ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1082

กิดเดียนมองไปที่เนลล์ หลังจากนั้นเพียงไม่นานเขาก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว

เขาพยักหน้ารับ

แนนซี่ที่กำลังขับรถอยู่ตอนนี้ และเมื่อได้ยินคำพูดของพวกเขา เธอจึงเม้มริมฝีปากแล้วเหยียบคันเร่ง

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เนลล์ก็บอกกิดเดียนให้โทรหาครอบครัว

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็น้ำเดินแล้ว แม้ว่าลูกที่เกิดมา พวกเขาจะต้องคลอดก่อนกำหนดก็ตาม ถึงอย่างไรก็เหลือเวลาอีกกว่าครึ่งเดือน ก่อนที่เนลล์จะครบกำหนดคลอด

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องบอกเรื่องนี้ให้นายท่านใหญ่กับท่านผู้หญิงได้ทราบ และโทรเรียกฌอนกับเคธี่มาด้วย

ฌอนจะได้ให้ความช่วยเหลือในกรณีที่เกิดเหตุฉุกเฉินขึ้น

ระหว่างนั้นเคธี่ก็เข้ามา เพื่อให้เธอทำให้เนลล์สบายใจ

เคธี่อยู่ที่นี่น่าจะดีกว่าอยู่ตามลำพังที่บ้านจนทำให้คิดมาก

กิดเดียนฟังเนลล์แล้วทำทุกอย่างตามที่เธอพูด

หลังจากที่วางสายแล้ว รถก็มาถึงที่โรงพยาบาล

เพราะเขาโทรมาล่วงหน้า ที่หน้าโรงพยาบาลจึงมีเปลมารออยู่แล้ว

กิดเดียนอุ้มเนลล์ลงบนเปล แล้วเข็นเข้าไปข้างใน

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ฌอนกับเคธี่ก็ไปถึงที่นั่นได้ทันเวลาเช่นกัน

เนื่องจากมีสูติแพทย์และสูตินรีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งทุกคนมีชื่อเสียงระดับชาติ จึงไม่เหมาะสมที่ฌอนจะเข้าไป เขาจึงไม่ได้เข้าไป

เขาเพียงแค่ยืนอยู่ข้างนอกเพื่อรอให้ความช่วยเหลือ เผื่อมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น

เมื่อประตูห้องผ่าตัดปิดลง ไฟสีแดงก็ที่อยู่ด้านบนก็สว่างขึ้น แยกทุกคนออกจากห้องผ่าตัด

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นห่วงและวิตกกังวล

โดยเฉพาะกิดเดียน ที่ตอนนี้มือยังสั่นอยู่เลย

เมื่อเห็นแบบนี้ เคธี่จึงก้าวเข้าไปปลอบใจเขา บอกเขาว่าไม่ต้องเป็นห่วง เนลล์จะต้องปลอดภัยดี ในไม่ช้าการผ่าตัดก็จะประสบความสำเร็จไปได้

แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น พวกเขาจะต้องหนักแน่นให้ได้เสียก่อน!

กิดเดียนพยักหน้ารับ แต่ถึงอย่างนั้น ในฐานะสามีและคนเป็นพ่อ เขาจะไม่เป็นห่วงหรือวิตกกังวลได้อย่างไร?

ตอนแรกเขาอยากเข้าไปในห้องคลอดด้วย แต่เพราะอาการของเนลล์เป็นกรณีฉุกเฉิน คงจะยุ่งยากและช้าเกินไปที่จะให้เขาเปลี่ยนเป็นชุดปลอดเชื้อ

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป

ในตอนนี้กิดเดียนไม่อาจพูดอะไรได้มากนัก ทุกสิ่งทุกอย่างทำตามความสะดวกของพวกเขามากที่สุด

ด้วยเหตุนี้ คนกลุ่มนี้จึงรออยู่หน้าประตูด้วยความวิตกกังวล

ในตอนนี้ ภายในห้องผ่าตัด เนลล์มาถึงระยะที่เจ็บปวดที่สุด

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอคลอดลูก แต่เธอยังไม่เคยเจ็บปวดแบบนี้มาก่อน

มันเหมือนกับหัวใจ ตับ ม้าม และปอดของเธอถูกฉีกออก

เนื่องจากเธอน้ำเดิน แต่ปากมดลูกยังไม่เปิดออก จึงมีเพียงทางเลือกเดียวคือ ผ่าคลอด

ไม่นานนักวิสัญญีแพทย์ก็มาวางยาชาให้เนลล์

แพทย์และพยาบาลทุกคนล้วนเก่งที่สุดในประเทศ แต่เมื่อกิดเดียนได้รู้ว่าเนลล์จำเป็นต้องผ่าคลอด ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด

แม้ว่าแพทย์จะยืนยันกับเขาหลายครั้งแล้วว่าจะไม่เป็นอันตรายใด ๆ แต่แค่คิดว่าเนลล์จะต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้องขนาดใหญ่ เขาก็ยัง...

หลังจากนั้นเคธี่จึงเป็นคนรีบตัดสินใจ และเซ็นชื่อแทนกิดเดียน

“กิดเดียนอย่าลังเล ลูกเป็นผู้ชายไม่เข้าใจเรื่องการคลอดลูกหรอก เราเป็นผู้หญิงรู้ดีที่สุด เวลาแบบนี้ ยิ่งลูกลังเล ก็ยิ่งจะตัดสินใจไม่ได้ หมอคะ ผ่าตัดเลยค่ะ ฉันจะเซ็นเอกสารให้”

เคธี่เป็นแม่ของเนลล์ ดังนั้นเธอจึงมีสิทธิ์ในการลงนามเป็นธรรมดา

หลังจากที่เวลาผ่านไปสักพัก กิดเดียนก็มีสติขึ้นมาให้ที่สุด และพยักหน้ารับ

“ตกลงครับ ผมจะเซ็น”

หลังจากที่เซ็นชื่อ และทำตามคำขอร้องของกิดเดียนแล้ว เขาจึงไปเปลี่ยนเป็นชุดปลอดเชื้อ แล้วเข้าไปในห้องผ่าตัด

เนลล์นอนอยู่บนเตียงในห้องผ่าตัด

กิดเดียนเดินเข้าไปด้วยฝีเท้าหนัก จากนั้นเขาจึงจับมือเธอเอาไว้แล้วเอ่ยเรียก “เนลลี่”

ในตอนนี้เนลล์ถูกวางยาสลบแล้ว

แต่เธอยังพอมีสติอยู่ ใบหน้าซีดเผือดของเธอยิ่งซีดลงเสียยิ่งกว่าเดิม เมื่อเธอเห็นกิดเดียน