ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 423
สรุปบท บทที่ 423 สำนักโลกเร้นลับ: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
สรุปตอน บทที่ 423 สำนักโลกเร้นลับ – จากเรื่อง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
ตอน บทที่ 423 สำนักโลกเร้นลับ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 423 สำนักโลกเร้นลับ
บทที่ 423 สำนักโลกเร้นลับ
“มันแปลกมาก บางคนบอกว่าหวงต้าเซียน*[1] กำลังบำเพ็ญเพียรอยู่บนนั้น ทางที่ดีคุณอย่าขึ้นไปตามลำพังดีกว่า”
“ครับ ขอบคุณครับ”
เมื่อได้คำตอบอันอบอุ่นจากชาวบ้าน อวี้ฮ่าวหรานก็พยักหน้าเบา ๆ ก่อนขอบคุณแล้วหันกลับไปมองภูเขาที่ตั้งตระหง่านตรงหน้า
วันนี้เป็นวันที่สองของการสืบหาเบาะแสแล้ว หลังจากตระเวนสำรวจวัดในบริเวณใกล้เคียงในวันแรก เขาก็นึกขึ้นได้ว่าเทพเจ้าไม่น่าจะลงมาบำเพ็ญเพียรในสถานที่ที่โจ่งแจ้งอย่างนี้
โลกใบนี้ปกครองด้วยมนุษย์ธรรมดา อีกทั้งผู้ฝึกตนส่วนใหญ่มักซ่อนตัวอยู่ในที่ลึกลับ
ไม่นานชายหนุ่มก็เดินขึ้นเขาพร้อมกับใช้เนตรเทวะสำรวจรอบ ๆ!
ตลอดทางเขาแผ่พลังวิญญาณไว้รอบตัวเพื่อสร้างเกราะป้องกัน หลังจากเวลาผ่านไปครึ่งวัน เขาก็พบถนนเส้นหนึ่งบนภูเขา!
“ต้องมีคนดูแลมันอย่างดีแน่นอน!”
อวี้ฮ่าวหรานพึมพำ ก่อนเร่งฝีเท้าเดินไปตามถนน
หลังจากเดินห่างออกไปสิบนาที อวี้ฮ่าวหรานก็พบว่าตัวเองกำลังเดินอยู่ในค่ายกลบางชนิด!
หนทางข้างหน้าดูเหมือนเดิมทุกอย่าง!
“ฮึ่ม! พวกฝีมือต่ำต้อย!”
อวี้ฮ่าวหรานแค่นเสียงอย่างโมโห ก่อนดีดนิ้วหนึ่งครั้งเพื่อทำลายภาพลวงตาตรงหน้า
ความเป็นจริงปรากฏสู่สายตาของเขาทันที! เขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตูหินขนาดใหญ่!
บนประตูมีตัวอักษรตัวใหญ่สลักอยู่!!
สำนักเมฆาเขียว!
“หือ…สำนักเมฆาเขียว?”
อวี้ฮ่าวหรานตกตะลึงชั่วครู่ ชายหนุ่มจำได้ว่าเคยได้ยินชื่อสำนักนี้จากที่ไหนสักแห่ง
เขาไม่ได้สนใจเรื่องเล็กน้อยที่ไม่สำคัญต่อชีวิต ดังนั้นจึงจำสำนักนี้ไม่ได้
หน้าประตูมีศิษย์ของสำนักสองคนกำลังเฝ้ายามอยู่ ใบหน้าของพวกเขาขึงขังน่ากลัวมาก!
“คุณเป็นใคร? ทำไมถึงบุกรุกมาที่สำนักของเราโดยพลการ?”
หนึ่งในนั้นถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
“ฮึ เหมือนจะเป็นแค่คนธรรมดาที่หลงเข้ามาน่ะ”
อีกคนดูถูกเหยียดหยาม
อวี้ฮ่าวหรานเหลือบตาขึ้นมองสิ่งก่อสร้างที่โผล่พ้นประตู จากนั้นคิ้วของเขาก็ขมวดมุ่นทันที
ต่อให้สำนักนี้จะไม่มีแม่ชีอาศัยอยู่ แต่ยังไงที่นี่ก็เป็นสำนักผู้ฝึกตน ทางที่ดีควรสอบถามข้อมูลให้ละเอียด
แถมชายหนุ่มยังจำได้เลือนรางว่าที่นี่คือสำนักฝึกตนของตระกูลอู๋!
จะบังเอิญอะไรขนาดนี้
อวี้ฮ่าวหรานถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่คิดว่าจะเจอฐานที่มั่นของศัตรูตัวฉกาจที่ตัวเองตามหามานาน
“นี่! ฉันกำลังถามแกอยู่! หูหนวกเหรอ?”
ตอนนั้นเอง หนึ่งในลูกศิษย์ของสำนักเมฆาเขียวก็รู้สึกโมโหเล็กน้อยเมื่อเห็นอีกฝ่ายเพิกเฉยคำถามของตัวเอง!
