ทะลุเข้ามาเป็นวายร้าย นิยาย บท 619

“ย่อมได้ พี่หญิงซ่างกวน” มู่ซืออวี่ตอบกลับอย่างใจกว้าง

“ดีจริง!” ฮูหยินอู่อันโหวคว้ามือของมู่ซืออวี่ไปจับ “น้องหญิงมู่ ข้าละชอบคนที่ใจกว้างทั้งยังตรงไปตรงมาอย่างเจ้าจริง ๆ”

ฮูหยินเจียงหัวเราะเบา ๆ “น้องหญิงมู่ เจ้าไม่อาจเป็นฝนตกไม่ทั่วฟ้าได้ กล่าวกันแล้วก็เป็นท่านที่ช่วยชีวิตเจียงหว่านเฉินของเราเอา โชคชะตาของเราก็นับว่าไม่ตื้นเขิน ข้าก็อยากเรียกท่านว่าน้องหญิงเช่นกัน”

“พี่หญิงชิงหรู”

“น้องหญิงมู่รู้จักแซ่เดิมข้าด้วยหรือ?”

“จวนเจียงเป็นลูกค้าพิเศษของ ‘เรือนกรุ่นฝัน’ ครั้งก่อนมีคำสั่งซื้อที่ต้องเขียนชื่อ ท่านเขียนชื่อของท่านลงไป

“จริงด้วย ข้านึกขึ้นมาได้แล้ว”

มู่ซืออวี่แทบทานทนท่าทีกระตือรือร้นของ ‘พี่หญิง’ ทั้งสองท่านเอาไว้ไม่ไหว ไม่นานก็มีฮูหยินคนอื่น ๆ เข้ามาร่วมผสมโรง

ฮูหยินถานเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ดูสิ พวกท่านทำอันใดกัน? วันนี้เป็นวันมงคลของนายท่านรองลู่และคุณหนูสกุลซู หากพวกท่านยังรุมล้อมฮูหยินลู่เช่นนี้ หากใครไม่รู้คงคิดว่าวันนี้เป็นงานมงคลของนางและใต้เท้าลู่เป็นแน่”

“ข้าและน้องหญิงมู่รู้สึกราวกับเป็นสหายกันมานานนม วันนี้ข้าจึงต้องเกาะติดนางหน่อยแล้ว” ฮูหยินเจียงเอ่ย

“ข้ากำลังจะจัดชุมนุมบุปผาน้ำชา น้องหญิงมู่ต้องมาร่วมชมบุปผาจิบชาด้วยกันให้ได้เล่า” ฮูหยินอู่อันโหวเอ่ย

ฮูหยินถานนึกคำพูดของสามีขึ้นมาได้ มองจากท่าทีของฮูหยินอู่อันโหวและฮูหยินเจียงแล้ว ย่อมคาดเดาออก

ดั่งคำที่ว่าสกุลหนึ่งมีธิดางดงาม สกุลอื่นย่อมต้องการสู่ขอมาให้บุตรชายของตน นี่ไม่นับว่าแปลกอันใด

เมื่อนึกถึงเด็กที่บ้านคนนั้น ฮูหยินถานก็เอ่ยเชิญมู่ซืออวี่เช่นกัน เพียงแต่ไม่ใช่ไปดื่มชาชื่นชมบุปผา ทว่านัดหมายไปชมงิ้วด้วยกัน

หลังจากงานแต่งสิ้นสุดลง ลู่อี้จึงพาภรรยาและลูกกลับไปที่บ้านของตนเอง

มู่ซืออวี่รู้สึกง่วงงุนนานแล้ว ดวงตาแทบลืมไม่ขึ้น

นางตื่นขึ้นมาขณะที่ลู่อี้กำลังวางนางลงบนเตียง

“ถึงบ้านแล้วหรือ?”

“นอนเถอะ!”

“ข้ายังไม่ได้อาบน้ำ”

“ข้าจะช่วยอาบให้เจ้า”

ลู่อี้บอกว่าเขาจะช่วยอาบน้ำให้มู่ซืออวี่ เขาก็ช่วยนางอาบแล้วจริง ๆ ทว่าผลกลับกลายเป็นนางตื่นขึ้นมาและไม่อาจนอนหลับลงได้ง่าย ๆ

“วันนี้มีบางอย่างเกิดขึ้น”

มู่ซืออวี่ซุกอยู่ในอ้อมแขนของลู่อี้ พูดคุยกันเรื่องความเปลี่ยนแปลงจากท่าทีของฮูหยินหลายท่านที่มีต่อนาง

“เจ้าคิดว่าพวกนางสนใจอวิ๋นเอ๋อร์อย่างนั้นหรือ?”

“นอกจากเรื่องนี้ ข้าก็คิดเรื่องอื่นไม่ออกแล้ว ฮูหยินเจียงผู้นั้นท่าทีชัดเจนเป็นพิเศษ แรกเริ่มนางกล่าวชมอวิ๋นเอ๋อร์ก่อน หยั่งเชิงดูว่านางมีการหมั้นหมายแล้วหรือยัง ส่วนฮูหยินอู่อันโหวนั้น ชื่นชมเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์มาแต่ไหนแต่ไร”

“เสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ยังเล็ก แม้พวกเขาจะมีความคิดเช่นนี้ นั่นก็เป็นเรื่องของอีกหลายปีข้างหน้า ไม่รีบร้อน ค่อย ๆ ดูไปก่อนเถิด”

“อืม”

ลู่เซวียนเพิ่งแต่งงาน จึงมีวันหยุดเป็นเวลาสามวัน

มู่ซืออวี่เอ่ยแนะนำลู่เซวียนแล้ว เขาสามารถพาซูจือหลิ่วไปเที่ยวเล่นในเมืองใกล้ ๆ ที่มีทิวทัศน์ที่งดงามได้ เช่นนี้ก็นับได้ว่าเป็นการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์เล็ก ๆ