ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 105

บทที่ 105 เธอมีความเฉียบคม (1)

หลังจากที่ขาของเย่โป๋เหวินได้รับบาดเจ็บ เขาก็ไม่ออกไปไหนอีก แล้วยิ่งหลังจากที่หลี่หยวนออกจากตระกูลเย่ ตอนนี้หลี่หยวนเป็นคนขับรถของตระกูลเล้งกล่าวกันว่าครั้งนี้เป็นงานเลี้ยงของคุณชายเล้งที่หมิงเจ๋ ดังนั้นยังไงหลี่หยวนต้องปรากฏตัว

เมื่อเวินลั่วฉิงไปถึง ที่นู่นยังไม่มีใครมาถึง เธอมาถึงก่อนเวลาแบบนี้ เพราะเธอจะเลือกมุมที่ไม่เด่นเพื่อนั่งลง หลังจากนั้นก็สามารถสังเกตทุกคนที่เข้ามาได้

ครึ่งชั่วโมงผ่านมา คนเยอะแยะมากมายเดินเข้ามาในห้องอย่างต่อเนื่อง เมื่อมีปาร์ตี้ที่คุณชายเล้งเป็นคนจัดขึ้น มันก็ย่อมมีคนมาเข้าร่วมเป็นจำนวนมากอยู่แล้ว

คุณชายเล้งก็มาถึงแล้ว แต่ว่าเวินลั่วฉิงไม่เห็นหลี่หยวน

ดวงตาของเวินลั่วฉิงจมลงเล็กน้อย หลี่หยวนไม่มางั้นเหรอ? หรือหลี่หยวนยังไม่เข้ามาในห้อง? ยังไงเขาก็เป็นแค่คนขับรถ เป็นไปได้ที่จะไม่เข้ามาข้างใน

เวินลั่วฉิงตัดสินใจที่จะรออีกสักพัก ถ้าเกิดหลี่หยวนว่ายังไม่มาอีก เธอจะลองออกไปดูข้างนอก

แต่ว่า ในเวลานี้ เวินลั่วฉิงมองเห็นคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุด.. เวินหรวนหรวน

แถมเวินหรวนหรวนยังถูกคนพามาทางที่เธออยู่

“พี่สาว พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?” เวินหรวนหรวนสายตาเฉียบคม หลังจากที่เดินมาเพียงแวบเดียวก็ดูออกแล้วว่าเป็นเวินลั่วฉิง อดไม่ได้จนต้องอุทานออกมา

เวินลั่วฉิงทำเพียงแค่มองเธอครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แท้จริงแล้วคือขี้เกียจที่จะสนใจเธอ

“พี่สาวคะ นี่มันที่ของคุณชายเล้งพี่เข้ามาได้ยังไง?” เวินหรวนหรวนไม่คิดที่จะปล่อยเวินลั่วฉิง เธอมักจะคิดแผนทำให้เวินลั่วฉิงรู้สึกอับอายอยู่เสมอ

เธอเชื่อว่าเวินลั่วฉิงเพิ่งกลับจากต่างประเทศ ไม่น่ารู้อะไรมากมาย อย่างเช่นสถานที่ของคุณชายเล้งเวินลั่วฉิงไม่น่าได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมอย่างแน่นอน

“ก็เหมือนกับเธอนั่นแหละ แอบเข้ามา” เวินลั่วฉิงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย มีสีหน้าสบาย ๆ ชิล ๆ

เธอไม่สนใจว่าตัวเองจะเข้ามายังไง แต่เธอรู้ว่าเวินหรวนหรวนใส่ใจสิ่งเหล่านี้เสมอ

คำพูดของเธอจี้จุดเวินหรวนหรวนอย่างจัง เดิมทีงานเลี้ยงเย็นนี้เวินหรวนหรวนไปรบกวนให้เพื่อนช่วยแอบพาเธอเข้ามา

สีหน้าของเวินหรวนหรวนเข้มขึ้น แววตาบูดบึ้งขึ้นเล็กน้อย เธออยากจะฉีกเวินลั่วฉิงใจจะขาด แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เมื่อเห็นท่าทางของเวินลั่วฉิงในตอนนี้ ลึก ๆในใจก็รู้สึกกลัวอยู่เหมือนกัน

เมื่อนึกถึงคราวที่แม่ของเธอตกอยู่ในน้ำมือของเวินลั่วฉิง ตอนนี้แม่ของเธอยังไม่ได้ออกจากสถานีตำรวจดังนั้นเวินหรวนหรวนจึงไม่กล้าทำอะไรผลีผลามโดยไม่พิจารณาอย่างรอบคอบ

อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ เวินลั่วฉิงปรากฏตัวในงานเลี้ยงคืนนี้ เธอยังมีวิธีสั่งสอนเวินลั่วฉิงอยู่

วันนี้ เธอจะแก้แค้นให้แม่ของเธอเอง เธอจะต้องทำให้เวินลั่วฉิงสูญเสียชื่อเสียงให้ได้!

เมื่อเห็นท่าทีของเวินลั่วฉิง เวินหรวนหรวนก็ไม่จำเป็นที่จะแกล้งทำเป็นเกรงใจอีก และเดินเชิดหนีไป

แต่หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งเดินผ่านเวินลั่วฉิง เธอล้มตัวลง ทันใดนั้นแก้วไวน์ก็พุ่งไปที่เวินลั่วฉิงทันที

พนักงานเสิร์ฟคนนั้นมีสายตาและมือที่รวดเร็ว เธอรีบคงแก้วไว้ แต่ก็ยังมีไวน์หกโดนตัวของเวินลั่วฉิงเล็กน้อย

“ขอโทษค่ะ ขอโทษจริง ๆนะคะ” พนักงานเสิร์ฟขอโทษขอโพยเธออย่างไม่หยุดหย่อน คุกเข่าลงไปช่วยเวินลั่วฉิงเช็ดไวน์ที่หกโดนตัวเธอ

แต่ในอีกด้านหนึ่ง ผู้หญิงคนหนึ่งรีบเปิดกระเป๋าของเวินลั่วฉิง แล้วนำของบางอย่างใส่เข้าไปในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง

ในขณะที่พนักงานเสิร์ฟช่วยเวินลั่วฉิงเช็ดเสื้ออยู่ เธอก็ขอโทษไม่หยุด แต่ว่านอกจากขอโทษแล้ว ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรอย่างอื่น

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณไปทำธุระของคุณเถอะ” เวินลั่วฉิงมองเธอแวบหนึ่ง ตาเธอหนักขึ้นเล็กน้อย

“ขอบคุณมากเลยค่ะ” เมื่อพนักงานเสิร์ฟได้ยินคำพูดนี้ เธอก็รีบลุกขึ้น และเดินจากไปทันที

หลังจากที่พนักงานเสิร์ฟเดินหนีไป สายตาของเวินลั่วฉิงมองไปที่กระเป๋าที่อยู่ข้างกาย มุมริมฝีปากค่อย ๆ ยกขึ้น ไม่เลวนี่ มันเป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยม แต่ว่าเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้จะซ่อนจากสายตาของเธอได้เหรอ? ช่างน่าขำจริง ๆ