ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 479

บทที่ 479 ออกจากโรงพยาบาล

บทที่ 479 ออกจากโรงพยาบาล

“นุ่มมาก…”

อวี้ฮ่าวหรานพึมพำอย่างไม่รู้ตัว แต่สิ่งนี้กลับทำให้ใบหน้าคุณหนูเฉิงแดงก่ำด้วยความเขินอายทันที

“ปละ…ปล่อยเถอะค่ะ…”

เมื่อสัมผัสถึงฝ่ามือที่กอบกุมหน้าอกอยู่ ใบหน้าและลำคอระหงของเธอก็แดงฉานด้วยความเขินอายอย่างช่วยไม่ได้

หากศัตรูที่เคยเผชิญหน้ากับเฉิงชิวอวี้ในอดีตเห็นภาพนี้ พวกเขาจะต้องแปลกใจมากแน่นอน

ใครจะคิดว่าคุณหนูเฉิงผู้เย่อหยิ่งและสง่างามจะมีท่าทีเขินอายเหมือนเด็กสาว

“แค่ก ๆ พวกเราเข้าไปกันเถอะครับ”

อวี้ฮ่าวหรานตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาชักมือกลับก่อนกระแอมกลบเกลื่อนความอาย

โถงทางเดินข้างนอกห้องผู้ป่วย…

เมื่อทั้งสองคนเดินขึ้นไปข้างบนตึก พวกเขาก็เห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังยุ่งอยู่

แน่นอนว่าต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นก่อนหน้านี้

ขณะเดินผ่าน เขาได้ยินเสียงสนทนาของเหล่าตำรวจไม่ค่อยชัดเจน

“มันแปลกเกินไป ศพถูกแทะกินจนเหลือแต่กระดูก พวกเขากำลังเอาค้างคาวตัวนั้นไปตรวจสอบอยู่น่ะ”

“ประเทศจีนมีค้างคาวพันธุ์นั้นด้วยเหรอ? แปลกจริง ๆ”

“สอบปากคำผู้เห็นเหตุการณ์เสร็จแล้ว พวกเขายืนยันว่าศพพวกนี้เป็นฝีมือค้างคาวจริง ๆ ถ้าเป็นเรื่องจริงตามที่พวกเขาพูด เรื่องนี้คงเอาผิดใครไม่ได้”

“…”

อวี้ฮ่าวหรานแอบฟังบทสนทนาของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นที่โรงพยาบาลแห่งนี้

โชคดีที่ตัวเองส่งหวังเหยียนไปดูแลหลิวว่านฉิง

ถ้าหลิวว่านฉิงอยู่ที่โรงพยาบาลเพียงลำพัง เขากลัวว่าเธอจะกลายเป็นโครงกระดูกที่เจ้าหน้าที่กำลังพูดถึงอยู่

ภายในห้องทำแผล แพทย์หญิงคนหนึ่งกำลังตรวจอาการบาดเจ็บของเฉิงชิวอวี้ด้วยความประหลาดใจ

“หือ? ทำไมเลือดถึงหยุดไหลแล้วล่ะ? แปลกจัง คุณทายาอะไรก่อนมาที่นี่หรือเปล่าคะ?”

บาดแผลลึกมักจะทำให้เส้นเลือดเสียหายและหยุดไหลเองได้ยาก แต่บาดแผลทั้งสองที่ของเธอกลับไม่เลือดไหลออกแม้แต่หยดเดียว

สิ่งนั้นทำให้แพทย์อดสงสัยไม่ได้

“ไม่ค่ะ จู่ ๆ มันก็หยุดไหลไปเอง”

“ค่ะ”

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของแพทย์ ทั้งสองจึงตอบตามตรง

“หมอตรวจดูแล้ว แผลที่มือไม่ได้กว้างมาก แค่พันแผลก็เสร็จ แต่แผลบนแขนอาจต้องเย็บปิดแผลนะคะ”

“ค่ะ เรื่องค่ารักษาไม่ใช่ปัญหา ขอแค่อย่าทิ้งรอยแผลเป็นไว้บนแขนฉันก็พอค่ะ”

เฉิงชิวอวี้พยักหน้าพร้อมตอบ ดูเหมือนว่าเธอจะกังวลเรื่องรอยแผลเป็นที่สุด

ถ้ามีเงินทุกปัญหาก็ไม่ใช่เรื่องยาก ไม่นานเรื่องทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างเรียบร้อย

ก่อนหลับ อวี้ฮ่าวหรานแวะไปเยี่ยมหลิวว่านฉิงที่ห้องผู้ป่วย

“พวกคุณเป็นยังไงบ้าง”

ตอนนี้โจวเฟยหู่กลับไปแล้ว ส่วนหวังเหยียนที่เพิ่งทำแผลเสร็จก็นอนหลับอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย

“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เขาเหนื่อยก็เลยงีบหลับ”

หลิวว่านฉิงกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เธอรู้สึกประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินเข้ามา

“ขอบคุณที่ช่วยฉันในคืนนี้นะคะ ถ้าไม่มีคุณ ฉัน…”

“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ยังไงซะผมก็เป็นสาเหตุของเรื่องนี้”

อวี้ฮ่าวหรานโพล่งขัดจังหวะอีกฝ่าย

“จริง ๆ แล้วผมต้องเป็นฝ่ายขอโทษคุณต่างหาก”

ใครจะคิดว่าเบื้องหลังองค์กรอสรพิษจะมีปรมาจารย์ผู้บรรลุขอบเขตก่อรากฐานขั้นกลางคอยช่วยเหลืออยู่

วิธีควบคุมค้างคาวของเขาแปลกประหลาดและคาดเดาไม่ได้จริง ๆ อย่างไรก็ตามหลังจากเหตุการณ์นี้ องค์กรอสรพิษคงเหลือแต่ชื่อเรียกเท่านั้น

“หือ? ลูกพี่อวี้ มา… โอ๊ย…”

หวังเหยียนถูกปลุกโดยบทสนทนาของทั้งสองคน ขณะที่เขากำลังจะลุกยืนขึ้น ความเจ็บปวดก็แล่นไปที่หัวไหล่จนต้องสูดหายใจเข้าลึก

“ไม่เป็นไร นั่งเฉย ๆ เถอะ ไม่ต้องลุกหรอก”

อวี้ฮ่าวหรานถ่ายทอดพลังวิญญาณเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย

“ฉันแค่แวะมาเยี่ยมเฉย ๆ”

“ผมทำให้ลูกพี่อวี้ต้องลำบาก ผมผิดไปแล้วครับ”