ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 95
บทที่ 95 การกลับมาของเจ้าสาว
โดย
EnjoyBook
บทที่ 95 การกลับมาของเจ้าสาว
โจวชิงไป๋กลับมาที่บ้านหลังเวลาบ่ายโมงตรงพร้อมกับฟืนเต็มคันรถอย่างน้อยสี่หรือห้ามัด
“คุณน่าจะหิวแล้ว รีบมากินเถอะค่ะ ฉันจะอุ่นให้นะคะ” หลินชิงเหอบอก
“เดี๋ยวผมจะถือโอกาสหลายวันนี้นำมันกลับมาอีกนะ” โจวชิงไป๋พยักหน้า
การมีจักรยานทำให้เขาแบกฟืนกลับมาได้มาก เพียงแค่รอบเดียวก็เกือบจะได้ฟืนในปริมาณพอใช้ หลินชิงเหอจึงไม่โต้แย้งใด ๆ เธออุ่นหมั่นโถวและกับข้าวให้เขาทาน
ขณะที่หลินชิงเหออุ่นอาหารของเขา เขาก็นำฟืนไปกองที่สวนหลังบ้าน ภรรยาของเขาจึงไม่ต้องเป็นคนขนฟืนไปกองในภายหลังอีก
แน่นอนว่าโจวชิงไป๋กำลังหิวโซจนมีความอยากอาหารมาก เขากวาดทุกสิ่งที่หลินชิงเหออุ่นจนหมดเกลี้ยง
“นอนพักผ่อนสักหน่อยนะคะ ที่บ้านไม่มีอะไรต้องทำแล้วล่ะค่ะ” หลินชิงเหอเอ่ยเร้า
โจวชิงไป๋เห็นด้วย
เขายังไม่รู้เกี่ยวกับการต่อสู้ของภรรยา แต่มารู้ก็ตอนที่กำลังจะออกไปเก็บฟืนในวันต่อมาแล้วพี่ชายรองมาขวางไว้ก่อนได้ยินเสียงฮึดฮัด
“ผมยังไม่รู้เรื่องนี้เลย ก็เลยยังบอกอะไรพี่ไม่ได้ เราค่อยคุยกันหลังผมกลับมาแล้วเถอะ” โจวชิงไป๋ตัดบทและกระโดดขึ้นจักรยาน
เมื่อเขากลับมาในตอนบ่าย เขาก็ถามภรรยาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่ล้างหน้า
“อะไรนะคะ? เขากล้ามาถามมาบ่นเรื่องนี้กับคุณเหรอ? เป็นหล่อนต่างหากละคะที่เปิดปากเป็นคนแรก แล้วก็ยังเป็นคนลงมือก่อนด้วย แต่กล้ามาบ่นงั้นเหรอ?” หลินชิงเหอแค่นเสียง
“หล่อนตีคุณงั้นเหรอ?” โจวชิงไป๋ถาม
หลินชิงเหอสังเกตว่าสายตาของเขาจับจ้องมาและรู้สึกเหมือนถูกเยียวยาในทันที เธอยิ้มกว้าง “ฉันไม่เป็นไรค่ะ หล่อนแค่ผลักฉันแล้วก็โดนฉันจับทุ่มเท่านั้น”
จากนั้นเธอก็เอ่ยเสริม “ในตอนนั้น คุณพ่อ คุณแม่ กับพี่สะใภ้อีกสองคนก็อยู่ตรงนั้นด้วยนะคะ ฉันมีพยานรู้เห็นเรื่องนี้หลายคนเลยล่ะ ต่อให้ครอบครัวตระกูลเฉินของหล่อนมาฉันก็โต้กลับพวกเขาได้!”
