ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 450

บทที่ 450 การรักษา

บทที่ 450 การรักษา

ใช่ว่าอวี้ฮ่าวหรานจะต้องการช่วยอีกฝ่ายโดยไม่มีเหตุผล เขาแค่ต้องการคนที่แข็งแกร่งมาปกป้องครอบครัวของเขา

ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้มีเวลาตลอด…

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา หวังเหยียนก็อดจะตะลึงไม่ได้ สีหน้าเปี่ยมล้นไปด้วยความปลื้มปริ่ม

“งั้น! งั้นผมขอขอบคุณน้องชายไว้ล่วงหน้าเลย”

“ฮ่า ๆ ฉันเองก็ขอบคุณน้องอวี้ที่ทำเพื่อพยัคฆ์เวหาของเรา!”

โจวเฟยหู่รีบกล่าวขอบคุณเขาเช่นกัน ด้วยตัวเขาเองไม่มีความสามารถพอจะฝึกขั้นพลังภายใน

ดังนั้นในหมู่สมาชิกพยัคฆ์เวหา หวังเหยียนจึงถือว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด หากแต่ก็อยู่ขอบเขตพลังภายในขั้นสูงเท่านั้น ซึ่งถือว่ายังห่างชั้นกับหลิ่วอวี้จิงซึ่งอยู่ในขอบเขตกำลังภายในขั้นสูงสุด คราวนี้จะได้เทียบชั้นกับอีกฝ่ายได้เสียที

หลังจากเอ่ยขอบคุณ พวกเขาก็พาคนไปเก็บกวาดที่เกิดเหตุทันที อีกไม่นานตำรวจคงจะมาถึง

“ไปกันครับ ผมจะพาคุณไปที่เงียบ ๆ”

อวี้ฮ่าวหรานโอบกอดหลิวว่านฉิงซึ่งบาดเจ็บสาหัสเอาไว้

มองเพียงแวบเดียวก็บอกได้ว่าเธอบาดเจ็บเพราะปกป้องถวนถวนเอาไว้

“ขอบคุณนะครับ”

ชายหนุ่มเป็นฝ่ายเอ่ยขอบคุณเธอ

แม้จะช่วยบังเอาไว้ได้เพียงชั่วครู่ หากแต่มันสำคัญกับอวี้ฮ่าวหรานมาก

ทั้งสามขึ้นรถ ด้วยระแวงว่าอาจมีคนขององค์กรอสรพิษแอบซุ่มอยู่ หวังเหยียนจึงตามไปด้วย

ภายในรถ…

อวี้ฮ่าวหรานครุ่นคิดก่อนโทรหาเฉิงชิวอวี้

“ตอนนี้บ้านคุณมีใครอยู่หรือเปล่า?”

“ห๊ะ?”

เสียงปลายสายฟังดูแปลกใจ เห็นได้ชัดว่าไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามเช่นนี้

“ไม่ค่ะ พ่อฉันไปดูงานต่างประเทศ เขาคงไม่ได้กลับมาภายในสองวันนี้ คุณอยากมาหาฉันเหรอคะ?”

“ดีเลยครับ ผมจะพาบางคนไปที่นั่น”

“อ่อ? ได้ค่ะ งั้นฉันกลับไปรอที่บ้านนะคะ”

เฉิงชิวอวี้ดูผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าเขาจะพาใครบางคนมา หากแต่ทำน้ำเสียงเป็นปกติโดยเร็ว

ก่อนสายโทรศัพท์จะถูกตัดไป

“เป็น…ผู้หญิงที่คุณรู้จักเหรอคะ?”

หลิวว่านฉิงซึ่งนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับถามขึ้นทั้งสีหน้าซีดเซียว

“ครับ บ้านเธอค่อนข้างเงียบน่ะ”

อวี้ฮ่าวหรานตอบอย่างไม่คิดมาก

“เราไม่ไปได้ไหมคะ?”

“ไม่ไปเหรอ? ทำไมครับ?”

เห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของเธอแล้ว ทำเอาเขางุนงงเล็กน้อย

หากพากลับบ้านคงลำบาก ไม่เช่นนั้นด้วยความช่างสังเกตของหลี่หรง เธออาจรู้เรื่องได้

หลังตรองดูจึงมีเพียงบ้านของครอบครัวเฉิงชิวอวี้ที่เหมาะสม หากแต่หลิวว่านฉิงไม่อาจพูดสิ่งใดได้เมื่อเห็นแววสงสัยของเขา

“ไปก็ได้ค่ะ”

สุดท้ายเธอถึงรู้ว่าตนเองทำพลาดไป ก่อนพยักหน้าตอบตกลง

“ครับ”

รถสปอร์ตสีเหลืองสดแล่นออกจากเครือฮ่าวหราน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงบ้านของเฉิงชิวอวี้

เจ้าของบ้านผงะเมื่อออกมาต้อนรับเขา

“มาถึงเร็วจังค่ะ เอ๊ะ!? เธอ…”

เฉิงชิงอวี้ยังคงอยู่ในชุดทำงานเต็มยศ เมื่อมองสำรวจร่างซีดเซียวภายในรถ เธอก็อดจะตกใจไม่ได้

“คนขององค์กรอสรพิษเพิ่งบุกโจมตีครับ เธอบาดเจ็บหนักมาก ผมจึงต้องการที่เงียบ ๆ”

อวี้ฮ่าวหรานเปิดประตูรถพลางอธิบาย

หลังจากผ่านประสบการณ์มาก่อนหน้านี้ อีกฝ่ายย่อมรู้เรื่ององค์กรอสรพิษดี