ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 588

บทที่ 588 พึงพอใจ

หลังวางสายโจวเสี่ยวเหมยไป หลินชิงเหอจึงพูดกับโจวชิงไป๋เรื่องที่โจวซื่อนีจะมาที่นี่

“หล่อนมาก็ดีเหมือนกัน” โจวชิงไป๋พยักหน้า

แม้มีเขาคนเดียวก็พอแล้ว แต่ถ้ามีคนดูแลเพิ่มมาอีกคนย่อมเป็นเรื่องดี

“เดิมฉันยังคิดว่าซื่อนีกับกั๋วต้งจะไปด้วยกันไม่รอดซะแล้วค่ะ” ระหว่างทางกลับบ้าน หลินชิงเหอพูดเรื่องนี้แล้วยิ้มออกมา

เนื่องจากทั้งสองคนแตกต่างกันมากถึงเพียงนั้น อีกทั้งเวิงกั๋วต้งยังเป็นคนช่างเลือก ดูตัวมากถึงขนาดนั้นหญิงสาวจากเมืองหลวงเขายังไม่มอง เธอก็คิดว่าเขาจะชอบผู้หญิงสวยและมีความรู้เสียอีก

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะชอบหยกงามในเรือนน้อยอย่างซื่อนี

ที่จริงหล่อนก็ไม่ถือว่าเป็นหยกงามในเรือนน้อยอะไร สวี่เชิ่งเหม่ยเสียอีกยังพอเรียกได้ว่าเป็นหยกงาม หน้าตาของซื่อนีไม่ได้แย่ แต่จะบอกว่าดูดีก็ไม่ใช่เหมือนกัน

อีกทั้งหล่อนยังเป็นเด็กสาวที่โตมาในชนบทอีกด้วย หล่อนจึงไม่ใช่คนที่ดูดีอะไร

เพียงแต่เพราะความจริงใจและกระตือรือร้นของคุณแม่เวิง จึงให้พวกเขาลองคบหากันดู คิดไม่ถึงว่าเวิงกั๋วต้งจะมีใจจริง ๆ

โจวชิงไป๋ก็กลับไม่แปลกใจ

หลานสาวของตัวเองมีแต่ข้อดี เป็นภรรยาที่มีคุณธรรมผู้หนึ่ง แบบนี้แล้วหากเวิงกั๋วต้งยังไม่ชอบหล่อนอีก เขายังต้องการหาภรรยาแบบไหนได้อีก?

“เพียงแต่ท่าทางของซื่อนีเหมือนยังไม่ได้เตรียมใจเลยค่ะ” หลินชิงเหอยิ้มพูด

“ถ้าหล่อนมาแล้วค่อยลองพูดกับหล่อนดูสิ” โจวชิงไป๋พูด

เวิงกั๋วต้งก็ดีคบกับเขาต่อไปก็ไม่เลว อย่างไรต่อไปหลานสาวของเขาก็ต้องแต่งงาน คนคนนี้ก็ไม่เลว ดังนั้นถ้าคิดว่าเหมาะสมกันก็แต่งงานไปเถอะ ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้น

วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ เธอจึงเรียกครอบครัวเจียงมากินขนมไหว้พระจันทร์ด้วยกันที่บ้านนี้พร้อมกับดูโทรทัศน์ไปด้วย

ขนมไหว้พระจันทร์มีแต่ไส้หวาน ทั้งไส้งากับไส้โหงวยิ้ง ซึ่งรสชาติไม่เลวเลย

เซวียเหม่ยลี่กินขนมไหว้พระจันทร์คู่กับชาเก๊กฮวย แล้วพูดขึ้น “ท้องนี้ใกล้จะคลอดแล้วใช่ไหมคะ? ถึงตอนนั้นคงจะยุ่งน่าดู ควรจะมีคนช่วยด้วยสักคนนะคะ ถึงตอนนั้นก็ไปเรียกคุณแม่ฉันได้เลย เดี๋ยวฉันจะมาช่วยคุณเองค่ะ”

