ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 131

ตอนที่ 131 มีเซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย (2)

ฉู่หลิงเอ๋อเพิ่งทราบเรื่องราวของสี่ปีที่แล้วภายหลัง ตอนที่เธอได้รับรู้ เฉียวหยูหนานก็ได้ออกจากประเทศไปแล้ว มิเช่นนั้นเธอจะกระทืบเฉียวหยูหนานให้กลายเป็นหัวหมูเลยทีเดียว

ก่อนที่เธอจะมาครั้งนี้ มู่หรงดัวหยางได้พูดไว้ว่าหากไอ้ชาติชั่วเฉียวก่อเรื่องขึ้นอีก จะไม่มีทางปล่อยไปเป็นอันขาด

เธอเพิ่งมาถึง เฉียวหยูหนานก็มาชนกับหัวปืนของเธอ จะโทษเธอได้อย่างไร？

เธอช่างแสนดีบริสุทธิ์ผุดผ่องเพียงนี้ อ่อนโยนเพียงนี้ เป็นคนมีเหตุผลเพียงนี้ และหน้าตาสะสวยราวกับเป็นดอกไม้เพียงนี้ จะโทษเธอได้อย่างไรกัน？ ถ้าโทษเธอก็จะไม่มีความยุติธรรมเสียเลย！

ดังนั้นไม่สามารถโทษเธอได้แน่นอน จะโทษก็โทษไอ้ชาติชั่วเฉียวนั่นแหละ

เวลานี้สีหน้าเฉียวหยูหนานดูไม่ได้เลย ความโกรธเกรี้ยวในใจเกือบจะกระอักออกมาเป็นเลือด แต่เธอรู้ว่าตอนนี้เธอควรจะทนเอาไว้

เธอรู้ว่าเวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินได้แต่งงานกันแล้ว วันนั้นตอนอยู่ที่บ้านของตระกูลเย่ก็เห็นเย่ซือเฉินมีปฏิกิริยาอย่างไรต่อเวินลั่วฉิง ดังนั้นเธอไม่กล้าที่จะเข้าไปเสี่ยง

เฉียวหยูหนานแอบถอนหายใจหนึ่งครั้งแล้วหันไปทางเวินลั่วฉิง “ได้ยินว่าคืนนี้คุณปู่เย่ก็จะมาด้วย”

“ถ้าเป็นอย่างนี้ก็จะดีมาก”เวินลั่วฉิงเข้าใจความหมายที่แอบแฝงกับคำพูดของเฉียวหยูหนาน ความหมายของเฉียวหยูหนานก็คือคุณปู่เย่มากำกับดูแล

ฉะนั้นเย่ซือเฉินก็ไม่สามารถที่จะหนุนหลังให้เธอได้

เพียงแต่ว่า คนอย่างเวินลั่วฉิงทำอะไรไม่เคยต้องพึ่งให้ใครมาหนุนหลังหรอก

คนที่ควรเป็นห่วงไม่ใช่เธอ แต่เป็นเฉียวหยูหนานต่างหาก！！

เห็นสีหน้าของเวินลั่วฉิงไม่มีความสะทบสะท้านอะไร เฉียวหยูหนานก็ต้องหยุดชะงักไปชั่ววูบ เธอรู้สึกตกตะลึงที่เวินลั่วฉิงไม่รู้สึกเป็นกังวลแต่อย่างใด？

แต่ว่าถึงเวินลั่วฉิงจะเตรียมตัวมาดียังไง วันนี้เวินลั่วฉิงจะไม่มีทางชนะเธอได้แน่！！

“ไอ้ชาติชั่วเฉียว ฉันเตือนว่าเธอควรจะทำตัวดีๆหน่อย ไม่อย่างนั้น……”เฉียวหยูหนานกำลังครุ่นคิดอยู่ มือของฉู่หลิงเอ๋อก็ยื่นมาตรงหน้าเฉียวหยูหนาน มือห้านิ้วของฉู่หลิงเอ๋อค่อยๆกลายเป็นกำปั้น โอ้อวดอยู่ต่อหน้าเฉียวหยูหนาน “คุณรู้ดีว่าฉันเป็นคนที่ใช้ความสามารถของตัวเองเป็นหลัก”

“ฉู่หลิงเอ๋อ วันนี้แข่งออกแบบ ไม่ใช่ใช้กำปั้น ความสามารถอย่างนี้ของคุณใช้ไม่ได้นะ”เฉียวหยูหนานเงยหน้ามองฉู่หลิงเอ๋อด้วยสีหน้าที่ดูถูกเล็กน้อย

เฉียวหยูหนานรู้ว่าฉู่หลิงเอ๋อตบตีเก่ง แต่วันนี้ไม่ได้แข่งตีกัน และเธอก็มั่นใจว่าฉู่หลิงเอ๋อไม่กล้าทำอะไรเธอที่นี่

“รุ่นน้อง หล่อนบอกว่าความสามารถของฉันไม่มีประโยชน์？”ฉู่หลิงเอ๋อกระพริบตาแล้วกระพริบตาอีก ท่าทีอย่างนี้ช่างน่ารักเสียจริง

“มีประโยชน์แน่นอน”เวินลั่วฉิงอมยิ้ม หากพูดความสามารถของฉู่หลิงเอ๋อออกมาต้องทำให้คนแถวนี้อกแตกตายแน่เชียว！！

อย่างเฉียวหยูหนานก็กล้าดูถูกฉู่หลิงเอ๋อ หาที่ตายจริงๆ！！

“รุ่นน้อง หลังจากจัดการธุระเสร็จ ฉันอยากจะไปเที่ยวสักหน่อย”ดวงตาของฉู่หลิงเอ๋อหมุนไปมา ใบหน้าก็มีความตื่นเต้นกระปรี้กระเปร่าที่ต่างจากเดิม

“อากาศแห้งแล้ง ระวังเพลิดไฟให้ดี ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยให้ดี”เวินลั่วฉิงรู้ว่าฉู่หลิงเอ๋อหมายความว่าอะไร คำพูดอย่างนี้ของเธอก็มีเพียงฉู่หลิงเอ๋อที่ฟังเข้าใจ

ทั้งสองไม่ได้แยเสเฉียวหยูหนานต่อ เดินเข้าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป

พอเดินไปถึงห้องโถง เวินลั่วฉิงก็เห็นไป๋ยี่รุ่ย เพราะว่าไป๋ยี่รุ่ยเกือบยืนอยู่ตรงประตูใหญ่

เวินลั่วฉิงแค่กวาดสายตามองผ่านเขา ไม่ได้หยุดมองเขาแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว สีหน้าของเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร สายตาก็แค่กวาดผ่านโดยไม่ได้จงใจเหมือนกวาดสายตาผ่านคนธรรมดาคนหนึ่ง

เท้าของเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้หยุดเดินแม้แต่น้อย เดินต่อไปข้างหน้าเรื่อยๆอย่างเป็นจังหวะเหมือนเดิม และเดินผ่านเขาไป