ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1222

กู้หวูเห็นท่าทีของกู้หวูแล้วรู้สึกกลัว ไม่กล้าถามกู้หวู จึงยื้อแย้งกันไปถามถังจื่อโม่ พวกเขามั่นใจว่าสามารถได้รับคำตอบที่อยากจะได้จากปากเด็กอายุห้าขวบอย่างง่ายดาย

กู้หวูไม่กังวลแม้แต่น้อย เขาอยากจะลวงคำตอบจากปากคุณชายน้อยยังเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์ นักข่าวพวกนี้อยากจะลวงคำตอบจากปากคุณชายน้อยของเขา? ฝันไปเถอะ

กู้หวูคิดว่าคุณชายน้อยของเขาต้องไม่สนใจนักข่าวพวกนี้แน่นอน ต้องไม่ต้องคำถามของพวกนักข่าวแน่นอน

ทว่าถังจื่อโม่กลับหยุดลง เขาหันไปมองนักข่าวพวกนั้นอีกครั้ง มุมปากกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นพูดทีละคำอย่างช้าๆ：“เคยได้ยินชื่อขององค์กรโกสต์ซิตี้ไหม?"

ทันทีที่ถังจื่อโม่พูดออกไป ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึง แม้แต่กู้หวูที่ยืนอยู่ข้างถังจื่อโม่ก็ตกตะลึงอย่างมาก

นี่มันเรื่องอะไรกัน? คุณชายน้อยพูดถึงองค์กรโกสต์ซิตี้หมายความว่าอะไร?

หรือว่าคุณชายน้อยอยากจะปลอมตัวเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้?

ตกลงกันแล้วว่าเขาคือคุณชายน้อยขององค์กรยมบาลของพวกเขาไม่ใช่เหรอ?

กฎระเบียบขององค์กรโกสต์ซิตี้เข้มงวดมาก

"แน่นอนว่าเคยได้ยิน องค์กรโกสต์ซิตี้สุดยอดขนาดนั้น ต้องเคยได้ยินอยู่แล้ว" นักข่าวแต่ละคนคิดขึ้นได้แล้วตอบคำถาม

แน่นอน ตอนนี้นักข่าวทุกคนต่างมองไปที่ถังจื่อโม่ อยากจะฟังดูว่าต่อจากนี้ถังจื่อโม่จะพูดเรื่องน่าตกตะลึงอะไร

"อืม ดูท่าจะรู้กันหมดแล้ว" ถังจื่อโม่พยักหน้าด้วยความจริงจัง จากนั้นหันไปมองกู้หวู：“ดูท่าชื่อเสียงขององค์กรโกสต์ซิตี้โด่งดังอย่างมาก"

มุมปากของกู้หวูอดไม่ได้ที่จะกระตุกขึ้นมา แน่นอนว่าชื่อเสียงขององค์กรโกสต์ซิตี้โด่งดังอย่างมาก แต่ว่าเกี่ยวอะไรกับเป้าหมายการมาที่นี่ในวันนี้ของพวกเขา อีกทั้งคุณชายน้อยพูดแบบนี้หมายความว่าอะไร?

คุณชายน้อยอยากจะสื่ออะไรกันแน่?

กู้หวูไม่เข้าใจความคิดของคุณชายน้อยถังจื่อโม่ แต่ว่ากู้หวูก็รีบพยักหน้าด้วยความร่วมมือ：“ใช่”

ถังจื่อโม่พยักหน้าด้วยความจริงจังอีกครั้ง จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ว่าเดินตรงเข้าไปในโรงพยาบาล

"หนูน้อย อย่าเพิ่งไปสิครับ สิ่งที่หนูพูดเมื่อกี้หมายความว่าอะไร? หรือว่าหนูเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้?" ต่อมความอยากรู้ของนักข่าวถูกถังจื่อโม่กระตุ้นขึ้นมา เห็นถังจื่อโม่กำลังจะไป ก็ร้อนใจ