“ฮึ แกก็แค่คนธรรมดา”
เขาลืมตาแล้วมองสำรวจชุดแต่งกายอีกฝ่าย จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามกว่าเดิม
ตอนนี้อวี้ฮ่าวหรานหลุดออกจากห้วงความคิดแล้ว เขามองลูกศิษย์สำนักเมฆาเขียวที่ยืนอยู่ตรงหน้าก่อนพูดว่า
“ที่นี่คือสำนักเมฆาเขียวใช่ไหม? เรียกเจ้าสำนักของพวกนายมาเดี๋ยวนี้ ฉันมีเรื่องต้องถามเขา!”
“อะไรนะ? แกลองพูดอีกครั้งซิ?”
ศิษย์คนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที!
“ฉันบอกให้เรียกเจ้าสำนักของพวกนายมาเดี๋ยวนี้ ฉันมีเรื่อง…”
หลังจากเขาพูดเพียงครึ่งประโยค ลูกศิษย์อีกคนก็โพล่งขัดจังหวะ!
“ฮึ่ม! แกต้องการอะไร ทำไมถึงอยากพบท่านเจ้าสำนัก?”
ขณะที่พูด เขาก็เหวี่ยงหมัดใส่อวี้ฮ่าวหรานอย่างรวดเร็ว!
เด็กคนนี้มีพลังภายในแข็งแกร่งมาก อวี้ฮ่าวหรานใช้เวลาประเมินเพียงชั่วครู่
สำนักในโลกเร้นลับก็คือสำนักในโลกเร้นลับ แม้แต่ศิษย์ที่เฝ้ายามยังมีความแข็งแกร่งและมากฝีมือขนาดนี้
ถ้าเมืองฮ่วยอันมีผู้มากฝีมืออย่างนี้ หวังโจวเฟยหู่คงชอบใจมากแน่นอน
“ฮ่า ๆ แกต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ! สำนักเมฆาเขียวของพวกเรามีชื่อเสียงโด่งดังยาวนานกว่าร้อยปี! แกกล้าดียังไงถึงหมิ่นเกียรติของสำนักเรา?”
เขาตะคอกอีกฝ่ายด้วยความโมโห ถึงชายตรงหน้าจะทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส แต่เขากลับไม่รู้สึกกลัวอีกฝ่ายสักนิด!
สำนักเมฆาเขียวไม่ใช่สถานที่ที่แมวและหมาจะมาวิ่งเล่นได้ตามอำเภอใจ!
“โอ้? ร้อยปีเหรอ? ฮ่า ๆ! ช่างมีประวัติศาสตร์ยาวนานจริง ๆ!”
อวี้ฮ่าวหรานอดหัวเราะเยาะและพูดประชดไม่ได้
เวลากว่าหนึ่งร้อยปี สำหรับมนุษย์ธรรมดาแล้ว มันอาจยาวนานถึงสองหรือสามชั่วอายุคน
แต่สำหรับผู้ที่มีชีวิตยาวนานกว่าสามหมื่นปี มันช่างไร้สาระจริง ๆ!
ในเวลานี้ พวกศิษย์ชุดเขียวกว่าสิบคนต่างพุ่งออกมาจากถนนหลังประตูหินอย่างรวดเร็ว!
ผู้นำของพวกเขาคือชายวัยกลางคนอายุสามสิบปี!
“ไอ้สวะ! กล้าดียังไงถึงมาก่อเรื่องวุ่นวายหน้าประตูสำนักของพวกเรา?”
หลังจากปรากฏตัว ชายผู้นั้นก็พบว่าศิษย์สองคนที่เฝ้ายามอยู่หน้าประตูต่างนอนกองอยู่กับพื้น เขาจึงตะโกนด่าอีกฝ่ายด้วยความโกรธจัด!
“ล้อมมันไว้! อย่าให้หนีไปได้!”
เมื่อได้รับคำสั่ง เหล่าศิษย์ชุดเขียวที่ถือกระบี่ก็วิ่งไปล้อมรอบอีกฝ่ายทันที!
คนพวกนี้ล้วนบรรลุขอบเขตกำลังภายในขั้นสูงไปจนถึงขั้นสูงสุด!
ส่วนชายวัยกลางคนตรงหน้าเพิ่งบรรลุขอบเขตก่อรากฐานขั้นต้น!
ถ้าเปรียบเทียบกับแก๊งอันธพาลในฮ่วยอันแล้ว พวกเขาเปรียบเสมือนแก๊งฉลามคลั่งที่เคยรุ่งเรือง
น่าเสียดายที่เมื่ออยู่ต่อหน้าอวี้ฮ่าวหราน พวกเขากลับกลายเป็นแค่คนโง่!
“ลงมือเลย! จับตัวมันมาให้ฉันให้ได้!”
ผู้นำวัยกลางคนมีความมั่นใจในตัวเองสูง จากนั้นสั่งการด้วยน้ำเสียงเย็นชา!
หลังจากเห็นอย่างนั้น อวี้ฮ่าวหรานจึงไม่ลังเลสักนิด!
พลังวิญญาณแผ่ออกมาจากร่างกายของเขาทันที!
[1] หวังต้าเซียนคือเทพแห่งความรัก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]