ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1070

เธอจงใจยั่วโมโหเหมียวเหยียน เธอจะดูว่าเหมียวเหยียนถูกเธอยั่วโมโหแล้วจะทำยังไง……

แววตาฉู่หลิงเอ๋อเผยความตื่นเต้นดีใจหลายส่วน เธอรอชมละครเด็ดละครดังอยู่！！

เวินลั่วฉิงรู้ทันความคิดของฉู่หลิงเอ๋อ เธอไม่ได้พูดอะไร แค่ยืนมองอยู่ข้างๆ

“ฉู่หลิงเอ๋อ คุณอย่าพูดมั่วๆ……”ไป๋หยูหนิงได้ยินฉู่หลิงเอ๋อพูดพลันชะงักอย่างเด่นชัด เค้นเสียงพูดเช่นนี้ออกมา

ทำไมฉู่หลิงเอ๋อถึงพูดแบบนี้？ฉู่หลิงเอ๋อจะทำให้รุ่นพี่เข้าใจผิดได้

ช่วงนี้เธออยู่กับคุณฟู่ตลอด แต่เธอกับคุณฟู่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น

อีกทั้งเธอยังคิดหาวิธีหนีไปจากเงื้อมมือคุณฟู่ด้วย และไม่มีทางเกิดเรื่องอย่างอื่นแน่ๆ

“ฉันพูดผิดเหรอ？ช่วงนี้คุณกับคุณฟู่ไม่ใช่อยู่ด้วยกันตลอดเวลาหรอกหรือ？หรือพวกคุณไม่ได้อยู่ด้วยกันกินด้วยกัน แม้แต่นอนก็ยังนอนด้วยกัน？”หางคิ้วฉู่หลิงเอ๋อยกขึ้นเล็กน้อย จงใจพูดคลุมเครือด้านความรักมากขึ้น

สีหน้าเหมียวเหยียนยิ่งแย่กว่าเก่า เหมียวเหยียนกำมือข้างตัวไว้แน่น ดวงตาที่มองไป๋หยูหนิงไม่มีความอ่อนโยนอีกต่อไป แต่เป็นความโกรธเข้ามาทดแทน“หนิงเอ๋อร์จริงหรือ？เธอพูดจริงหรือเปล่า？”

บัดนี้เหมียวเหยียนรู้สึกโกรธจริงๆ เขารู้ว่าไม่มีทางปิดบังอารมณ์ของตัวเองได้หมดจดแล้ว โดยเฉพาะตรงหน้าเวินลั่วฉิง ดังนั้นเหมียวเหยียนจึงไม่ได้ปิดบังอีกต่อไป เผยความเคียดแค้นออกมาโดยตรง

เขาได้ยินอย่างนี้แล้วโกรธ กลับยิ่งทำให้เห็นชัดว่าเขาแคร์ไป๋หยูหนิงอยู่

เพียงแต่ทำไมเขาถึงโกรธกันแน่ งั้นก็มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้

“รุ่นพี่ คุณฟังฉันอธิบายนะ ฉันกับเขาไม่มีอะไร……”ไป๋หยูหนิงอยากอธิบายด้วยจิตใต้สำนึก แต่ดันอธิบายไม่กระจ่างซะงั้น

“หนิงเอ๋อร์ ตอนนี้คุณกลับไปพร้อมกับผม ผมจะไม่ถือสาเรื่องอื่น”เหมียวเหยียนเห็นไป๋หยูหนิงอธิบายไม่ชัดเจน หัวใจก็ยิ่งหนักอึ้ง เขารู้ว่าตอนนี้เขาจำเป็นต้องพาไป๋หยูหนิงกลับโดยด่วน

ขอเพียงสามารถพาไป๋หยูหนิงกลับไปได้ เขาก็มีวิธีจัดการเรื่องนี้ เขาก็มีวิธีไม่ได้ไป๋หยูหนิงกับคุณฟู่ท่านนี้เจอหน้ากันอีก

ไป๋หยูหนิงมองไปยังเหมียวเหยียน ชั่วขณะนั้นไม่ได้พูดอะไร ไม่รู้ว่ากำลังใคร่ครวญสิ่งใดอยู่

“คุณเหมียว หยูหนิงพูดชัดเจนแล้ว เธอไม่อยากกลับกับคุณ ทำไมคุณต้องบังคับหยูหนิงด้วย”ฉู่หลิงเอ๋อกลัวว่าเหมียวเหยียนจะหลอกพาไป๋หยูหนิงกลับไปได้

“หนิงเอ๋อร์ ผมขอถามคุณครั้งสุดท้าย คุณไม่กลับกับผมจริงๆหรือ？”เหมียวเหยียนไม่ได้แยแสฉู่หลิงเอ๋อ แต่เป็นการถามไป๋หยูหนิงโดยตรง ปัญหาอื่นไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่ สิ่งสำคัญตอนนี้คือไป๋หยูหนิงยอมตกลงกลับไปกับเขา

“หนิงเอ๋อร์ ผมชอบคุณ ดังนั้นผมไม่อยากเห็นคุณอยู่กับผู้ชายคนอื่น มันเป็นความรักที่ผู้ชายอยากครอบครองคนเดียว ผมรักคุณ ดังนั้นผมทนให้คุณอยู่กับผู้ชายคนอื่นไม่ได้ ……”

เหมียวเหยียนหยุดพูด เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พูดอีกครั้งว่า “หนิงเอ๋อร์ตอนนี้ผมให้คุณเลือกระหว่างผม……กับเขา”

เหมียวเหยียนบีบให้ไป๋หยูหนิงรีบตัดสินใจโดยไว ใช้คำว่า‘รัก’ในแบบฉบับของเขาบีบบังคับไป๋หยูหนิง

ไป๋หยูหนิงอึ้ง จ้องมองเหมียวเหยียนตาค้าง

“หนิงเอ๋อร์ ผมรักคุณ ดังนั้นบางเรื่องผมก็ทนไม่ได้”เหมียวเหยียนเสริมอีกหนึ่งประโยค ใช้คำว่า รัก ช่างพูดได้ลอยหน้าลอยหน้าตาอย่างสมเหตุผลเหลือเกิน

“ดังนั้นหนิงเอ๋อร์อย่าโทษผมที่บีบบังคับคุณเลย มันเป็นเพราะผมรักคุณมากเกินไป”ถ้อยคำรักของเหมียวเหยียนยิ่งพูดยิ่งลื่นไหล ยิ่งพูดยิ่งซาบซึ้ง ยิ่งพูดยิ่งตรงเข้าไปทุกที