ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 495

บทที่ 495 จับมือ

เมื่อหลินชิงเหอและโจวชิงไป๋กลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาที่ดึกมากแล้ว พวกเขาจึงเตรียมพร้อมจะเข้านอนเช่นกัน

พรุ่งนี้เป็นวันปีใหม่ หลายคนจะมาอวยพรปีใหม่พวกเขา

วันนี้ยังไม่สามารถนับว่าเป็นปีถัดไปได้ แต่หลังจากวันนี้ ก็จะถือได้ว่าเป็นปีใหม่ปี 1984 แล้ว

ในปี 1984 นี้เธอตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีการเพิ่มค่าจ้างให้ พนักงานทุกคนของเธอจะไม่ได้รับการขึ้นเงินเดือน เนื่องจากค่าแรงที่ให้ไม่ได้ต่ำมากนัก อีกทั้งในปี 1985 จะเกิดการปฏิรูปค่าแรงในประเทศ หลินชิงเหอจึงวางแผนไว้ว่าจะเพิ่มเงินเดือนให้พวกเขาในเวลานั้น

โจวชิงไป๋ตรวจบัญชีทั้งหมดของปีนี้เสร็จไปตั้งแต่เมื่อ 2-3 วันที่แล้ว ตอนนี้เขาจึงมีเวลาว่างมาก

ทั้ง 2 คนไม่ได้หลับไปในทันที พวกเขาคิดถึงเรื่องในอนาคตร่วมกัน จากนั้นถึงได้ผล็อยหลับไป โจวชิงไป๋ยังไม่ลืมที่จะวางมือของตนลงบนท้องของภรรยาและลูบเบา ๆ 2 ครั้ง

เขากำลังเฝ้ารอปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงและลูกสาวตัวน้อยของเขาซึ่งกำลังจะตามมา

ปีหน้าถ้ามีทำเลที่ตั้งดี ๆ อีก เมื่อถึงตอนนั้นเขาจะซื้อเพิ่มอีกสัก 2-3 แห่ง ซึ่งทั้งหมดเขาจะเก็บไว้ให้เป็นสินเดิมของลูกสาวตัวน้อยของตน

หรือ จะไม่แต่งงานเลยก็ดีเช่นกัน

ตอนกลางดึกด้านนอกเริ่มมีหิมะตกลงมา แต่ได้หยุดไปในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น

เป็นการเริ่มเข้าสู่เช้าวันแรกของปี 1984 อีกด้วย

หลังจากที่ครอบครัวกินอาหารเช้ากันเสร็จแล้ว หม่าเฉิงหมินก็มาหาพร้อมกับหวงเสี่ยวหลิ่วภรรยาของเขาและหม่าเสี่ยวตั้นผู้เป็นลูกชาย

ส่วนคุณป้าหม่าตอนนี้อยู่กับคุณลุงหม่า โจวชิงไป๋ให้นางหยุดงานไปตั้งแต่วันที่ 15 เดือน 12 ตามปฏิทินจันทรคติแล้ว ทั้งคู่จึงได้เดินทางไปเยี่ยมครอบครัวลูกชายคนโตที่ชายแดน

ครอบครัวลูกชายคนโตของพวกเขาตั้งรกรากอยู่ที่ชายแดนและไม่สามารถขอลาหยุดได้ ดังนั้นทั้งคู่จึงเป็นฝ่ายเดินทางไปเยี่ยมแทน

หลินชิงเหอเตรียมซองอั่งเปาไว้สำหรับหม่าเสี่ยวตั้น ครอบครัวนั่งคุยอยู่สักพักก่อนจะขอตัวไปบ้านญาติของพวกเขาต่อ

หม่าเฉิงหมินเป็นผู้ชายที่ดี แต่หวงเสี่ยวหลิ่วภรรยาของเขากลายเป็นคนเงียบขรึมมากขึ้นเรื่อย ๆ

สาเหตุเนื่องมาจากผู้หญิงปากเสียในชุมชนบางคน พวกหล่อนมักจะพูดจาอย่างไร้ความผิดชอบลับหลังพวกเขา โดยกล่าวว่า หวงเสี่ยวหลิ่วนั้นไม่คู่ควรกับหม่าเฉิงหมินเลย นี่เป็นเพราะหม่าเฉิงหมินต้องออกไปอยู่ในชนบท ไม่เช่นนั้นอย่างหวงเสี่ยวหลิ่วจะสามารถมาเป็นภรรยาหม่าเฉิงหมินได้หรือ?