โจวชิงไป๋ได้ยินก็พยักหน้าเอ่ยขึ้นมา “ถ้าพวกเขากล้ามาหาจริง ๆ คุณไม่จำเป็นต้องลงมือหรอก”
หลินชิงเหอรับรู้ความหมายของเขาและส่งยิ้มให้ โจวชิงไป๋ตอบกลับมาด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนจะบอกเธอ “ในอนาคตบอกผมในเรื่องพวกนี้ตรง ๆ นะ ผมไม่โกรธหรอก”
“ค่ะ” หลินชิงเหอพยักหน้าและเอ่ยต่อ “จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาคิดจริงจังหรอกค่ะ หล่อนทนฉันมานานมากแล้ว ฉันเองก็ไม่ชอบขี้หน้าหล่อนมานานแล้วเหมือนกัน เมื่อวานซืนก่อนจะมีการสู้กันช่างเป็นวันที่สดชื่นจริง ๆ”
คราวนี้โจวชิงไป๋ถึงกับเงียบไป สายตาที่มองภรรยามีแววจนใจเล็กน้อย
เขารู้ว่าภรรยาไม่ผิดในเรื่องนี้ จึงเมินสิ่งที่พี่ชายรองพูดเสีย พี่ชายรองทำเพียงบ่นให้เขาฟังในเรื่องนี้ ความจริงแล้วเหนือสิ่งอื่นใดเขาอยากจะระบายว่าทำไมน้องชายถึงสอนภรรยาตัวเองให้ต่อสู้กัน?
แต่ก่อนที่ประเด็นหลักนี้จะจบ โจวชิงไป๋ก็ไม่ใส่ใจมัน แล้วเรื่องนี้มันก็จบลง
โจวชิงไป๋ง่วนกับการทำงานหาฟืนมาหลายวันนี้ เขาเตรียมฟืนทั้งหมดให้พร้อมใช้ในหน้าหนาวสำหรับครอบครัวของเขา
เมื่อเขาทำเสร็จ หิมะก็ตก
ยิ่งกว่านั้นมันยังตกหนักเสียด้วย
โจวเสี่ยวเม่ยได้แต่งงานในสิ้นเดือนพฤศจิกายน โดยทั้งครอบครัวเป็นคนส่งหล่อน แต่เนื่องจากอากาศหนาวเย็นเกินไปและหิมะก็ยังคงตกโปรยปราย ทุกอย่างจึงจัดแบบเรียบง่าย
ทางครอบครัวตระกูลโจวกันจักรยานไว้เป็นของขวัญแต่งงาน ส่วนของอื่น ๆ ก็ถูกนำออกมาครู่หนึ่งก่อนจะถูกยกกลับไปให้คู่บ่าวสาว
งานเลี้ยงฉลองถูกจัดขึ้นที่บ้านฝ่ายเจ้าบ่าว โดยที่โจวชิงไป๋กับบรรดาพี่ชายของเขาเข้าร่วมงาน ขณะที่หลินชิงเหอกับเด็ก ๆ ไม่ได้เข้าร่วม
โจวเสี่ยวเม่ยชอบผ้านวมกับสบู่สองก้อนที่หลินชิงเหอมอบให้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสบู่สองก้อนนั้น ใครก็ตามที่ได้ใช้มันก็จะรู้ว่ามันใช้ดีและกลิ่นหอมขนาดไหน
สะใภ้ใหญ่มอบของขวัญให้หล่อนเป็นถ้วยกระเบื้องเคลือบคู่หนึ่ง ขณะที่สะใภ้สามให้ผ้าเช็ดตัวสองผืน ส่วนสะใภ้รองนั้นเงียบไป หล่อนไม่ได้ให้อะไรมาเลย
ไม่มีใครว่าอะไรหล่อนเลย เพราะพวกเขาไม่อยากให้เรื่องเล็ก ๆ นี้มาเป็นเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจ หล่อนจะให้หรือไม่ให้อะไรมามันก็ไม่แตกต่างกันอยู่แล้ว
สามวันหลังจากนั้น โจวเสี่ยวเม่ยก็กลับมาที่บ้านแม่พร้อมกับซูต้าหลิน
พวกเขามอบของขวัญให้กับทั้งสามครอบครัวกลับคืน ทางฝั่งหลินชิงเหอก็ได้นมผงรสมอลต์โหลหนึ่งกับลูกอมกระต่ายขาวสองถุง โดยพวกเขาทั้งคู่ได้นำมาให้ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่บ้านตระกูลโจว
สะใภ้ใหญ่กับสะใภ้สามต่างได้ลูกอมกระต่ายขาวกันคนละถุง ขณะที่สะใภ้รองไม่ได้อะไรเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม