ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 483
สรุปบท บทที่ 483 หวีหยก: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
อ่านสรุป บทที่ 483 หวีหยก จาก ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
บทที่ บทที่ 483 หวีหยก คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 483 หวีหยก
บทที่ 483 หวีหยก
หลังจากซูหว่านเอ๋อโทรมาชวน อวี้ฮ่าวหรานก็จำได้ว่าตัวเองยุ่งกับงานที่บริษัทจนไม่มีเวลาว่างไปที่งานประมูลวัตถุโบราณหลายวันแล้ว
เมื่อวางสาย เขาก็ลุกยืนขึ้นทันที
“แค่นี้แหละ วันนี้พวกคุณกลับไปก่อน แล้วอย่าลืมทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดล่ะ”
ด้วยความเชื่อใจที่มีต่อลูกน้อง เขาจึงสามารถออกไปทำธุระที่อื่นได้ทุกเมื่อ
ธุระสำคัญที่ต้องจัดการถูกส่งต่อให้หวังจุนแล้ว
แน่นอนว่าเงินเดือนอีกฝ่ายก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเช่นกัน
หลังจากลงมาถึงชั้นล่าง อวี้ฮ่าวหรานก็โทรหาซูหว่านเอ๋ออีกครั้ง
“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน? เดี๋ยวผมไปรับ”
“เอ่อ…คุณว่างแล้วเหรอคะ?”
ซูหว่านเอ๋อประหลาดใจเล็กน้อย
“งานเริ่มสิบโมงใช่ไหม? ผมใกล้ถึงแล้ว”
อวี้ฮ่าวหรานเหลือบมองนาฬิกาข้อมือและพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงแล้ว
“ค่ะ ฉันกำลังเตรียมตัวอยู่ที่บ้านค่ะ”
“ครับ ผมจะไปบ้านคุณเดี๋ยวนี้แหละ”
…
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
คฤหาสน์ตระกูลซู
“ว่าไงหลานชาย! เจอกันอีกแล้ว!”
ซูกว่างไห่ที่อยู่ข้างนอกคฤหาสน์ทักทายเขา ทันทีที่รถสปอร์ตหยุดลง อีกฝ่ายก็ทักทายเขาอย่างกระตือรือร้น
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่ากระอักกระอ่วนมากกว่าตอนเจอกันครั้งแรกซะอีก
เขารู้สึกไม่สบายใจกับการกระทำอย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
“ซูหว่านเอ๋อล่ะครับ? ผมมารับเธอ”
อวี้ฮ่าวหรานคร้านเดินกว่าจะพูดคุยกับอีกฝ่ายจึงถามตรงประเด็น
“ฉันอยู่นี่ค่ะ”
ซูหว่านเอ๋อเดินออกมาจากสวนด้านหลังคฤหาสน์ เธอสวมชุดสีขาว ซึ่งดูสง่างามราวกับหงส์
เธอถือดอกกุหลาบสีแดงในมือ ขณะที่หน้าผากมีเม็ดเหงื่อสองสามเม็ด
“ฮ่า ๆ ยัยหนูร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เด็กน่ะ เธอเลยต้องเรียนการทำสวนเพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน”
ซูกว่างไห่ที่อยู่ข้าง ๆ อธิบาย
“ครับ ไปกันเถอะ”
อวี้ฮ่าวหรานชำเลืองมองอีกฝ่ายและพบว่าใบหน้าเธอยังมีร่องรอยความอ่อนเพลียอยู่ ดูเหมือนว่าร่างกายเธอยังไม่ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์
นั่นเป็นเพราะร่างกายเธออ่อนแอยังไงล่ะ ถ้าเป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรง คนเหล่านั้นคงหายป่วยภายในสองวันโดยไม่ต้องกินยามากมายด้วยซ้ำ
ทั้งสองขึ้นไปบนรถ…
ซูกว่างไห่มองรถสปอร์ตเคลื่อนตัวออกไปด้วยสีหน้าพึงพอใจ
“ถ้ายัยหนูได้แต่งงานคนผู้ชายแบบนี้ก็ดีน่ะสิ เธอจะได้ไม่เกิดมาไร้ค่า”
เวลาเก้านาฬิกาสี่สิบนาที ณ ทางเข้างานประมูล
“โอ้! ประธานอวี้มาถึงแล้วเหรอครับ! พวกเรารอคุณที่นี่นานแล้ว”
เมื่อมาถึงหน้างานประมูล ผู้บริหารระดับสูงที่เป็นผู้จัดงานทักทายพวกเขา
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา อวี้ฮ่าวหรานจึงเรียกโจวเฟยหู่ให้มาด้วย
ดูเหมือนว่าเขาจะคิดถูก
ไม่นานทั้งสองคนก็ถูกพาไปที่ห้องวีไอพีหมายเลขสี่
“ผมเก็บของเก่าชิ้นนี้ไว้ให้คุณโดยเฉพาะเลยครับ”
ผู้บริหารคนนั้นประจบประแจง
“อืม คุณไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นะครับ”
งานประมูลใกล้เริ่มขึ้นแล้ว อวี้ฮ่าวหรานจึงโบกมือให้อีกฝ่ายกลับไป
หลังจากคนนอกออกไปจนหมดแล้ว ดวงตาดำขลับของซูหว่านเอ๋อก็จ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ
“คุณมาที่ห้องวีไอพีทุกครั้งเลยเหรอคะ?”