คุณป้าหม่าเคยได้ยินครั้งหนึ่ง นางถึงกับตรงไปตบหน้าภรรยาสาวผู้นั้นและลากหล่อนไปที่บ้านเพื่อขอคำอธิบาย

ต้องบอกว่านี่เป็นการกระทำที่ดุเดือดมาก ทว่ามันก็ได้ผล ถึงกระนั้นก็ยังมีคำพูดบางคำหลุดลอดมาถึงหูหวงเสี่ยวหลิ่วอยู่ดี

หลินชิงเหอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ที่จริงแล้วเธอไม่คิดว่ามันเป็นปัญหา

แทบทุกวันที่คุณลุงหม่าจะออกไปขนลากสินค้าเพื่อหารายได้บางส่วน คุณป้าหม่าช่วยงานอยู่ที่ร้านเกี๊ยว หม่าเฉิงหมินก็งานยุ่งมากเช่นกัน หม่าเสี่ยวตั้นก็ต้องไปโรงเรียน

ไม่มีใครอยู่จัดการเรื่องที่บ้านเลย จึงเป็นเรื่องที่ดีมากที่หวงเสี่ยวหลิ่วสามารถอยู่จัดการงานที่บ้านได้

เพียงแต่เมื่อพิจารณาท่าทางของหล่อนแล้ว หลินชิงเหอสังเกตเห็นสัญญาณของความเศร้าซึม เธอจะต้องหาเวลาคุยกับหม่าเฉิงหมินเพื่อที่จะให้เขาช่วยแก้ปมในใจหล่อน

ไม่นานหลังจากนั้น พนักงานคนอื่นก็มาหา พวกเด็ก ๆ ต่างก็ออกไปซ่อนตัวกันอยู่ข้างนอก เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถทนอยู่กับคนจำนวนมากได้

หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋ได้ต้อนรับพวกเขาเหล่านั้น

คนกลุ่มหนึ่งมาในตอนเช้าและอีกกลุ่มมาในช่วงบ่าย จากนั้นการต้อนรับก็สิ้นสุดลง

วันนี้พวกเขาไม่ได้ไปกินอาหารที่บ้านท่านพ่อโจวและท่านแม่โจว หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋เปิดเตาที่ร้านเกี๊ยวและให้โจวกุยหลายไปตามคุณปู่ทูนหัวของเขามาที่นี่ จากนั้นทั้งครอบครัวก็กินหม้อไฟเนื้อแกะร่วมกัน

หลังจากกินเสร็จแล้วหลินชิงเหอและโจวชิงไป๋ก็ไปดูหนัง พวกเขาต้องซื้อตั๋วเอาไว้ล่วงหน้า มิฉะนั้นคงจะไม่สามารถซื้อมาได้

แม้จะเป็นเช่นนั้นก็ยังแออัดอยู่ดี

ร้านเครื่องดื่มของหลินชิงเหอไม่มีวันหยุดต่อให้เป็นวันปีใหม่ แต่จะได้ค่าจ้าง 2 เท่าเป็นการชดเชย เฉิงหยาง เฉิงเยว่และซื่อนีเป็นคนดูแลร้านอยู่ที่นี่

เนื่องจากอากาศหนาวเย็น เครื่องดื่มและไอศกรีมซึ่งได้รับความนิยมมากเป็นพิเศษในช่วงฤดูร้อนจึงขายได้มาก ร้านเครื่องดื่มจึงเพิ่มสินค้าชนิดอื่นเข้ามา