหอเส้าพูดถากถางคนตระกูลหลี่ที่ยืนอยู่ไม่ไกล
ในใจของคนตระกูลหลี่อัดแน่นไปด้วยโกรธแค้นและอยากลบคำสบประมาทให้ได้ ดังนั้นตอนนี้จึงไม่มีผู้ชมคนไหนละสายตาออกจากจอแอลอีดีขนาดใหญ่ได้เลย
น่าอายชะมัด!
คงจะดีถ้าเขาตามเหอเส้าไปติด ๆ แต่ความจริงแล้วอีกฝ่ายทิ้งห่างหลายเมตรทั้งที่เขาขับรถยนต์รุ่นที่ดีที่สุดเนี่ยนะ หลังจากเวลาผ่านไปกว่ายี่สิบวินาที รถสปอร์ตคันสีแดงก็ถูกทิ้งห่างจนไม่เห็นฝุ่น
ระยะห่างของรถทั้งสองคันไกลกันจนไม่เห็นท้ายรถของอีกฝ่าย
หลี่จิงเทียนก็รู้ว่าทักษะการขับรถของพวกเขาอยู่คนละชั้น แถมฝีมือยังห่วยแตกจนมีแต่คนหัวเราะเยาะ แต่ถ้าไม่ลองทำก็ไม่รู้
ไม่นานรถทั้งสองคันก็มาถึงทางโค้ง
ครั้งนี้น่าอายกว่าเดิมซะอีก!
รถสปอร์ตคันสีดำที่อยู่ข้างหน้าเขาโค้งได้อย่างสง่างามจนทำให้ผู้ชมที่อยู่ในสนามประหลาดใจไปตาม ๆ กัน
ขณะที่รถสปอร์ตสีแดงยังคงขับด้วยความเร็วปกติ ไม่กล้าเร่งความเร็วสักนิด
รถเคลื่อนไหวช้า ๆ ราวกับเต่าคลาน
เมื่อการแข่งขันดำเนินมาถึงนาทีที่ห้า รถทั้งสองคันก็ทิ้งห่างกันประมาณครึ่งรอบแล้ว
“จุ๊ ๆ นี่ไม่ได้การแข่งแล้ว มันเป็นโชว์เดี่ยวชัด ๆ ดูเหอเส้าสิ ตอนที่เข้าโค้งเขาแค่แตะเบรกนิดเดียวเท่านั้น ตรงข้ามกับตระกูลหลี่ไร้ประโยชน์”
“การแข่งครั้งนี้น่าสนใจกว่าตอนที่เขาขับรถฮอนด้าเศษเหล็กซะอีก แต่ไม่ว่ายังไงขยะก็ยังเป็นขยะวันยังค่ำ”
“ฉันหัวเราะจนท้องแข็งไปหมด ไอ้คนตระกูลหลี่คิดว่าจะเอาชนะได้เหรอ?”
“…”
ทุกคนต่างวิจารณ์กันอย่างสนุกสนาน ซึ่งคำพูดเหล่านั้นแฝงไปด้วยความเหยียดหยาม
เมื่อได้ยินอย่างนั้น หนุ่มสาวตระกูลหลี่ก็ยิ่งโมโห แต่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรเลย
ไม่เคยมีนักแข่งคนไหนทิ้งระยะห่างคู่แข่งไกลขนาดนี้มาก่อน
ไม่นานรถสปอร์ตสีดำก็แล่นเข้ามาใกล้เส้นชัย การแข่งใกล้จบลงแล้วสินะ!
“สิบห้านาทีสิบเอ็ดวินาที! เขาทำสถิติใหม่อีกแล้ว! อีกแค่นิดเดียวก็จะทำลายสถิติสิบห้านาทีสำเร็จ!”
“สุดยอด เขาเป็นเจ้าแห่งการแข่งขันจริง ๆ ที่หนึ่งต้องเป็นของเขาแน่นอน!”
“…”
ทุกคนมองนาฬิกาบนจอแล้วอุทานอย่างไม่เชื่อ ปกติแล้วการแข่งขันจะใช้เวลาเฉลี่ยครั้งละสิบเจ็ดนาที
แต่สำหรับปรมาจารย์นักแข่งแล้ว พวกเขาใช้เวลาแค่สิบสี่นาทีเท่านั้น!
เหอเส้าเปิดประตูรถแล้วเดินลงมาอย่างใจเย็น
“ไอ้ขยะตระกูลหลี่ล่ะ? หรือว่ามันกลัวจนหนีหางจุกตูดไปแล้ว”
เขาถามอย่างภาคภูมิใจทันทีที่ก้าวเท้าลงจากรถ
“เหอะ ๆ ยังวิ่งอยู่ทางขวาอยู่เลย ฉันว่ามันไม่น่าจะมาถึงภายในนาทีที่ยี่สิบห้าหรอก”
ชายหนุ่มหัวเราะเยาะก่อนพูดกระแนะกระแหน
“มันก็แค่เศษสวะ ยังไงมันก็เทียบนายไม่ได้หรอก”
พอได้ยินอย่างนั้น เหอเส้าก็เงยหน้าขึ้นมองแอลอีดีขนาดใหญ่ ก่อนอดหัวเราะไม่ได้
เวลาผ่านไปกว่าสิบนาที
รถสปอร์ตของหลี่จิงเทียนเพิ่งมาถึงเส้นชัย
แต่เหอเส้าไม่รู้ว่าอวี้ฮ่าวหรานเก่งกาจอย่างไร
“พี่เขยของแกน่ะเหรอ? มันเคยแข่งรถมาก่อนไหม? ไม่ใช่ว่าเพิ่งได้ใบขับขี่มาหรอกนะ?”
หลังจากได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของเหอเส้าก็ยิ่งฉายแววรังเกียจ
“เอาเป็นว่า รอบต่อไปฉันจะทิ้งห่างมันสักสองรอบสนามดีไหม?”
ลมหายใจของหลี่จิงเทียนสะดุดทันที สมองของเขาขาวโพลนจนคิดไม่ออกว่าจะตอกกลับอย่างไร
เพราะสิ่งที่อีกฝ่ายพูดเป็นความจริงทั้งหมด พี่เขยของเขาไม่เคยเข้าร่วมการแข่งรถมาก่อน
ถึงอย่างนั้นตอนนี้ก็เป็นเวลาสิบแปดนาฬิกาสามสิบนาทีแล้ว รถสปอร์ตสีเหลืองสดใสขับเข้ามาในบริเวณสนามแข่งอย่างช้า ๆ
อวี้ฮ่าวหรานมาถึงแล้ว!
แต่เมื่อลงจากรถ เสียงซุบซิบนินทาของผู้คนในสนามก็ทำให้เขาไม่สบอารมณ์
“ตระกูลหลี่คงไม่ได้ขี้แพ้ทั้งตระกูลหรอกมั้ง? คนปกติแข่งกันแค่สิบเจ็ดนาที แต่คนจากตระกูลขยะใช้เวลาแข่งตั้งยี่สิบแปดนาที”
“ฮ่า ๆ ครั้งนี้คงไม่ต่างกันหรอก”
“…”
ทุกคนในสนามแข่งต่างพูดเยาะเย้ยหลี่จิงเทียนและตระกูลหลี่
หลังจากหลี่หรงลงจากรถพร้อมถวนถวนอยู่ในอ้อมกอด อารมณ์ของเธอก็ขุ่นมัวทันทีที่ได้ยินคำพูดพวกนั้น
คนพวกนี้ลามปามเกินไปแล้ว! หลี่จิงเทียนเป็นคนไร้ประโยชน์อย่างที่พวกเขาพูดจริง แต่ทำไมต้องลากตระกูลหลี่ไปเกี่ยวข้องด้วย?
“พี่เขย พี่จะไม่เป็นไรใช่ไหม”
เมื่อนึกถึงการแข่งขัน เธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้
แม้จะเชื่อมั่นในตัวพี่เขยสุดหัวใจ แต่นี่คือการแข่งรถและเธอไม่เคยเห็นพี่เขยแข่งรถมาก่อน
อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้มองอีกฝ่าย แต่เหลือบมองเหอเส้าที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“ดูไอ้เศษสวะคนนั้นสิ ฉันจะทำให้มันคุกเข่าขอโทษเธอให้ได้”
นี่คือสิ่งที่พวกเขาเดิมพันไว้ก่อนหน้านี้
หากอวี้ฮ่าวหรานแพ้ เขาจะต้องยกรถทั้งสองคัน และปล่อยให้หลี่หรงไปกับอีกฝ่าย
แต่ถ้าเขาชนะ รถของอีกฝ่ายจะตกเป็นของเขา นอกจากนี้คนแพ้จะต้องคุกเข่าและก้มหัวยอมรับความพ่ายแพ้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]