ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1190

“รีบๆพูดมา อย่ามาไร้สาระอยู่” กู้หวูรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง การกระทำที่อุกอาจโหดร้ายอย่างไรกัน เวลานี้กู้หวูรู้สึกว่าคำพูดของไอ้หนอนนั้นดูจะเกินจริงไปบ้าง คนๆนี้รู้หรือเปล่าว่าอะไรคือการกระทำที่อุกอาจโหดร้าย?

ไอ้หนอนมองไปยังเย่ซือเฉิน เนื่องจากว่าเวลานี้เย่ซือเฉินใส่หน้ากากเอาไว้อยู่ ดังนั้นไอ้หนอนจึงมองไม่เห็นสีหน้าท่าทางบนใบหน้าของเย่ซือเฉิน ไอ้หนอนรับรู้เพียงแค่ว่าสายตาของคนๆนี้นั้นน่ากลัว น่ากลัวมาก ราวกับสามารถจะฆ่าคนได้ตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น

ไอ้หนอนหัวใจหล่นวูบลงไปโดยไม่รู้ตัว ภายใต้สายตาแบบนั้น เขาไม่กล้ามีอะไรปิดบังทั้งสิ้น : “คุณปู่เย่บอกว่าหลังจากที่ผมหาเด็กผู้หญิงคนนั้นเจอแล้ว ก็เอาตัวเธอส่งไปต่างประเทศ หาคนดูแลเด็กผู้หญิงคนนั้น ไม่ให้เด็กผู้หญิงคนนั้นกลับมาได้อีก....”

“อะไรนะ?” กู้หวูนั้นรู้สึกอึ้งไปหมดแล้ว ถึงแม้ว่ากู้หวูจะเป็นคนพูดมาก แต่เขาก็ไม่เคยที่จะพูดไปทั่วในช่วงเวลาสำคัญๆมาก่อนอยู่แล้ว แต่เวลานี้เขากลับส่งเสียงอุทานออกมา ขัดคำพูดของไอ้หนอน

“คุณปู่เย่รู้สถานะของเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า? ฉันหมายถึงว่า คุณปู่เย่รู้ว่าเธอกับ......”กู้หวูอยากจะรู้ว่าคุณปู่เย่รู้หรือเปล่าว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นคือลูกของตระกูลเย่

“เขารู้”เวลานี้มุมปากของเย่ซือเฉินยกขึ้นมาเล็กน้อย ยกขึ้นเป็นการยิ้มเยาะที่เยือกเย็น แน่นอนว่าคุณปู่เย่รู้อยู่แล้ว วันนั้นที่บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เคยเจอหน้ากับจื่อซีมาแล้ว อีกทั้งจื่อซียังโทรหาเขาในตอนนั้นอีกด้วย และตอนนั้นเขาเองก็พูดกับคุณปู่เย่และคุณย่าเย่อย่างชัดเจนไปแล้ว

แน่นอนว่า จากความเข้าใจที่เขามีต่อคุณปู่เย่และคุณย่าเย่ คุณปู่เย่จะต้องให้ไปตรวจดีเอ็นเออย่างแน่นอน ผลการตรวจดีเอ็นเอนั้นใช้เวลาเพียงวันเดียวก็ได้ผลออกมา ดังนั้นคุณปู่เย่และคุณย่าเย่ก็ชัดเจนในสถานะของจื่อซีตั้งแต่แรกแล้ว

“เขารู้แล้วแต่ก็ยังจะส่งตัวเด็กไป แล้วยังจะไม่ให้เด็กกลับมาอีกเนี่ยนะ? นี่เขาจะพรากเด็กไปจากพ่อแม่เชียวนะ เด็กก็ยังเล็กขนาดนี้ เขาคิดได้ยังไงกัน? แล้วอีกอย่างเขายังให้คนแบบไอ้หนอนทำเรื่องเหล่านั้นอีก?” เดิมทีกู้หวูคิดว่าไอ้หนอนพูดว่าเป็นการกระทำที่โหดร้ายนั้นดูจะเกินไปเสียด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กู้หวูกลับรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาแล้ว

ทั้งๆที่คุณปู่เย่รู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นเลือดเนื้อของตระกูลเย่ ทำไมพวกเขาถึงสามารถทำกับเด็กอย่างโหดร้ายได้ขนาดนี้กัน อีกทั้งคนอย่างไอ้หนอนทำอะไรก็ไม่ได้น่าเชื่อถืออยู่แล้ว

ไอ้หนอนจะส่งเด็กไปที่แบบไหน? แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะดูแลเด็กได้ดีอีก? กลัวเพียงว่าเด็กอาจจะตายระหว่างทางก่อนเสียมากกว่า