“ใช่ครับ”
“ฉันเพิ่งมีโอกาสเข้ามาในห้องวีไอพีครั้งแรกเลยค่ะ”
ซูหว่านเอ๋อถอนหายใจพลางมองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย
“ฮ่า ๆ ผมจะสั่งพวกเขาเอาไว้แล้วกัน ถ้าคุณมาเมื่อไหร่ พวกเขาจะได้พาคุณมาห้องวีไอพีทุกครั้ง”
อวี้ฮ่าวหรานหัวเราะเบา ๆ
“ย…อย่ารบกวนเลยค่ะ นั่งข้างนอก…ก็ดีเหมือนกัน”
สิ่งของที่ถูกนำออกมาประมูลเป็นลำดับที่สามคือหวีหยก เนื่องจากรูปลักษณ์ที่สวยงาม แถมยังได้รับการดูแลรักษาอย่างดี การประมูลจึงดุเดือดอย่างมาก
“ห้องวีไอพีหมายเลขสี่เสนอราคาสิบเอ็ดล้านหยวน!”
ซูหว่านเอ๋อเสนอราคาจากเก้าล้านหยวนเป็นสิบเอ็ดล้านหยวน
ตอนนั้นเองผู้คนมากมายในห้องประมูลต่างเงียบลง
อวี้ฮ่าวหรานอดชื่นชมอีกฝ่ายไม่ได้
“เป็นข้อเสนอที่ฉลาดจริง ๆ”
ปกติแล้วผู้คนส่วนใหญ่มักไม่เสนอราคาสูงขนาดนี้ ยกเว้นพวกเขาจะถูกใจของสิ่งนั้นจริง ๆ
แต่น่าเสียดาย หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งก็มีคนเสนอราคาอีกครั้ง
“หมายเลขสิบแปดเสนอราคาสิบสองล้าน!”
“ห้องวีไอพีหมายเลขสามเสนอราคาสิบสี่ล้าน!”
ราคาประมูลเพิ่มเป็นสิบสี่ล้านอย่างรวดเร็ว เมื่อเป็นอย่างนั้น คิ้วของซูหว่านเอ๋อจึงขมวดเข้าหากันอย่างช่วยไม่ได้
“เฮ้อ…เกินงบแล้วสินะ”
แต่ครู่ต่อมา เธอยังคงเสนอราคาด้วยความคาดหวังอย่างเต็มเปี่ยม
“ห้องวีไอพีหมายเลขสี่เสนอราคาสิบเจ็ดล้าน!”
ทันทีที่ได้ยินราคานี้ ผู้คนในห้องประมูลก็เงียบลงอีกครั้ง
เนื่องจากราคาประมูลหวีชิ้นนี้สูงจนเกือบเต็มเพดานราคาแล้ว ถ้าเสนอราคามากกว่านี้แม้แต่นิดเดียว ผู้ประมูลอาจขาดทุนได้
แต่ห้องวีไอพีหมายเลขสามก็เสนอราคาอีกเช่นกัน!
“ห้องวีไอพีหมายเลขสามเสนอราคาสิบเก้าล้านหยวน!”
คนคนนั้นเสนอราคาเพิ่มอีกสองล้าน!
ผู้ชมในห้อง รวมไปถึงห้องวีไอพีหมายเลขสี่ต่างไม่ตอบโต้
“หึ อยากสู้กับนายน้อยเหรอ? ไม่มีทาง!”
ชายหนุ่มผมมันแปล้ที่นั่งอยู่ในห้องวีไอพีหมายเลขสามแค่นเสียงอย่างเย็นชา
ขณะที่ซูหว่านเอ๋อนั่งก้มหน้าด้วยความผิดหวังอยู่ในห้องวีไอพีหมายเลขสี่
“ฉันมีเงินเท่านี้…”
เธอต้องยอมรับให้ได้ว่าตัวเองไม่มีเงินมากพอ…
ถึงอย่างนั้นขณะที่พิธีกรกำลังจะประกาศสิ้นสุดการประมูล อวี้ฮ่าวหรานก็ยกป้ายขึ้นและเสนอราคา!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]