คงจะเขียนว่าเป็นบุคคลปริศนาขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ได้รึเปล่า?!
สำหรับคำถามแบบนี้แน่นอนว่าถังจื่อโม่ไม่มีวันตอบ เขาไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้ ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่ปลอมตัวให้ยุ่งยาก แน่นอนว่าเขาไม่อยากโกหก ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไม่ตอบ
"หนูน้อย หนูรู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ไหมครับ?" นักข่าวอีกคนคิดหาวิธีถามรูปแบบใหม่ อยากจะใช้วิธีนี้เพื่อสืบตัวตนของถังจื่อโม่
ไม่พูดไม่ได้จริงๆว่านักข่าวคนนี้ฉลาดมาก ถ้าหากถังจื่อโม่รู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ ถ้าอย่างนั้นฐานะของถังจื่อโม่ในองค์กรโกสต์ซิตี้ต้องไม่ต่ำต้อยแน่นอน
ถังจื่อโม่ชำเลืองมองนักข่าวคนนั้น จากนั้นตอบเสียงเบาสั้นๆ:“ไม่รู้จักครับ”
"ห๊ะ? ไม่รู้จัก? หนูไม่รู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้?" นักข่าวตกตะลึงกันหมด พวกเขาดูท่าทียิ่งใหญ่ของเด็กคนนี้ คิดว่าเด็กคนนี้ต้องมีฐานะไม่ธรรมดาในองค์กรโกสต์ซิตี้ อีกทั้งเด็กคนนี้ยังมาทวงคืนความยุติธรรมให้กับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนแรกเขาคิดว่าไม่แน่เด็กคนนี้อาจจะเป็นลูกชายขององค์กรโกสต์ซิตี้ หรือไม่ก็เป็นหลานชาย
คิดไม่ถึงว่าเด็กคนนี้กลับไม่รู้จักหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้
"แปลกเหรอครับที่ผมไม่รู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้? หรือว่าพวกพี่ๆนักข่าวรู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้?" ถังจื่อโม่ตอบอย่างมีเหตุมีผล
"แน่นอนว่าผมไม่รู้จักหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ ผมไม่ใช่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้ แต่ว่าหนูเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ อีกทั้งหนู......" นักข่าวคนนั้นได้ฟังคำพูดของถังจื่อโม่ จึงโต้เถียง
ในเวลานี้เอง ถังจื่อโม่เห็นกู้หวูเดินออกมาจากโรงพยาบาล พยักหน้าให้ถังจื่อโม่จากที่ไกลๆ ความหมายของเขาชัดเจนมาก คุณย่าเย่อนุญาตให้เขาเข้าไปแล้ว
"ใครบอกพี่นักข่าวว่าผมเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้? ผมได้บอกเหรอครับว่าผมคือคนขององค์กรโกสต์ซิตี้?" เป้าหมายของถังจื่อโม่บรรลุแล้ว ได้ประโยชน์แล้วเขี่ยทิ้ง
นักข่าวคนนั้นถึงกับตาค้าง ไม่เพียงแต่นักข่าวคนที่ถามคำถามเมื่อกี้เท่านั้นที่ตาค้าง นักข่าวทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตาค้างเหมือนกัน เด็กคนนี้ไม่ใช่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้เหรอ?
เมื่อกี้เด็กคนนี้พูดชัดเจนว่า......
ทุกคนครุ่นคิดอย่างละเอียด เด็กคนนี้ไม่ได้บอกว่าตนเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ เด็กคนนี้แค่ถามพวกเขาว่ารู้จักองค์กรโกสต์ซิตี้ไหม?
เด็กคนนี้ไม่ใช่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้เนี่ยนะ แล้วสิ่งที่เขาถามเมื่อกี้หมายความว่าอะไร?
เด็กคนนี้ไม่ใช่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้เนี่ยนะ แล้วตอนนี้เขามาคิดบัญชีกับคุณปู่เย่หมายความว่าอะไรกันแน่?
เวลานั้นนักข่าวทุกคนต่างงุนงงเพราะถังจื่อโม่
กู้หวูเดินออกมาจากโรงพยาบาล แน่นอนว่าได้ยินคำพูดของถังจื่อโม่เป็นธรรมดา กู้หวูอดไม่ได้ที่จะยิ้ม คุณชายน้อยของเขาเก่งที่สุดจริงๆ
ก่อนหน้านี้คุณชายน้อยของเขาจงใจพูดถึงองค์กรโกสต์ซิตี้ ให้ทุกคนเข้าใจผิด เห็นได้ชัดว่าคุณชายน้อยแสดงละครตบตาคุณย่าเย่
เมื่อกี้เขาเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย แค่พูดว่าคุณชายน้อยของเขาอยากจะมาเยี่ยมคุณปู่เย่ คุณย่าเย่ก็ตอบตกลงทันที
เห็นได้ชัดคุณย่าเย่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นด้านนอกโรงพยาบาลแล้ว คุณย่าเย่ต้องเข้าใจว่าคุณชายน้อยเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้แน่นอน
ในสถานการณ์แบบนี้แน่นอนว่าคุณย่าเย่ไม่กล้ามีปัญหากับคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ และไม่กล้าปล่อยให้คนขององค์กรโกสต์ซิตี้รออยู่ด้านนอก
แต่ว่าคุณชายเย่เขี่ยทิ้งเร็วเกินไปแล้ว พวกเขายังไม่ได้เจอคุณปู่เย่เลย คุณชายน้อยไม่กลัวว่าถึงเวลาคุณย่าเย่จะปล่อยให้พวกเขารออยู่ด้านนอกเหรอ?
"คุณชายน้อย คุณย่าเย่ให้พวกเราเข้าไปด้านในครับ" กู้หวูไม่อยากให้คุณย่าเย่มีโอกาสได้เปลี่ยนใจ เขาจึงจงใจพูดเสียงดัง
แต่ว่า เวลานี้นักข่าวที่อยู่ด้านนอกไม่ได้เปิดถ่ายทอดสด ภายในห้องพักผู้ป่วยของคุณปู่เย่ก็ไม่ได้เปิดโทรทัศน์ อีกทั้งเป็นไปไม่ได้ที่คุณย่าเย่จะดูโทรศัพท์ตลอดเวลา เพราะถึงอย่างไรตอนนี้คุณปู่เย่ยังคง 'หมดสติ'
คุณย่าเย่เองก็ไม่ได้รู้เร็วขนาดนั้นว่าเมื่อกี้คุณชายน้อยพูดอะไร ก่อนหน้านี้คุณย่าเย่น่าจะให้คนเฝ้าอยู่ด้านนอก หลังจากคุณชายน้อยมา คนพวกนั้นก็รายงานสถานการณ์ให้คุณย่าเย่ฟัง คุณย่าเย่จึงทราบเรื่องที่เกิดขึ้นด้านนอก
ตอนที่เขาไป เห็นบอดี้การ์ดกำลังรายงานสถานการณ์ให้คุณย่าเย่รู้
"คุณชายน้อยครับ พวกเราเข้าไปก่อนเถอะครับ" แต่ว่า เพื่อป้องกันเรื่องไม่คาดคิด กู้หวูรู้สึกว่าควรจะรีบเข้าไป เลี่ยงไม่ให้มีเรื่องแทรกขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...