"หนูน้อย หนูเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้เหรอครับ? แล้วหนูเป็นใครในองค์กรโกสต์ซิตี้ครับ?" สำหรับเรื่องภายในองค์กรโกสต์ซิตี้คนนอกไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ ดังนั้นตอนนี้ทุกคนจึงยิ่งอยากจะรู้ว่าเด็กน้อยเป็นใคร

เห็นเด็กน้อยวางมาดยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ต้องไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่นอน?！

คิดถึงความยิ่งใหญ่ขององค์กรโกสต์ซิตี้ เวลานี้นักข่าวสงบเสงี่ยมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กลัวว่าจะทำให้คุณชายน้อยคนนี้ไม่พอใจ เพราะถึงอย่างไรไม่มีใครอยากมีปัญหากับองค์กรโกสต์ซิตี้

เด็กน้อยถังจื่อโม่ไม่ตอบคำถาม เดินตรงเข้าไปในโรงพยาบาลต่อ เพราะกลัวองค์กรโกสต์ซิตี้ ดังนั้นตอนนี้นักข่าวจึงไม่กล้าขวางทางถังจื่อโม่ตรงๆ ทำได้เพียงรีบตามถังจื่อโม่ไปเท่านั้น

"หนูน้อย หนูเป็นใครกันแน่? ทั้งหมดนี้คือบอดี้การ์ดของหนูเหรอครับ?" นักข่าวเห็นถังจื่อโม่ไม่ตอบคำถาม จึงเปลี่ยนรูปแบบการถาม อยากจะเก็บข่าวให้ได้มากขึ้นจากการถามอ้อมๆ

แค่ว่าถังจื่อโม่ยังคงไม่ตอบคำถาม

"หนูน้อย เมื่อกี้หนูบอกว่ามาหาคน? แล้วหนูมาหาใครครับ?" นักข่าวคนนั้นเห็นว่าไม่ได้รับคำตอบเรื่องตัวตนของถังจื่อโม่ จึงคิดถึงสิ่งที่ถังจื่อโม่พูดเมื่อก่อนหน้านี้ ถังจื่อโม่บอกว่ามาหาคน ในเมื่อมาหาอย่างเปิดเผยขนาดนี้ น่าจะพูดได้รึเปล่า

เป็นจริงตามนั้น ถังจื่อโม่ได้ยินคำพูดของนักข่าวคนนั้น หยุดเดินอีกครั้ง：“ผมมาหาคุณปู่เย่ พวกคุณรู้ไหมว่าคุณปู่แย่พักอยู่ห้องไหน?"

มุมปากของกู้หวูอดไม่ได้ที่จะกระตุกอีกครั้ง คุณชายน้อยของเขากลัวจะไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่มากพอจริงๆ มาคิดบัญชีกับคุณปู่เย่ แล้วยังจะบอกให้ทุกคนรู้อีก

"คุณปู่เย่? หนูมาหาคุณปู่เย่เหรอครับ?" นักข่าวที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึง เด็กคนนี้มาหาคุณปู่เย่เนี่ยนะ หลังจากตกตะลึงไปแล้ว นักข่าวทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะดีใจขึ้นมา

พวกเขาเฝ้าอยู่ด้านนอกโรงพยาบาลเพื่อจะขุดคุ้ยข่าวที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเย่ให้มากขึ้น คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะรอแล้วได้ข่าวมากขึ้นจริงๆ

เดิมทีพวกเขาคิดว่าคุณชายสามเย่ต้องมาก ความเป็นจริงพวกเขากำลังรอคุณชายสามเย่

ทว่าคิดไม่ถึงกลับมีเด็กคนหนึ่งมาแทน ตัวตนของเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา ดูเหมือนจะเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้

คนขององค์กรโกสต์ซิตี้มาหาคุณปู่เย่ตอนนี้? อีกทั้งคำพูดตรงไปตรงมาเมื่อกี้ของเด็กคนนี้คือมาคิดบัญชีกับคุณปู่เย่อย่างนั้นเหรอ?！