ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 421

บทที่ 421 ไล่ออกทั้งหมด

บทที่ 421ไล่ออกทั้งหมด

เสิ่นฉางหนิงมีสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ได้รับการให้อภัยไม่พอ ยังต้องเจอกับความโชคร้ายอีกด้วย

ไม่มีใครรับได้หรอก!

แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้แล้วว่าบริษัทนี้ถูกเปลี่ยนมือ ดังนั้นพวกเขาจึงเดินเข้าไปจับตัวพ่อลูกตระกูลเสิ่นตามคำสั่ง

เสิ่นเฉียงเป็นคนโง่ ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าตัวเองยังเด็กและไร้ความคิดไตร่ตรองจึงบังเอิญทำให้เจ้านายขุ่นเคืองอย่างไม่ตั้งใจ

คนอย่างเขาเคยทำดีกับใครบ้าง?

ถึงอย่างนั้นเจ้าหน้าที่ก็ไม่ฟังคำสั่งของสองพ่อลูก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างสูงใหญ่สองคนก็เดินเข้าไปจับตัวสองพ่อลูกตระกูลเสิ่นอย่างรวดเร็ว

ห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบครู่หนึ่ง

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินหลายคนรู้สึกว่าประธานบริษัทคนใหม่ทำการอุกอาจเกินไป…

ดังนั้นหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง พวกเขาจึงลุกยืนขึ้น

“ท่านประธานอวี้ ผมรู้ว่าคุณอยากเปลี่ยนแปลงการบริหารของที่นี่ แต่สิ่งที่คุณทำไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ?!”

ชายวัยกลางคนอายุประมาณห้าสิบปีโต้แย้ง

“วิธีนี้จะทำให้ตำแหน่งผู้บริหารสั่นคลอนนะครับ”

เหล่าผู้บริหารระดับสูงต่างพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา แต่อวี้ฮ่าวหรานยังคงมีสีหน้ารังเกียจ

“ไม่เป็นไร ผมว่าหลังจากวันนี้คงไม่มีใครกล้าค้านผมแล้วล่ะ!”

เขามองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยาม

“งานของพวกคุณเสร็จสิ้นแล้ว! การ์ด! ลากตัวพวกเขาออกไป!”

“ครับ! ประธานอวี้!”

หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้าและขานรับโดยไม่ลังเล

ผู้บริหารวัยกลางคนตะลึงงัน เขาไม่คิดว่าหลังจากแสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมาแล้วตัวเองจะถูกไล่ออก!

แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ให้โอกาสเขาตอบโต้ ชายฉกรรจ์สองคนเดินตรงไปข้างหน้าแล้วกระชากเขาให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที

“ประธานอวี้! คุณ…คุณทำแบบนี้ได้ยังไง!”

เขาตะโกนด้วยความโกรธ แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังคงลากเขาออกจากห้องอยู่ดี

ภายในห้องประชุม เหล่าผู้บริหารระดับสูงต่างพากันคัดค้านอย่างดุเดือด!

“ท่านประธานอวี้! พวกเขาเป็นเหมือนกระดูกสันหลังของบริษัท! คุณจะไล่เขาออกตามอำเภอใจไม่ได้!”

“อะไรกัน? ประธานอวี้ คุณหลงในอำนาจเกินไปแล้ว!”

“ฮึ่ม! คุณจะไล่พวกเราออกด้วยสินะ!”

“…”

ในที่สุดเหล่าผู้บริหารก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ชายวัยกลางคนผู้นั้นมีความสำคัญกับพวกเขามาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตราบใดที่อีกฝ่ายต้องการให้บริษัทแห่งนี้สามารถดำเนินต่อไปได้ ประธานหนุ่มก็จำเป็นต้องรักษาพวกเขาไว้!

จู่ ๆ อวี้ฮ่าวหรานก็ระเบิดเสียงหัวเราะ!

“ฮ่า ๆ ทุกคน! ดูเหมือนว่าพวกคุณจะคิดผิดนะ ผมมาที่นี่วันนี้เพราะจะไล่พวกคุณออกต่างหาก!”

ชายหนุ่มกวาดสายตามองคนพวกนั้นที่มีท่าทางขุ่นเคืองอีกครั้ง ขณะที่มุมปากของเขากระตุกยิ้มอย่างเย็นชา

“วันนี้ผมจะไล่พวกคุณออกอย่างน้อย 80%!”

เพียงแค่เขาพูดประโยคเดียว ทุกคนในห้องประชุมก็นิ่งอึ้งไปทันที! ไม่มีใครพูด ไม่มีใครโต้แย้ง!

พวกเขารู้ว่าประธานบริษัทคนใหม่ต้องการเปลี่ยนแปลงระบบบริหาร แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะไล่ผู้บริหารชุดเก่าออกทั้งหมด!

“ไม่พูดเหรอ? พูดต่อสิ!”

พอเห็นว่าทุกคนตกใจจนพูดไม่ออก อวี้ฮ่าวหรานจึงลุกยืนขึ้นแล้วพูดยั่วยุ

“บริษัทจื่อจิน จุ๊ ๆ! ผมไม่ชอบชื่อนี้เอาซะเลย อีกอย่างผมเกลียดกัวหย่งซินจนเข้ากระดูกดำ ถ้ายังงั้น…”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ชี้นิ้วไปยังผู้บริหารระดับสูงอีกคนของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจิน

“คุณถูกไล่ออก!”

จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วไปยังผู้บริหารอีกคนอย่างเกียจคร้าน

“คุณถูกไล่ออกเหมือนกัน!”