กู้หวูรู้มาโดยตลอดคุณปู่เย่ทำอะไรก็มักจะเกินไปอยู่แล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะเกินไปถึงขนาดนี้

มุมปากของเย่ซือเฉินเม้มเข้าหากัน ไม่ได้เอ่ยพูดออกมาอีก เวลานี้มือทั้งสองข้างที่อยู่ข้างตัวเขานั้นกำแน่นไม่หยุด แน่นเสียจนเส้นเลือดผุดขึ้นมา ราวกับว่าหลอดเลือดจะระเบิดออกมาอย่างไรอย่างนั้น

ตอนแรกนั้นเขาก็เดาเอาไว้แล้ว แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่าคุณปู่เย่จะทำเกินไปถึงขนาดนี้ ไม่คิดว่าจะส่งตัวลูกออกไป แยกออกจากพวกเขา

บอกว่าให้คนดูแลอะไรนั่น ความจริงแล้วเป็นการเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดมากกว่า เพื่อไม่ให้ลูกได้กลับมา

ให้คนแบบไอ้หนอนไปจัดการ จะต้องไม่ได้พาเด็กส่งออกนอกไปประเทศที่ดีๆอย่างแน่นอน กลัวว่าจะส่งไปอยู่ในที่ๆยากจนและล้าหลังแบบนั้นมากกว่า ไม่แน่ว่าจะยังมีความวุ่นวายจากสงครามอีกด้วย ชีวิตของลูกก็จะสามารถรับประกันได้ยากแล้ว

ต่อให้ลูกสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แต่จากตามความหมายของคุณปู่เย่แล้ว ก็คือให้คนเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดไปตลอดชีวิตนั่นเอง ไม่ให้ลูกได้ออกมาข้างนอกเลย? ไม่ให้ลูกได้ไปโรงเรียน? ไม่ให้ลูกได้มีเพื่อน?

เย่ซือเฉินเพียงแค่คิดถึงเรื่องพวกนั้น ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดเสียจนยากที่จะรับได้ เขาไม่รู้เลยจริงๆว่าคุณปู่เย่จะตัดสินใจทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ นั่นเป็นถึงสายเลือดของตระกูลเย่เชียวนะ

ในใจของเย่ซือเฉินนั้นอดที่จะหัวเราะเยาะออกมาไม่ได้ สายเลือดของตระกูลเย่!

เขาเองก็เป็นสายเลือดของตระกูลเย่เหมือนกัน แต่เพื่อผลประโยชน์ของตระกูลเย่ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เคยที่จะเป็นห่วงเขาจริงๆเสียที่ไหนกัน?

ความจริงแล้วคุณปู่เย่และคุณย่าเย่ก็ปฏิบัติกับเขาอย่างโหดร้ายเช่นกัน ตอนนั้นก็เคยแยกเขากับแม่ออกจากกันไป ไม่ให้เขาได้เจอกับแม่ของเขาอีก

เขาไม่ควรที่จะกอดความหวังใดๆเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ส่วนเรื่องนี้ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง

“ถ้าอย่างนั้นคุณ......งั้นเวินลั่วฉิงล่ะ เมื่อกี้นายไม่ได้บอกว่าคุณปู่เย่ให้หาตัวเวินลั่วฉิงให้เจอด้วยไม่ใช่หรือ? ถ้าอย่างนั้นหลังจากที่หาตัวเวินลั่วฉิงเจอแล้ว คุณปู่เย่บอกว่าจะทำอะไรไหม? ให้เวินลั่วฉิงไปอยู่ดูแลลูกด้วยกันหรือเปล่า?” กู้หวูรู้สึกว่าต่อให้คุณปู่เย่จะโหดร้ายซักแค่ไหนก็คงจะไม่มีทางไม่สนใจความเป็นความตายของเด็กตระกูลตัวเองหรอก ไม่ใช่ว่าไอ้หนอนบอกว่าคุณปู่เย่ก็ให้พวกเขาหาตัวเวินลั่วฉิงให้ได้อย่างนั้นหรือ?

ไม่แน่ว่าคุณปู่เย่คิดจะให้เวินลั่วฉิงตามไปดูแลลูกด้วยกันก็ได้

ถ้าหากเป็นแบบนี้ อย่างน้อยๆคุณปู่เย่ก็ยังนึกถึงครอบครัวอยู่บ้างเล็กน้อย ถึงอย่างไรเด็กคนนึงมีแม่ของตัวเองอยู่ข้างๆกายด้วยก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินไป