ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 446

บทที่ 446 ตามไปฆ่าที่บริษัท

บทที่ 446 ตามไปฆ่าที่บริษัท

เมื่อได้ยินคำถามของอวี้ฮ่าวหราน หลิวว่านฉิงก็โบกมือปฏิเสธทันควัน

“เปล่าค่ะ อาหารที่โรงอาหารอร่อยมาก แค่…ฉันชินกับการทำอาหารเองหลายปีแล้ว อีกอย่างฉันมาจากทางใต้เลยชอบอาหารที่ติดรสหวานนิดหน่อยน่ะค่ะ”

“ครับ ถ้าคุณลำบากใจอะไรก็บอกผมได้เสมอ เพราะผมต้องพึ่งพาคุณเพื่อให้บริษัทของเราเติบโตกว่านี้”

อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก ก่อนกำชับอีกฝ่ายด้วยท่าทีสบาย ๆ

“ฉันทำงานที่นี่มีความสุขดีค่ะ แล้วก็หลังผ่าตัด อาการของแม่ก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ แถมท่านยังบอกว่าอยากมาขอบคุณด้วยตัวเองอีก”

หลิวว่านฉิงรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย

“ฮ่า ๆ ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกครับ แล้วผมจะเคลียร์คิวให้แล้วกัน”

อวี้ฮ่าวหรานไม่รอให้อีกฝ่ายตอบ เขาหันหลังกลับแล้วเดินจากไปทันที

ไม่กี่นาทีต่อมา ภายในห้องทำงานชั้นบนสุดของอาคาร

“ประธานอวี้ บริษัทอสังหาฯ จื่อจิน…เอ่อ… บริษัทอสังหาฯ ชิงปังกำลังอยู่ในขั้นตอนปรับเปลี่ยนรูปแบบการบริหาร แต่เพราะผู้บริหารระดับสูงกว่าครึ่งถูกไล่ออก ตอนนี้เราจึงจำเป็นต้องรับสมัครพนักงานที่มีความเชี่ยวชาญจำนวนมากครับ”

หวังจุนรายงานความคืบหน้ากับประธานบริษัท

“มันยากไหม?”

อวี้ฮ่าวหรานไม่เข้าใจขั้นตอนนี้

“ถือว่ายากในระดับหนึ่งเลยครับ เพราะตอนนี้อุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์กำลังเป็นที่นิยม ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์จึงถูกบริษัทรายใหญ่ซื้อตัวไปทำงานด้วยเกือบหมดแล้วครับ”

“ไม่แปลกใจเลย”

หลังจากได้ยินอีกฝ่ายรายงาน อวี้ฮ่าวหรานก็เข้าใจว่าทำไมเหล่าพนักงานของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินถึงประหลาดใจที่เขาไล่คนเหล่านั้นออก

“ไม่เป็นไร ครั้งนี้ถือว่าเป็นความผิดผม ยังไงผมจะหาทางแก้เอง”

การเลิกจ้างผู้บริหารระดับสูงของบบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์คือการตัดสินใจของเขา หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว…

หลังจากจัดการสำคัญเรียบร้อยแล้ว อวี้ฮ่าวหรานก็คิดกลยุทธ์ในหาจ้างบุคลากรผู้เชี่ยวชาญด้านอสังหาริมทรัพย์

ขณะเดียวกัน บุคคลลึกลับสองคนยืนทำท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่หน้าประตูบริษัทเครือฮ่าวหราน

คนหนึ่งรูปร่างผอมสูงเหมือนเสาป่าน ส่วนอีกคนรูปร่างท้วมกว่าอีกคนเล็กน้อย

ทั้งสองคนใช้ผ้าสีดำปิดใบหน้ากว่าครึ่ง ซึ่งสร้างความประหลาดใจ

พวกเขาแต่งกายแปลกตาจริง ๆ

“พวกคุณมีอะไรให้ช่วยไหมครับ?”

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยเดินเข้าไปหาคนทั้งสอง ก่อนถามด้วยความสุภาพ

ชายวัยกลางคนรูปร่างผอมสูงเป็นคนตอบ

“อวี้ฮ่าวหรานอยู่ที่นี่ไหม?”

เสียงของเขาแหบแห้งจนทำให้คนฟังถึงกับตกใจ!

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยรู้สึกเสียวสันหลังอย่างมาก แต่อีกฝ่ายไม่ได้ทีท่าทีคุกคาม เขาจึงทำใจดีสู้เสือแล้วถามต่อ

“คุณหมายถึงประธานอวี้เหรอครับ? ท่านประธานอยู่ที่ออฟฟิศ คุณมีนัดกับเขาเหรอครับ?”

เมื่ออีกฝ่ายตอบแบบนั้น ทั้งสองก็มองหน้ากันขณะที่รังสีอาฆาตแผ่ออกมารอบ ๆ

“ฉันได้ยินมาว่าเขามีลูกสาวเหรอ?”

ชายร่างท้วมถาม

“ครับ วันนี้ท่านประธานพาคุณหนูมาที่นี่ด้วย”

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยตอบตามความจริง เพราะเขาคิดว่ามันไม่ใช่ความลับหรือเรื่องที่จำเป็นต้องปิดบัง

“หึหึ ดี! เยี่ยมมาก!”

หนุ่มร่างท้วมอุทานออกมาขณะสายตาเปลี่ยนเป็นเคียดแค้น

ขณะนี้หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดตระหนักได้แล้วว่าสองคนตรงหน้ามีบางอย่างผิดปกติ

คิ้วของเขาขมวดแน่นพร้อมถามย้ำอีกครั้ง

“ขอโทษนะครับ คุณสองคนมีธุระอะไรไหมครับ? ถ้าพวกคุณไม่ได้นัดไว้ เราคงต้องเชิญกลับ!”

แต่ตอนนั้นเองชายวัยกลางคนทั้งสองก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตาเหมือนสามารถเทเลพอร์ตได้!