ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 411

บทที่ 411 มีพิรุธ

บทที่ 411 มีพิรุธ

หลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว หวังจุนจึงออกความคิดเห็น

“ประธานอวี้ ผมว่าเรื่องนี้มันแปลกมากครับ! พนักงานของเราตรวจสายลวดสลิงทุกวันและเปลี่ยนทุกสามถึงห้าปี ต่อให้เพิ่มความหนักของสิ่งของเป็นสองเท่า มันก็เป็นไปไม่ได้ที่สายจะขาด!”

“คุณหมายความว่ายังไง?”

อวี้ฮ่าวหรานยังคงมีท่าทางสงบนิ่ง

ขณะที่ใช้ความคิดอยู่นั้น เขาก็นึกถึงคนคนหนึ่ง!

ต้องเป็นฝีมือของกัวหย่งซินที่หลี่จิงเทียนพูดถึงเมื่อสองสามวันก่อนแน่นอน!

อวี้ฮ่าวหรานไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเจตนาอย่างไร ผู้ชายคนนั้นถูกปล่อยตัวออกจากคุกก่อนกำหนด และตอนนี้มันต้องการคิดบัญชีแค้นกับเขา

ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนนี้บังเอิญทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เหมือนกัน!

ถ้ามีเรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้น แน่นอนว่ามันต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับกัวหย่งซิน

ถ้าเป็นอย่างที่เขาคิดไว้จริง ๆ คนคนนั้นจะต้องตาย!

“ไป! คุณไปที่นั่นกับผม!”

อวี้ฮ่าวหรานขมวดคิ้ว เขาปลอบโยนถวนถวนแล้วสั่งให้หลิวว่านฉิงดูแลลูกสาวแทน ก่อนออกจากบริษัทพร้อมกับผู้บริหารระดับสูงหลายคน

สถานที่ก่อสร้างอยู่ไม่ไกลจากสำนักงานของเครือฮ่าวหราน ซึ่งเป็นที่ดินที่กัวหย่งซินไม่ได้รับสัมปทาน

เมื่อขับรถเข้าไปใกล้สถานที่ก่อสร้าง ชายหนุ่มก็พบว่าบริเวณโดยรอบถูกรายล้อมไปด้วยนักข่าวหลายสำนักแล้ว

เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงต้องรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา

ถึงอย่างนั้นพอพวกนักข่าวเห็นรถของเขา ทุกคนก็กรูเข้ามารุมล้อมสัมภาษณ์เขาทันที!

“ประธานอวี้คะ! คุณมีอะไรจะพูดเกี่ยวกับอุบัติเหตุครั้งนี้ไหมคะ?”

“ฉันเป็นนักข่าวจากมอนิ่งเดลี่ค่ะ ฉันขอถามคุณอวี้หน่อยได้ไหมคะว่าคุณถูกตำรวจเรียกตัวมาหรือเปล่า?”

“เหตุการณ์นี้ถือว่าเป็นอุทาหรณ์ไหมคะ? หรือว่าเหตุการณ์ลักษณะนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนคะ?”

“…”

หลังจากที่อวี้ฮ่าวหรานลงรถ นักข่าวก็วิ่งมารุมล้อมเขาอย่างรวดเร็ว เสียงถามคำถามทำให้คิ้วของเขาขมวดมุ่นยิ่งกว่าเดิม!

ในที่สุดเขาก็เข้าใจความรู้สึกของเฉิงกัวอัน นักข่าวพวกนี้น่ารำคาญจริง ๆ

แถมคำถามบางคำถามยังส่อเจตนาร้ายอีก!

ไม่ว่าเขาจะตอบคำถามหรือไม่ สุดท้ายแล้วมันก็ส่งผลเสียต่อเครือฮ่าวหรานอยู่วันยังค่ำ

การที่พวกนักข่าวมารวมตัวอย่างนี้ผิดปกติมาก!

อุบัติเหตุเพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน โดยปกตินักข่าวจะไม่มีที่เกิดเหตุเร็วขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังแน่นอน!

พวกนักข่าวมีมากมายเกินไปจึงทำให้ชายหนุ่มเดินเข้าไปในที่เกิดเหตุไม่ได้

โชคดีที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาถึงแล้ว พวกเขาจึงหยุดคนเหล่านั้นไว้

อวี้ฮ่าวหรานเดินไปยังพื้นที่ที่ตำรวจปิดกั้นอยู่

“ท่านครับ ตอนนี้เรายังหาตัวคนทำไม่เจอครับ”

เมื่อมาถึงจุดตรวจ เขาจึงแสดงบัตรประจำตัวให้ตำรวจดู

“ผมเป็นประธานบริษัทเครือฮ่าวหราน และตอนนี้ผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!”

หลังจากยืนยันตัวตนเรียบร้อย เหล่าเจ้าหน้าที่จึงอำนวยความสะดวกให้เขาอย่างรวดเร็ว

ภายในสถานที่ก่อสร้างที่ถูกปิดกั้น คนงานจำนวนสองสามคนต่างมารวมตัวกัน บ้างยังคงตกใจ บ้างก็พูดคุยถึงสถานการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น

“เกือบไปแล้ว! โชคดีที่ฉันหลบเร็ว ไม่อย่างนั้นได้นอนอยู่ในโรงพยาบาลแน่”

“นอนโรงพยาบาลก็ยังดี แต่อาเฉียงกับคนอื่น ๆ ตายแล้วน่ะสิ!”

“บอกตามตรงนะ ฉันว่าเรื่องนี้แปลก ๆ! พวกเขาเพิ่งเปลี่ยนสายลวดสลิงเมื่อวานไม่ใช่เหรอ? แล้วมันจะพังได้ยังไง?”

“…”