“น้ำใจนั้นฉันขอรับไว้นะคะ แต่ว่าฉันเรียกหลานสาวมาแล้วค่ะ สักพักหนึ่งเธอก็คงจะมาถึงแล้ว คุณคอยดูแลสองพี่น้องเสี่ยวอวี๋นั่นเถอะค่ะ” หลินชิงเหอพูด

“งั้นก็ค่อยดีหน่อยค่ะ” เซวียเหม่ยลี่พูดและพยักหน้า มีคนมาคอยเป็นลูกมืออะไรก็ง่ายขึ้นเยอะ

โจวชิงไป๋ไม่ได้พูดอะไรเรื่องนี้ เขาคิดว่าตัวเองจัดการคนเดียวได้ไม่มีปัญหา ทำไมถึงไม่มีใครเชื่อใจเขาเลยนะ?

เขาพูดเรื่องหน้าที่การงานของรองผู้ว่าการเจียงขึ้นมา รองผู้ว่าการเจียงเผยสีหน้าดีใจอย่างปิดไม่มิด “ปีนี้น่าจะได้เลื่อนอีกหนึ่งตำแหน่งครับ”

“คุณดูแลพื้นที่แถวนี้ได้ไม่เลวจริง ๆ ครับ ความสามารถแบบนั้นไม่ช้าก็เร็วอย่างไรก็ต้องได้เลื่อนขั้นแน่ครับ” โจวชิงไป๋พยักหน้าแล้วพูด

รองผู้ว่าการเจียงรู้สึกชอบใจคำพูดนี้มาก แล้วเขาก็ถามถึงเหตุการณ์ของโจวข่ายที่อยู่ทางนั้นขึ้นมาบ้าง โจวชิงไป๋พูดไปไปบางส่วน รองผู้ว่าการเจียงจึงพูดขึ้น “ผมคิดว่าในอนาคตจะส่งเสี่ยวเกิงเข้าไปหาประสบการณ์ดูน่ะครับ”

“ถึงตอนนั้นผมจะถามเจ้าใหญ่ให้นะครับ” โจวชิงไป๋พูด

รองผู้ว่าการเจียงพยักหน้ารับ เขารู้ว่าเจ้าใหญ่คนนี้เป็นคนที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง เนื่องจากได้ยินมาว่าเขาได้เข้ากองทัพไปแล้ว หลังจากเรียนจบโรงเรียนทหารก็รับตำแหน่งเลยทันที

ขอเพียงสร้างผลงานเพียงพอ ต่อไปก็น่าจะได้เป็นผู้บังคับการกองร้อยได้

หัวหน้ากองร้อยก็คือทหารยศนายร้อย

แต่อายุก็เป็นสิ่งสำคัญ ตอนนี้เขาเพิ่งจะอายุ 21 ปี จะพูดว่าเขายังมีศักยภาพไม่จำกัดก็ไม่เกินไปนัก

ครอบครัวพวกเขานั่งเล่นอยู่ในบ้านประมาณสามทุ่มจึงจะกลับไป ตาเฒ่าและยายเฒ่าเจียงไม่ได้อยู่นานนักเช่นกัน พวกเขาลุกจากไปและเอ่ยลา “นี่ก็ดึกแล้ว ขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อนนะ”

“ชิงไป๋คะ คุณไปส่งคุณลุงคุณป้าเถอะค่ะ” หลินชิงเหอพูด

“ไม่กี่ก้าวเอง ไม่ต้องส่งหรอก ออกมาล็อกประตูบ้านก็พอ” ตาเฒ่าเจียงพูด

โจวชิงไป๋ก็ออกมาส่งที่หน้าประตู หลังจากล็อกประตูบ้านเรียบร้อยเขาก็กลับเข้ามาในบ้าน ทั้งยังไปต้มน้ำล้างเท้ามาให้ภรรยาแช่เท้า